เมียแต่งท่านประธาน [Chairman's Wife] นิยาย บท 123

“อะไรนะคะ”

“ต้องชมทั้งสอง ที่กระตุ้นต่อมหึงของหนูกับฮั้นท์ได้สำเร็จ ทุกครั้งที่บินยามินเข้าใกล้หนู มันทำให้ฮั้นท์หึงหนู หวงหนู แล้วก็โกรธจนคุมตัวเองแทบไม่อยู่ แล้วเขาก็เหมาว่านั่นเพราะความแค้น ส่วนหนูก็เจ็บทุกครั้งเวลาเรลาน่าเข้าใกล้ฮั้นท์”

“แปลว่า...”

“ใช่...สองคนนั้นช่วยแดดดี๊ ทำให้หนูกับเขาหึงกันหวงกัน จนได้เป็นสามีภรรยากันจริงๆ แล้วก็มีลูกที่น่ารักด้วยกัน นี่คือโซ่ที่จะใช้ล่ามหนูกับเขาไว้ด้วยตลอดไป โชคร้ายที่หนูหนีมาก่อน”

“แต่สุดท้ายพวกเราก็จับให้หนูกับเขามาเจอกัน เพื่อจะให้โซ่เส้นนั้นล่ามหนูกับเขาไว้ด้วยกันอยู่ดี และตอนนี้ฮั้นท์ก็พร้อมเสียยิ่งกว่าพร้อมที่จะถูกล่าม แล้วหนูล่ะ พร้อมหรือยัง”

“ย้า...เอ่อ...”

“พูดมาเถอะจ้ะ หมั่มมี้กับแดดดี๊พร้อมจะฟัง”

“ย้าลืมเรื่องที่เขาทำกับคุณพ่อไม่ลงค่ะ”

“เขาเองก็ใช่ว่าจะลืมเรื่องที่แม่ต้องจากไปด้วยฝีมือแม่เลี้ยงของหนูลงเหมือนกันนะจ๊ะ แต่ก็เลือกที่จะไม่ใส่ใจ เพราะรักหนู รักลูก และอยากกลับมาสร้างครอบครัวกับหนูอีกครั้ง”

“เขาบอกให้...”

“ฮั้นท์ยังไม่รู้เรื่องที่เราทำเลยสักนิดเดียว แม้กระทั่งตอนนี้ ฮั้นท์ยังเข้าใจว่าพวกเรานอนอยู่บ้าน ส่วนเขาก็รีบกลับไปออฟฟิศใหญ่ตั้งแต่แยกกับหนูตรงหน้าโรงเรียนแล้ว”

“ฮั้นท์ไม่ใช่กุญแจสำคัญในเรื่องนี้หรอกนะไรยา แต่หนูต่างหาก หนูพร้อมจะลืมเรื่องแย่ๆ ในอดีตมั้ย หนูพร้อมที่จะให้ลูกอยู่แบบขาดพ่อมั้ย ถ้าไม่ มันถึงเวลาหรือยังจ๊ะ ที่หนูจะคุยกับเขาดีๆ แล้วทำสิ่งดีๆ เพื่อลูก หนูเองก็อยู่กับพ่อมากกว่ากับแม่ น่าจะรู้ว่าการมีพ่อมันสร้างความอบอุ่นให้มากแค่ไหน แล้วมันจะเป็นยังไงกันนะ ถ้าลูกของหนูจะได้อยู่กับพ่อแม่พร้อมกัน อย่ารังแกลูกด้วยการเมินฮั้นท์อีกเลยนะ ลืมอดีตแย่ๆ และทำให้หนูเจ็บปวด แล้วเปิดใจรับกับปัจจุบันและอนาคตที่จะมีแต่สิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิตเถอะจ้ะ เชื่อหมั่มมี้นะ”

“ย้าไม่แน่ใจว่าจะลืมได้หรือเปล่าค่ะ”

