ชั่วโมงกว่าๆ ก็ถึงจุดหมายแล้ว ทุกคนรีบตรงไปล็อบบี ที่มีมุมกาแฟส่งกลิ่นหอมโชยมาเตะจมูก
โปรเจ็กต์ใหม่นี้ ได้ไอเดียจากอัฟแนนกับชากิร่า ว่าเพื่อนๆ ของพวกเขา อยากมีบ้านอยู่ริมคลองเงียบๆ และเรียบง่าย เข้าถึงวิถีชีวิตไทยๆ บ้านภายนอกก็เป็นแบบไทยๆ ภายในหรูหรา สิ่งอำนวยความสะดวกครบครันด้วย และความปลอดภัยครบเครื่อง
จากการรีเสิร์ชอย่างหนักของทีมงานมาหลายเดือน ได้คำตอบว่าคลองดำเนินสะดวกช่วงหลักสี่ห้าและหก มีบ้านกับที่ดินทิ้งร้างไว้หลายเจ้า แต่ก็ยังไม่พอต่อความต้องการ เพราะอยากได้ที่ติดริมน้ำทุกยูนิต เลยต้องใช้นายหน้ามืออาชีพเพื่อให้งานรุดหน้าเร็ว
“สวัสดีครับคุณฮั้นท์”
วัลลภ หนึ่งในสามของทีมนายหน้า ทักทายอย่างคุ้นเคย เพราะเคยเจอกันแล้วที่ตึก Tribple A ตอนเขาเรียกไปคุยเรื่องกว้านซื้อที่ดินให้ ผลงานสำเร็จเกือบครบตามต้องการแล้ว แต่เห็นบอกว่ามีปัญหานิดหน่อย
“รับกาแฟหรือเครื่องดื่มอะไรมั้ยครับ กาแฟร้านนี้อร่อยมาก ขนมก็อร่อยครับ”
เห็นอีกฝ่ายภูมิใจนำเสนอ เขาเลยตาม ไม่กี่อึดใจก็ได้กาแฟหอมๆ กับมัฟฟินข้าวโพดมาวางตรงหน้าแล้ว
“ตกลงติดปัญหาอะไรครับ”
เขาตรงประเด็น เพราะเสร็จจากคุยกันตรงนี้แล้ว ต้องไปดูหน้างานอีก
“มีเจ้าหนึ่งไม่ยอมขายครับ คั่นเจ้าอื่นไว้ประมาณสี่เจ้า”
“ทำไมครับ”
“เขาเปิดร้านอาหาร กับร้านกาแฟ ขายดีด้วยครับ ลูกค้าติดใจ เข้าออกไม่ขาด”
“พื้นที่เท่าไหร่ครับ”
“ประมาณหนึ่งไร่กับสองร้อยเก้าสิบตารางวาครับ”
“แปลงติดกับเรา เป็นบ้านหรือที่เปล่าๆ นะครับ ผมลืม”
“บ้านครับ”
“เสนอไปว่าถ้า เขายอมย้ายไปอยู่แปลงนั้น เราจะเจรจาซื้อขายให้ กับขนย้ายให้ฟรี แถมยังจะได้เราเป็นลูกค้าไปอีกนาน กว่าจะจบโปรเจ็กต์”
“เดี๋ยวผมจะลองดูอีกรอบครับ...”
“สวัสดีค่ะคุณป้าแป๋ว”
“สวัสดีค่ะลูก”
“น้องยูมาส่งขนมค่ะ”
ขณะที่วัลลภกำลังพูดอยู่ หรัญญ์ได้ยินเสียงเจื้อยแก้วตรงเคาน์เตอร์กาแฟ เลยหันไปมอง ก็เห็นเด็กน้อยหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดู กระโปรงสีน้ำเงินมีขลิบแดงขาวตรงชาย ตัวเสื้อสีขาว มีขลิบสีเดียวกันตรงแขน ใส่ผ้ากันเปื้อนสีชมพูลายการ์ตูนน่ารักๆ มีสาวรุ่นเดินหิ้วตะกร้ามาด้วย น่าจะเป็นแม่
“เลิกเรียนแล้วเหรอคะยู”
“ค่ะ”
เขามองเจ้าของร้านคุยกับเด็กน้อยแล้วก็ยิ้ม ผิวขาวๆ บอบบางๆ ประหนึ่งตุ๊กตากระเบื้องเคลือบ แก้มขาวอมชมพู ผมเปียสองข้างยาวลงไปถึงกลางหลัง
ท่าทีเด็กที่กำลังตอบคำถามเจ้าของร้าน เรียกความสนใจไม่น้อย จนต้องลุกเดินไปดู เพราะอยากรู้ว่าขนมที่มาส่งใหม่เป็นอะไร จะสั่งมาลองชิม
“มีขนมอะไรมาใหม่บ้างครับ” ถามเจ้าของร้านแล้วก้มมองเด็กน้อย
“น้องยูคะ บอกคุณลุงหน่อยสิคะ ว่ามีขนมอะไรบ้าง”
“เค้กมะพร้าวครีมสดค่ะ”
“อะไรอีกคะ”
เขาจ้องใบหน้าจิ้มลิ้มแล้วยิ้ม
“ชิฟฟ่อนส้มเช้งค่ะ”
“อะไรอีกคะ”
“แซนด์วิชไก่ค่ะ”
“อะไรอีกคะ”
“เค้กสวาค่ะ”
“อะไรอีกคะ”
“หมดแล้วค๊า ทำไมถามเยอะจังเลยคะ” เด็กน้อยจ้องเขม็ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เมียแต่งท่านประธาน [Chairman's Wife]