เมียแต่งท่านประธาน [Chairman's Wife] นิยาย บท 71

“ก็หายเกือบปกติแล้วค่ะ”

ไรยากั๊กเอาไว้ตรงที่ ด้านร่างกายนั้นพ่อหายแล้ว แต่ด้านจิตใจยังไม่ เพราะป้าเอียดคอยบอกว่าผู้หญิงคนนั้นโทรมาหาอยู่ พอวางสายแล้ว พ่อดูหงอยๆ ไม่รู้ว่าคุยเรื่องอะไร ให้เดาคงไม่พ้นขอเงิน หรือขอกลับมาอีก

“พ่อเป็นอะไร ทำไมไม่บอกล่ะ ผัวอยู่ทนโท่”

หมั่นไส้เมีย ที่ไม่แม้แต่จะมองมาทางเขาด้วยซ้ำ ไม่เคยสนใจว่าเขาจะอยู่เย็นเป็นสุข หรือเจ็บป่วยอะไรเลย สรุปว่าจะมีเมียไว้แค่ให้เอาเท่านั้นรึ

“คนอื่นฉันก็ไม่ได้บอก แล้วทำไมเขารู้ล่ะคะ” สวนทันควัน

“คนอื่นที่ว่านี่ ใช่ไอ้ชู้ที่นัดไปสมสู่กันหรือเปล่าล่ะ”

“ในหัวคุณคงมีแต่เรื่องนี้สินะ”

“แล้วมันจริงมั้ยล่ะ นัดกันไปโน่น จะทำอะไรง่ายกว่าที่นี่ใช่มั้ยล่ะ”

“ฉันไม่ได้นัด พ่อฉันที่เพิ่งหายป่วยเขาไปเยี่ยม ฉันจำเป็นต้องต้อนรับ”

“ต้อนรับมันด้วยอะไรและที่ไหนล่ะ ใช่บนห้องนอนหรือเปล่าล่ะ หน้าด้าน ไร้ยางอาย มีผัวหัวโด่อยู่ตรงนี้ แต่ไปแรดร่านกับชู้ สมสู่กันอิ่มแล้วเหรอ ถึงได้กลับมา บอกไว้ก่อนนะ ว่าถ้าท้องเมื่อไหร่ผมจะไล่ไปตรวจดีเอ็นเอให้ดู ถ้าไม่ใช่ลูกผม ก็เตรียมตัวไสหัวออกไปจากบ้านเลย แล้วก็ไปตัวเปล่าๆ ด้วย อย่าคิดว่าจะได้อะไร สตางค์แดงเดียวก็จะไม่ได้ ไปอยู่กับแม่ร่านๆ แรดๆ ของคุณเลย”

“นี่เป็นเหตุผลที่คุณดึงสองคนนั้นเข้ามายุ่งกับฉันสินะ จะได้เอาไว้ใช้เป็นข้ออ้างด่าฉัน พอฉันทนไม่ได้จนต้องหย่า คุณก็จะได้ทุกอย่างของครอบครัวฉันไป ใช่มั้ยล่ะ”

“เหรอ เท่าที่จำได้ ผมจ่ายไปหลายร้อยล้าน เพื่อช่วยชีวิตพวกไร้มนุษยธรรมมากกว่า แล้วยังปรานีด้วยการแต่งงานอย่างออกหน้าออกตา เพื่อรักษาเกียรติและศักดิ์ศรี ที่พวกคุณไม่มีด้วยซ้ำ ยังมีหน้าว่าผมหาเรื่องหย่าอีกเหรอ ทั้งที่ตัวเองนัดชู้ไปเอาจนเรี่ยวแรงไม่เหลือ กลับบ้านมาก็เหมือนผีตายซาก กี่ยกกี่รอบล่ะ”