“ลองเอาเก็บไปคิดดูนะจ๊ะ ว่าหนูอยากให้ลูกเติบโตมาในสภาพครอบครัวแบบไหน หมั่มมี้เชื่อว่าหนูจะเป็นแม่และพ่อที่ดีให้ลูกได้ เพราะหนูทำมาแล้วถึงสามปี แต่มันจะดีกว่ามั้ย ถ้าหนูจะมีพ่อของลูกมาช่วยแบ่งเบาภาระนี้ ส่วนหนูก็จะได้ไม่ต้องโฟกัสเรื่องหาเลี้ยงปากท้องควบคู่กับการทำหน้าที่พ่อแม่ แต่หนูจะมีเวลาทั้งหมดให้ลูกได้สบายๆ เพราะมีฮั้นท์ ลูกของหนูกับเขาก็จะเติบโตมาอย่างมีความสุขกว่าเดิมนะจ๊ะ”

หลังจากไรยาดูคลิปที่น่าสนใจสุดๆ ในมือถือแล้ว ก็วางไว้บนโต๊ะที่ใช้งานสารพัด ทั้งนั่งทำบัญชีร้าน นั่งตระเตรียมอาหาร และนั่งกินข้าวกับลูกที่รักสุดหัวใจ รักยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด

และตอนนี้ลูกก็กำลังสนุกสนานอยู่กับเครื่องเล่นสนามแบบติดตั้งทั้งภายในอาคาร ซึ่งคนเป็นพ่ออวดรวยซื้อมาเซอร์ไพรส์เมื่อวาน เธอเองก็ไม่รู้ เพราะเขาแอบให้คนมาจัดการตอนออกบ้านไปแล้ว

“มันจะช่วยส่งเสริมสร้างพัฒนาด้านสมอง ด้านความคิดสร้างสรรค์ ด้านอารมณ์ ด้านสังคม กระตุ้นกล้ามเนื้อมัดเล็กมัดใหญ่ของลูก จะได้แข็งแรงไงครับ”

เห็นสีหน้ากับท่าทีตอนอวดภูมิแล้ว บอกได้คำเดียวว่าอยากหัวเราะ ของเล่นแค่ชิ้นเดียวนี้ จะทำให้ลูกได้ประโยชน์ขนาดนั้น ลืมไปแล้วหรือยังไง ว่าเวลาจะให้ลูกเล่น ก็ต้องมีคนมาเฝ้า

เพราะมันมีทั้งบันไดปีนป่าย บ้านสองชั้นสองหลัง อุโมงค์คลานลอดเชื่อมกันไว้ สะพานเชื่อ กระดานลื่นอีก ถ้าปล่อยเล่นอยู่คนเดียว คงได้ตกหัวร้างข้างแตกกันพอดี

วันหยุดอย่างนี้ ร้านก็จะยุ่งอยู่แล้ว ใครจะได้มาคอยดู และเธอก็จะปล่อยให้เป็นหน้าที่เขาไปเลย อยากอวดรวยดีนัก นี่ถ้าไม่เพราะเกรงใจอัฟแนนกับภรรยา รับรองว่าจะสั่งให้ขนหนีเลย

‘เฮ้อ’

ไรยายิ้มอีกแล้ว เมื่อเห็นท่าทีสงสัยของลูก นับวันลูกจะรู้มากขึ้นเรื่อยๆ เกินเด็กสามขวบไปเยอะเลย

“คุณแม่ก็ไม่รู้ค่ะ”

“หรือคุณพ่อจะตื่นสายคะ”

“ตกลงวันนี้จะมีใครมาเล่นบ้านใหม่กับน้องยูหรือเปล่าคะ”

ต้องดึงความสนใจลูกไปหาเรื่องอื่น เพราะจะสิบโมงแล้ว ก็ยังไม่เห็นคนเป็นพ่อเสนอหน้ามาเลย ปกติจะมาเช้าๆ ตอนตักบาตรตลอด มีช่อดอกไม้ไม่ขาด ถึงจะโยนใส่ถังขยะทุกวัน เขาก็ยังขยันหอบหิ้วมา แต่คิดเหรอว่าเรื่องแค่นี้กับของแค่นี้จะทำให้ลืมการกระทำกับคำพูดของเขาได้

“ไม่รู้ยูโรกับโฟกัสจะมาหรือเปล่าค่ะ”

“ถ้าไม่มาล่ะคะ”

“น้องยูก็ต้องเล่นคนเดียวตามเคยค่ะ”

ลูกสาวทำหน้าหงอยๆ กับคอตก

“แต่คุณแม่ว่า อีกหน่อยก็คงจะมากันล่ะค่ะ หรือจะให้คุณแม่โทรไปหาคุณแม่ของยูโรกับโฟกัสอีกทีดีมั้ยคะ”