เมียแต่งท่านประธาน [Chairman's Wife] นิยาย บท 91

เสร็จจากบัญชี ก็ต้องคอยตามข่าวสารบ้านเมืองไปด้วย ควบคู่กับการคิดค้น พัฒนา สรรหาเมนูใหม่ๆ เข้าร้าน แล้วยังจะต้องตามเทรนด์การบริโภคพืชผักให้ทัน จะได้หาพันธุ์มาปลูกไว้ในสวน ปรับให้เข้ากับเมนู

ตึ๊ง ตึ๊ง ตึ๊ง ตึ๊ง

เสียงจากแอปพลิเคชันไลน์ดังรัว เลยต้องรีบเอาขึ้นมาอ่าน เพราะเข้าใจว่าลูกค้าน่าจะสั่งของ ใบหน้าสวยๆ ถึงกับเหยียดยิ้มเมื่อรู้ว่าเป็นใคร

New-Ex-Men: ได้รับแล้วใช่มั้ยครับ

New-Ex-Men: รูปช่อดอกไม้

New-Ex-Men: สติ๊กเกอร์การ์ตูนผู้ชายหน้าหล่อถือช่อดอกไม้ยื่นให้เธอพร้อมกับยิ้ม

New-Ex-Men: สติ๊กเกอร์รูปหัวใจ

LoveUCup: สติ๊กเกอร์การ์ตูนน่ารักๆ ข้อความ ‘ขอบคุณค่ะคุณลูกค้า’

อยากจะบล็อกไม่น้อย แต่ไม่คิดว่านี่คือวิธีแก้ปัญหา ในเมื่อเขารู้แล้วว่าเธออยู่ไหน กวนในไลน์ไม่ได้ ก็ยังมีเพจร้าน หรือไม่ก็อาจจะหน้ามึน มากวนด้วยตัวเองอยู่ดี อีกอย่าง มีคนอวดรวยมาเหมาบ่อยๆ คงบ้าละถ้าไม่เก็บไว้ เยี่ยมหน้ามาเมื่อไหร่ แม่จะฟันไม่เลี้ยงเลย

“พี่ย้าคะ คุณวัลลภมาหา...อีกแล้วค่ะ”

แก้วยิ้มแหยๆ ให้ เจ้านายก็พยักรับ แล้วตามออกไป ก็เห็นว่ามีลูกค้าอยู่สามสี่โต๊ะ เลยต้อนรับวัลลภตรงโต๊ะหน้าบ้านตัวเองตามเดิม

“คุณย้าจะเปลี่ยนใจมั้ยครับ ถ้าผมให้อีกสี่เท่า” วันนี้มาแปลก ไม่พูดพร่ำทำเพลงเลย

“ไม่ค่ะ”

“โหย เห็นใจผมหน่อยสิครับ คุณย้าไม่ขาย ผมก็ปิดจ๊อบไม่ได้นะครับ”

“ไม่ให้เจ้าของเงินมาคุยเองล่ะคะ”

“ใครครับเจ้าของเงิน ก็ผมนี่ไงครับ”

“ย้าไม่ใช่เด็กนะคะ โครงการขึ้นตั้งหลายวันแล้ว โลโก้บริษัทก็มี” วัลลภยิ้มแห้งๆ

“แล้วจะอัพราคาหรือเปล่าครับ”

“ไม่ค่ะ เพราะย้าไม่คิดจะขาย”

“ตั้งสี่เท่าแล้วนะครับ ขายแล้วย้ายไปตรงโน้นก็ได้นี่ครับ ห่างกันไม่เท่าไหร่เลย”

วัลลภชี้ไปยังที่ต่อจากร้านไปอีกหลายล็อก

“ไม่ขายจริงๆ ค่ะ”

“คุณย้ามีราคาในใจมั้ยครับ” ถอนหายใจกับการตื๊อไม่เลิกของอีกฝ่าย

“ฝากไปบอกเจ้าของเงินก็แล้วกันนะคะ ถ้าไม่ได้ห้าสิบล้าน ไม่ขายค่ะ ยืนราคาถึงพรุ่งนี้เก้าโมงนะคะ”

“หา”

“ตามนั้นค่ะ ย้าขอตัวทำงานก่อนนะคะ ขอบคุณที่แวะมาค่ะ”