เมียแต่งท่านประธาน [Chairman's Wife] นิยาย บท 69
ระหว่างเมียอยากหย่า กับไอ้ห่าเวย์มาเอาอกเอาใจเมียเขา แบบไม่กลัวว่าจะตกงาน เมื่อคืนก็อุตส่าห์ไม่สนใจแล้ว ทั้งที่เห็นมันไปแกล้งทำเป็นช่วยงานเมียเขานานสองนาน
ส่วนอีกคน ก็กำลังขับรถออกบ้านไปทั้งน้ำตาไหล เมื่ออัดอั้นตันใจในน้ำคำของเขา ถามตัวเองไปด้วย ว่าจะทนทำไมหรือเพื่อใคร แล้วจะอีกนานแค่ไหน แต่ก็ต้องรีบหักห้ามน้ำตาไว้ เมื่อไปถึงโรงพยาบาล เพราะไม่อยากให้พ่อรู้ว่าร้องไห้มา
“ขอโจ๊กใส่ไข่สี่ถุงค่ะ แล้วก็...”
เพื่อให้อารมณ์คงที่ เลยเดินออกไปหาซื้ออะไรหน้าโรงพยาบาลก่อน
“มีข้าวเหนียวหมูปิ้งด้วย ถูกใจลุงเชียวล่ะค่ะคุณหนู ขอบคุณนะคะ เดี๋ยวป้าจัดโจ๊กมาให้ค่ะ”
“ขอบคุณค่ะ”
ไรยาเดินยิ้มไปหาพ่อ ที่นั่งมองมาหาลูกเช่นกัน
“ทำไมมาแต่เช้าจังล่ะลูก ไม่ไปทำงานเหรอ”
“เดี๋ยวไปค่ะ”
พยายามหลบตาพ่อ เพราะกลัวจะจับสังเกตได้ จากนั้นก็ชวนคุยเรื่องอื่น พอโจ๊กมาวางตรงหน้า ก็ป้อนพ่อ
“พ่อว่าย้าก็กินของตัวเองดีกว่า เดี๋ยวไปทำงานสายนะ พ่อกินเองได้ ไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย เดี๋ยววันนี้อาจจะขอหมอกลับบ้านแล้วล่ะ”
ปิยะสลดใจทุกทีเมื่อพูดถึงบ้าน เพราะอีกไม่กี่วัน ก็จะไม่มีที่ซุกหัวนอนแล้ว จะบอกลูกก็สงสาร และกลัวจะเสียใจ ขนาดค่ารักษา เขายังต้องพึ่งพาเงินลูกเลย โรงพยาบาลเอกชนใช่ว่าจะถูก สรุปเขาก็ยังคงสร้างแต่ปัญหาให้อยู่ดี
“อยู่ใกล้หมอนานๆ หน่อยดีกว่าค่ะคุณ”
“พ่อไม่เป็นอะไรแล้ว อยู่นานๆ ไปทำไมกัน”
“คุณพ่อกลัวค่ารักษาจะแพงเหรอคะ”
ปิยะถึงกับพูดไม่ออก พลอยทำให้กินโจ๊กไม่ลง ไรยาเห็นแล้วก็สงสารพ่อจนน้ำตาจะไหล
“คุณพ่อไม่ต้องห่วงนะคะ ย้ามีเงินจ่ายค่ะ รักษาตัวให้หายดีก่อนนะคะ”
“แต่มันแพงนะลูก”
“ไม่แพงเท่าไหร่หรอกค่ะคุณพ่อ”
แต่ดูเหมือนคำพูดของเธอเมื่อสองวันก่อน น่าจะไม่เป็นความจริงแล้ว เพราะตอนมารับพ่อ จ่ายไปสี่แสนกว่าบาท เงินจำนวนนี้เมื่อก่อนก็ไม่ได้มากมายอะไรสำหรับเธอ
และคงไม่ได้มากมายอะไรสำหรับภรรยาของประธานบริษัท AHJR ถ้าหากมีความรักเป็นพื้นฐาน เงินที่สามีหาได้ ก็พึงจะเป็นของภรรยาด้วย
แต่นอกจากเงินเดือนสี่แสนนิดๆ แล้ว ก็ไม่มีรายได้จากทางไหนอีก โดยเฉพาะจากสามี ที่พึงจะหยิบยื่นให้ภรรยาใช้บ้าง ป่วยการจะคิด ไปอยู่บ้านเขา กินข้าวเขา รถที่เขาซื้อให้ก็ถือว่าปรานีมากพอแล้ว
“ย้าต้องกลับไปทำงานหรือเปล่า”
ปิยะอดห่วงไม่ได้จริงๆ ถึงลูกจะเก็บอาการแค่ไหน แต่ก็รู้ว่าคงไม่มีความสุขเลย
“วันนี้ absent ค่ะ”
“จะดีเหรอลูก”
“พาพ่อตัวเองกลับจากโรงพยาบาล ไม่ดีตรงไหนคะ”
“เขาจะว่าหรือเปล่า”
“ใครคะ”
“ก็สามีเราน่ะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เมียแต่งท่านประธาน [Chairman's Wife]