ไรยาเลือกที่จะไม่ตอบใดๆ แล้วรีบเดินหนีไปทันที

“จะไปไหน หรือจะแรดไปหามัน ไปออดอ้อนมัน แล้วให้มันเอาอีก ถามจริงๆ เถอะ ไม่รู้จักบาปบ้างเหรอ อ้อใช่ ผมลืมไป ว่าพวกคุณมันไม่มีคำนี้อยู่ในหัวหรอก ไม่งั้นก็คงไม่ทำบาปกับคนหรอก พวกไร้มนุษยธรรม พวกใจร้าย พวกหิวเงิน”

เพล้ง

แก้วตรงหน้าถูกหรัญญ์ปาตามหลังเมียทันที แต่ไม่กี่นาทีก็ได้ยินเสียงรถแล่นไปแล้ว โกรธจนอยากจะขับรถตามไป แล้วยิงทิ้งทั้งคู่

“ฮั้นท์! พอได้แล้ว อายเด็กในบ้านบ้าง ดูซินั่น ตกใจกันใหญ่แล้ว”

ถ้าไม่มีป้าลุกมารั้งแขนเอาไว้ก่อน

“ป้าก็ดูสิ เข้าบ้านได้ไม่กี่ก้าว ก็รีบแรดไปหาชู้แล้ว ร่านได้แม่ไม่มีผิด”

“ป้าว่าฮั้นท์อย่าเพิ่งปรักปรำเมียดีกว่า ยังไม่มีหลักฐาน”

วันนี้เป็นคิวที่จะต้องเข้าโรงงานอีกแล้ว ส่วนช่วงเช้ามีประชุมใหญ่ และแน่นอนว่าท่านประธานต้องเข้าด้วย แค่คิดก็ไม่อยากกินอะไรแล้ว แต่ต้องฝืน เพราะประชุมมักจะลากยาวถึงเที่ยง จะมีของว่างเสิร์ฟ แต่เห็นหน้าคนนั่งหัวโต๊ะแล้ว คงไม่อิ่มตื้อแน่ๆ

“เริ่มเลยแล้วกันนะครับ วันนี้มีหลายเรื่องด้วย”

เลือกที่จะไม่มองหน้าเขา ด้วยการก้มลงไปหากระดาษกับปากกาเพื่อเตรียมจด ทั้งที่ยังไม่มีอะไรให้จดสักนิด จะมองไปทางซ้าย ก็เห็นทีมฝ่ายขายซึ่งเป็นคนของ AHJR โดยตรง และคนของ Triple A กับ AHD. ที่ถูกดึงมาช่วยงานตามคำสั่งของเขาตั้งแต่แรกเริ่ม และแน่นอนว่ามีวายุสกับพชิรารวมอยู่ด้วย

“เริ่มจากฝ่าย Sales & Marketing ก่อนก็แล้วกัน”

ท่านประธานหน้านิ่ง มองไปยังฝ่ายขายด้วยสายตาเฉยชา และแน่นอน ว่าเขาสั่งตาไม่ให้มองไปยังคนนั่งหัวโต๊ะฝั่งตรงข้ามไม่ได้อยู่ดี เมื่อคืนถ้าป้าไม่ห้าม สาบานว่าจะตามไปถึงบ้านพ่อตาเลยเชียว ให้เห็นกันจะจะไปเลย ว่าที่ไม่ยอมนอนบ้านเพราะไปสมสู่กัน

“คุณเวย์อยู่กับคุณปิยะแค่นั้นครับ ไม่มีคุณย้าเลย ผมเฝ้าดูจนดึก ถึงเห็นแกเข้าบ้าน คุณเวย์กลับไปแล้วก่อนด้วย”

ที่ยังใจเย็นอยู่ได้ถึงตอนนี้ ก็เพราะให้วันชนะคอยรายงานมาเป็นระยะๆ เท่านั้น

“เรื่องซื้อเวลาสถานีโทรทัศน์ที่ผมเสนอไป ทำไมถึงไม่คืบหน้าครับ ใครจะตอบผมได้บ้าง”

หรัญญ์ดูเอกสาร ก็เห็นว่า MD ไม่ยอมเซ็นอนุมัติสักที ทั้งที่ประชุมครั้งก่อนๆ ก็ย้ำแล้วย้ำอีกว่าจำเป็น