เมียแต่งท่านประธาน [Chairman's Wife] นิยาย บท 55

อั้นเองก็เห็นเหมือนห้อย แต่ไม่อยากพูดตรงๆ เลยแค่เตือนๆ

“เลิกบ่นกันได้แล้วพวกแก แยกย้ายไปนอนซะ พรุ่งนี้ห้ามสาย”

เหล้าเกือบหมดขวด และเขาแทบจะเหมาคนเดียว เลยต้องรีบขึ้นไปอาบน้ำให้สร่างก่อน เขาเดินโทงๆ กลับออกจากห้องน้ำ ได้ยินเสียงกุกกักจากอีกห้อง รีบคว้าเสื้อคลุมมาสวมทันที ตาก็มองไปนาฬิกา

ในหัวก็ประมวลผลไปด้วย ออกไปตอนไหน ใช้เวลาไปนานแค่ไหน คำตอบที่ได้คือสามชั่วโมงกว่าๆ ไม่มากและไม่น้อยเลย สำหรับคนร่านที่หิวเรื่องแรดๆ เข้าโรงแรมก็รีบทำ รีบเสร็จ รีบกลับ ทำไมจะไม่ทัน

“ไปเอากับมันถึงไหนล่ะ กลับมาป่านนี้”

เปิดประตูพรวดเข้าไป เห็นเมียมีผ้าขนหนูกระโจมอกออกจากห้องน้ำ ความโกรธทำให้ไม่คิดจะยั้งปาก

“พูดอะไรของคุณ”

ไรยาจ้องหน้าเขาด้วยความโกรธ ที่อยู่ๆ ก็ถูกว่า

“จะต้องให้บอกด้วยเหรอ ว่าคุณกับผัวเก่านัดออกไปเอากันเพิ่งกลับมา เหนื่อยมากล่ะสิถ้าถึงได้รีบอาบน้ำ หรือกลัวผัวใหม่จะได้กลิ่นคราบคาว ที่ให้มันพ่นใส่มา เลยต้องรีบล้างออก หน้าด้าน สำส่อน ไร้ยางอาย ร่านได้แม่...”

เผียะ

ไรยาทนไม่ได้จริงๆ จนไม่รู้จะทำอะไรนอกจากฟาดหน้าเขาเหมือนเคยทำมา แม้จะไม่ได้ทำให้เขาสลด หรือหยุดด่าว่า แต่ขอให้ได้ตอบโต้บ้าง ในใจก็งงไปด้วย ว่าทำไมเขาช่างขยันปรักปรำเหลือเกิน ทั้งที่เธอออกไปหาเอียด เพราะแกโทรมาว่าพ่อไม่ยอมกินข้าวปลา เอาแต่เฝ้าโทรศัพท์ จนต้องไปซื้อของโปรดพ่อไปส่งให้แค่นั้น เขาคิดว่าเธอจะไปทำอะไรกับใครกัน

“อย่ามาปากดีว่าฉันเสียๆ หายๆ ทั้งที่คุณไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าฉันไปทำอะไรมา”

“ทำไมจะไม่รู้ ก็ไปแอ่นให้ผัวเก่าเอาจนหมดเรี่ยวแรง แล้วกลับมาล้างคราบคาวๆ ออกไงล่ะ”

“ในหัวคุณคงมีแต่เรื่องพวกนี้สินะ ถึงได้คิดว่าคนอื่นจะเป็นเหมือนตัวเอง เอ๊ะ หรือว่าคุณก็เพิ่งจะเอากับเมียชาวบ้านมาหยกๆ เหมือนกัน ถึงได้หมดแรงจนต้องรีบมาอาบน้ำ”

“คนอย่างผมไม่คิดจะทำอะไรชั่วๆ เหมือนคุณหรอก”

