เมียแต่งท่านประธาน [Chairman's Wife] นิยาย บท 63

“เก่งมาก ทีนี้ก็ทำลายใบไม้แทนป้าไปนะ เดี๋ยวป้าจะแกะสลักมะเขือเทศ”

“ค่ะ”

วันดียิ้มให้หลานสะใภ้ด้วยความพึงพอใจในความว่าง่าย สอนอะไรก็รับฟังและทำตามอย่างเต็มอกเต็มใจ ขยัน ไม่ยุ่งวุ่นวาย ไม่จุกจิกจู้จี้ แถมไม่เคยเห็นเรียกร้องอะไรจากสามีเลย

เป็นเมียคนอื่นเถอะ คงต้องอยากได้เครื่องเพชร หรืออะไรต่อมิอะไรอีกเพียบ ไหนจะเรื่องความอดทนที่มีสูงมาก ถูกด่า ถูกว่าแรงๆ ก็อยู่มาจะเป็นปีแล้ว

“ของว่างค่ะคุณป้าวัน”

ไพลินเดินเข้ามาด้วยท่าทีนอบน้อม

“จัดมาให้คุณย้าด้วยนะไพ”

“ได้ค่ะ ไพไม่รู้ว่าคุณย้ากลับมาแล้ว”

“ไม่เป็นไรจ้ะ” ไรยายิ้มให้เด็กสาวที่มีท่าทีสดใส

“แล้วจัดไปห้องทำงานคุณฮั้นท์หรือยังไพ”

วันดีอดห่วงหลาน ที่หายเข้าห้องไปตั้งแต่กลับจากไซต์งานตอนบ่ายสองกว่าๆ แล้วไม่ได้

“เรียบร้อยค่ะ กินใหญ่เลยนะคะ สงสัยจะไปตรวจงานกันเหนื่อย เดี๋ยวไพไปเอามาให้คุณย้าก่อนนะคะ”

“จ้ะ”

วันดีมองหลานสะใภ้จ้องแครอทในมืออยู่

“หลานชายก็เอาแต่มุทำงาน หลานสะใภ้ก็ทำงานหนัก วันหยุดก็หอบงานมาทำ ต่างคนต่างงานเยอะ แล้วเมื่อไหร่ป้าจะได้อุ้มหลานล่ะ”

มือกำลังจะลงมีดของไรยาเกือบพลาดโดนนิ้วเข้าให้แล้ว เพราะเรื่องนี้ไม่ได้อยู่ในหัวเลยด้วยซ้ำ และเมื่อไม่รู้ว่าจะตอบยังไง เลยขอเงียบเอาไว้ก่อน

“ย้ากินยาคุมเหรอ”

วันดียังไม่ยอมแพ้ เพราะมองเห็นเพียงหนทางเดียว ที่จะเกี่ยวทั้งสองไว้ด้วยกัน ต่อให้มีเรื่องหมางใจในอดีต แต่วันดีอยากทิ้งให้มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ เท่าที่ลองไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนแล้ว ไรยาอาจไม่รู้เรื่องอะไรด้วย

หรือถ้ารู้ก็คงขัดหรือห้ามพ่อแม่ไม่ได้หรอก มันจึงไม่ยุติธรรมนัก แต่เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว คงย้อนกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ วันดีเลยอยากแก้ไขปัจจุบัน เพื่อส่งผลดีในอนาคตแทน

“เอ่อ ค่ะ”

ไม่คิดว่าอีกฝ่ายคุยเรื่องนี้ ทำให้คิดขึ้นได้ว่าซื้อมาแล้วเก็บไว้ในรถ ยังไม่ได้เอาขึ้นห้องเลย

“จะคุมไปทำไม แต่งงานมาจะปีแล้วนะ ว่ามีหลานให้ป้าอุ้มสักคนเถอะ ป้าแก่แล้ว วันๆ อยู่แต่กับอาหารการกิน อยากเลี้ยงหลานบ้าง...”

“สวัสดีครับ”

บินยามินยืนยิ้มหน้าหล่ออยู่ตรงประตู มีคนสนิทสองคนยืนอยู่ห่างๆ

“ผมมาขัดจังหวะหรือเปล่าครับ”

“ไม่เลยค่ะ คุณบินยามินจะเอาอะไรเพิ่มหรือเปล่าคะ ป้าจะสั่งเด็กจัดให้”

“ไม่ครับ ผมแอบหนีไปงีบเพิ่งลงมา เห็นคุณสองคนนั่งอยู่ เลยสงสัยว่าทำอะไรกัน นี่สำหรับมื้อเย็นของผมกับเพื่อนๆ หรือเปล่าครับ”

บินยามินมองผักที่ถูกแกะสลักไว้อย่างสวยงามก็ยิ้ม

“ค่ะ”