เมียแต่งท่านประธาน [Chairman's Wife] นิยาย บท 55

อั้นเองก็เห็นเหมือนห้อย แต่ไม่อยากพูดตรงๆ เลยแค่เตือนๆ

“เลิกบ่นกันได้แล้วพวกแก แยกย้ายไปนอนซะ พรุ่งนี้ห้ามสาย”

เหล้าเกือบหมดขวด และเขาแทบจะเหมาคนเดียว เลยต้องรีบขึ้นไปอาบน้ำให้สร่างก่อน เขาเดินโทงๆ กลับออกจากห้องน้ำ ได้ยินเสียงกุกกักจากอีกห้อง รีบคว้าเสื้อคลุมมาสวมทันที ตาก็มองไปนาฬิกา

ในหัวก็ประมวลผลไปด้วย ออกไปตอนไหน ใช้เวลาไปนานแค่ไหน คำตอบที่ได้คือสามชั่วโมงกว่าๆ ไม่มากและไม่น้อยเลย สำหรับคนร่านที่หิวเรื่องแรดๆ เข้าโรงแรมก็รีบทำ รีบเสร็จ รีบกลับ ทำไมจะไม่ทัน

“ไปเอากับมันถึงไหนล่ะ กลับมาป่านนี้”

เปิดประตูพรวดเข้าไป เห็นเมียมีผ้าขนหนูกระโจมอกออกจากห้องน้ำ ความโกรธทำให้ไม่คิดจะยั้งปาก

“พูดอะไรของคุณ”

ไรยาจ้องหน้าเขาด้วยความโกรธ ที่อยู่ๆ ก็ถูกว่า

“จะต้องให้บอกด้วยเหรอ ว่าคุณกับผัวเก่านัดออกไปเอากันเพิ่งกลับมา เหนื่อยมากล่ะสิถ้าถึงได้รีบอาบน้ำ หรือกลัวผัวใหม่จะได้กลิ่นคราบคาว ที่ให้มันพ่นใส่มา เลยต้องรีบล้างออก หน้าด้าน สำส่อน ไร้ยางอาย ร่านได้แม่...”

เผียะ

ไรยาทนไม่ได้จริงๆ จนไม่รู้จะทำอะไรนอกจากฟาดหน้าเขาเหมือนเคยทำมา แม้จะไม่ได้ทำให้เขาสลด หรือหยุดด่าว่า แต่ขอให้ได้ตอบโต้บ้าง ในใจก็งงไปด้วย ว่าทำไมเขาช่างขยันปรักปรำเหลือเกิน ทั้งที่เธอออกไปหาเอียด เพราะแกโทรมาว่าพ่อไม่ยอมกินข้าวปลา เอาแต่เฝ้าโทรศัพท์ จนต้องไปซื้อของโปรดพ่อไปส่งให้แค่นั้น เขาคิดว่าเธอจะไปทำอะไรกับใครกัน

“อย่ามาปากดีว่าฉันเสียๆ หายๆ ทั้งที่คุณไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าฉันไปทำอะไรมา”

“ทำไมจะไม่รู้ ก็ไปแอ่นให้ผัวเก่าเอาจนหมดเรี่ยวแรง แล้วกลับมาล้างคราบคาวๆ ออกไงล่ะ”

“ในหัวคุณคงมีแต่เรื่องพวกนี้สินะ ถึงได้คิดว่าคนอื่นจะเป็นเหมือนตัวเอง เอ๊ะ หรือว่าคุณก็เพิ่งจะเอากับเมียชาวบ้านมาหยกๆ เหมือนกัน ถึงได้หมดแรงจนต้องรีบมาอาบน้ำ”

“คนอย่างผมไม่คิดจะทำอะไรชั่วๆ เหมือนคุณหรอก”

“งั้นเหรอ ทำไมฉันไม่รู้สึกแบบนั้นเลยล่ะ ทำชั่วๆ มาก็ยอมรับเถอะนะ ฉันจะไปว่าอะไรได้ ในเมื่อคุณก็เต็มใจจะทำชั่ว ส่วนเมียคนอื่น ก็อยากจะทำชั่วๆ เหมือนกันอยู่แล้วนี่”

“เรียกว่าไม่ยอมชั่วคนเดียว แต่จะดึงเอาคนอื่นไปชั่วด้วยให้ได้”

“ก็ใครล่ะที่คิดว่าคนอื่นชั่วก่อน”

“ถ้าอยากให้ชั่วเหมือนกันนัก ก็เตรียมรับมือกับคนชั่วๆ อย่างผัวคนนี้ให้ดีก็แล้วกัน”

หรัญญ์รวบสองไหล่ระหง เหวี่ยงแรงๆ ไปหาเตียง

“อย่ามายุ่งกับฉันนะ จะไปทำชั่วกับใครก็เชิญเลย”