“งั้นเหรอ ทำไมฉันไม่รู้สึกแบบนั้นเลยล่ะ ทำชั่วๆ มาก็ยอมรับเถอะนะ ฉันจะไปว่าอะไรได้ ในเมื่อคุณก็เต็มใจจะทำชั่ว ส่วนเมียคนอื่น ก็อยากจะทำชั่วๆ เหมือนกันอยู่แล้วนี่”

“เรียกว่าไม่ยอมชั่วคนเดียว แต่จะดึงเอาคนอื่นไปชั่วด้วยให้ได้”

“ก็ใครล่ะที่คิดว่าคนอื่นชั่วก่อน”

“ถ้าอยากให้ชั่วเหมือนกันนัก ก็เตรียมรับมือกับคนชั่วๆ อย่างผัวคนนี้ให้ดีก็แล้วกัน”

หรัญญ์รวบสองไหล่ระหง เหวี่ยงแรงๆ ไปหาเตียง

“อย่ามายุ่งกับฉันนะ จะไปทำชั่วกับใครก็เชิญเลย”

“ฉันไม่อยากอาบกับคุณ”

“ไม่อยากอาบกับผัว แต่อยากอาบกับชู้งั้นเหรอ”

“หุบปากเดี๋ยวนี้นะ”

“อย่ามาสั่ง เพราะคุณไม่มีสิทธิ์”

“ไปให้พ้น อย่ามาใกล้ฉัน”

“ฝันไปเถอะ เอากับชู้มากี่ยก ต้องถูกผัวเอาอีกสองเท่า”

พยายามจะขัดขืน เมื่อถูกเขารวบตัวเข้าไปหากายเปลือยใต้สายน้ำ แต่ก็ไม่อาจจะทำได้ดังเดิม เพราะเรี่ยวแรงอันน้อยนิด บวกกับไม่คิดว่าจะห้ามไปทำไม ในเมื่อเขามีสิทธิ์เต็มที่และนานมาแล้ว อีกครั้งที่ได้แค่บอกกับตัวเองให้หยุดนิ่ง แล้วปล่อยเขา ทุกอย่างจะได้จบๆ จะได้ไปนอนสักที

เกือบสิบเอ็ดโมงแล้วเมื่อไรยาตื่น แปลกใจมาก เพราะไม่เคยตื่นสายสักครั้ง เต็มที่ก็แปดหรือเก้าโมง เหตุผลที่คิดออกก็คือ เธอถูกสามีเรียกใช้งานแทบจะทั้งคืน ได้นอนไม่กี่ชั่วโมง กำลังจะตื่นไปทำงาน ก็พอดีเขากลับจากไปเข้าฟิตเนส ก็ให้ทำหน้าที่เมียไปถึงสองรอบ จนไม่มีปัญญาจะลุกไปไหนได้ ส่วนเขาคงไปทำงานแล้ว

ค่อยๆ ลากสังขารลุกไปอาบน้ำ แม้จะรู้สึกปวดเมื่อยเนื้อตัวอยู่บ้างก็ตาม แต่งานที่หอบมา ยังกองรอให้ตรวจตราอยู่ ตกใจไม่น้อย เมื่อมองกระจกแล้วเห็นผิวขาวๆ มีรอยเขียวเป็นจ้ำๆ ไปแทบจะทุกสัดส่วน ตั้งแต่ลำคอ ลงไปหาปลายเท้า เขาเหมือนจงใจจะประจานอย่างไม่ต้องสงสัย

เสื้อคอเต่าสีครีม ผ้าเนื้อนิ่ม ยืดหยุ่นสบาย สกินนี่ยีนพร้อมถุงเท้าสีเนื้อ ถูกรื้อขึ้นมาใช้ มันดูผิดแผลกกับอากาศอันร้อนอบอ้าว แต่ไม่มีทางเลือก ระหว่างเดินลงบันไดไป ก็นึกดีใจที่เขาไม่ได้ฝากรอยช้ำไว้ตามแก้มกับคาง ไม่งั้นคงได้นอนอยู่แต่ในห้องแน่ๆ ในครัวคือจุดหมาย เพราะไม่ได้กินอะไรมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว