เมียแต่งท่านประธาน [Chairman's Wife] นิยาย บท 80

“เป็นยังไงบ้าง”

วันชนะยังไม่ได้นั่งลงด้วยซ้ำ ก็ถามด้วยท่าทีลนนิดๆ ถ้าไม่สนิทมากๆ จ้างให้ก็ดูไม่ออก แต่บังเอิญคนอยู่กับเขามานานจับไต๋ได้ทันที เพียงแต่ไม่แสดงออกมาเท่านั้น

“เกลี้ยงเลยครับ”

“อะไรเกลี้ยง พูดให้มันชัดเจนหน่อยสิ”

“ก็ของในบ้านเกลี้ยงหมดเลยครับ ทำความสะอาดไว้ซะเอี่ยมเลย”

“แปลว่าย้ายไปอยู่ที่อื่นแล้ว”

“น่าจะครับ”

“ไปไหน พอรู้มั้ย”

“ไม่รู้ครับ คนแถวนั้นบอกว่ามีรถสิบล้อมาขนไปหลายวันแล้ว และที่สำคัญ”

วันชนะไม่แน่ใจว่าควรจะบอกเจ้านายดีหรือเก็บไว้คนเดียว

“อะไร พูด”

เจ้านายลมเสียใส่นิดๆ

“คือผมดูจากกล้องแล้ว ตอนขนของมีคุณเวย์มาช่วยครับ เลยไปดูกล้องในออฟฟิศ เห็นคุณย้าไปเก็บของจากโต๊ะ แล้วมีคุณเวย์เข้าไปคุยด้วย ไม่รู้ว่าคุยอะไรกัน จากนั้นคุณเวย์ก็ขับรถตามคุณย้าไปบ้าน แล้วก็เป็นคลิปที่ไปช่วยขนของ เสร็จก็ขับตามมาที่นี่ ยืนคุยกันตรงหน้าบ้าน สักพักคุณเวย์ก็กลับออฟฟิศครับ”

“นายกำลังจะบอกว่าสองคนนี้จะไปอยู่ด้วยกันเหรอ”

“ตอบไม่ได้ครับ เท่าที่ผมตามดูกล้องในออฟฟิศ เห็นคุณเวย์หงุดหงิดกับมือถือตลอด ไม่รู้ว่าเป็นอะไรกันแน่”

“เดี๋ยวก็จะได้รู้ว่ามันเป็นอะไร โทรตามมันมาหาฉันเดี๋ยวนี้”

“ครับ”

หรัญญ์เดินออกจากออฟฟิศด้วยท่าทีหงุดหงิด เบียร์เย็นๆ กับห้องแอร์เย็นๆ ตรงริมสระน้ำคงจะช่วยได้ ในหัวก็คิดไปด้วยว่าเมียจะไปอยู่ที่ไหน อะไรกันนะที่ทำให้คนหน้าเงินขนาดนั้น ไปแบบไม่เอาอะไรสักอย่าง ถ้าไม่ใช่มีที่ให้เกาะใหม่

“คุณเวย์มาแล้วครับ”

คนนอนคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยและไม่รู้ว่านานแค่ไหน รีบดีดตัวขึ้นนั่ง เมื่อวันชนะเข้ามาในห้อง

“พี่ฮั้นท์มีอะไรให้ผมทำครับ” วายุสส่งเสียงราบเรียบ สีหน้าก็เหมือนจะหงุดหงิด และมันก็ไม่ได้ต่างจากเขานัก

“ถามตรงๆ แล้วกันนะ”

“ครับ”

“เมียพี่ไปไหน นายรู้มั้ย”

“ไม่ครับ” วายุสสวนทันควัน

“จะไม่คิดสักหน่อยเหรอ” หรัญญ์รู้สึกเหมือนอีกฝ่ายจะเตรียมคำตอบไว้ล่วงหน้าแล้ว

“ผมไม่รู้จริงๆ”

“แต่นายอยู่กับเมียฉันตอนขนของ แล้วก็ยังตามมาที่นี่อีก” เริ่มหงุดหงิดมากขึ้นเมื่อคนตรงหน้าปากแข็ง

“พี่ก็เลยคิดว่าผมจะพาย้าหนีเหรอครับ”

“ใช่มั้ยล่ะ”

“ทำไมพี่คิดงั้นล่ะครับ”

“ก็นายคอยเกาะแกะเมียฉันตลอด คิดว่าฉันไม่เห็นเหรอ”