เมียแต่งท่านประธาน [Chairman's Wife] นิยาย บท 96
เกือบห้าโมงเย็นไรยาถึงกลับ ลูกสาวเพิ่งหลับระหว่างทาง ถูกอุ้มพาดบ่าพาไว้ มองไปในร้านก็ว่างเปล่า สองลุงป้าก็น่าจะนอนสลบแล้ว รู้ว่าทุกคนเหนื่อย จีก็คงจะวุ่นวายหารถไปส่งขนม แต่เธอก็ต้องให้เวลากับลูกเช่นกัน และไม่มีอะไรสำคัญมากไปกว่าลูกแล้ว ทุกเรื่องต้องรอได้
ไรยาหน้าบึ้งกว่าเดิม เมื่อหน้าบ้านมีใครนั่งอยู่
คงจะเป็นเรื่องลูกสินะ
ลูกที่เขาป่าวร้องให้เธอกับคนอื่นได้ยินชัดเจนว่าเป็นลูกชู้ เมื่อไหร่ที่รู้ว่าท้อง จะไล่ไปตรวจดีเอ็นเอ ถ้าไม่ใช่ลูกเขา ก็จะไล่เธอออกจากบ้าน คำพูดพวกนี้มันกินลึกอยู่ในใจมานานปี และไม่มีวันจะลบเลือนได้ง่ายๆ
“ลูกหลับแล้วเหรอครับ”
ถึงเสียงจะนุ่ม หน้าจะยิ้มน้อยๆ ให้ แต่เธอก็ไม่สนใจ แค่มอง กับเบะปากใส่
หึ
แล้วแบกลูกไปวางลงเตียงอย่างแผ่วเบา ปกติลูกไม่เคยหลับเวลานี้ จะเป็นเที่ยงหรือบ่ายกว่าๆ ตามเวลาที่โรงเรียนจัดไว้เท่านั้น แต่เพราะแม่พาเล่นตั้งแต่ไปถึงห้าง กินข้าวเสร็จก็พาขลุกอยู่กับของเล่นต่อ ลูกจะได้หลับระหว่างทาง จะได้ไม่ต้องเจอใคร ก็เดาได้อยู่แล้ว ว่าเขาไม่กลับง่ายๆ หรอก
‘ผู้ชายเฮงซวย ผู้ชายปากเสีย ผู้ชายไม่มีความรับผิดชอบ ทำให้ลูกเกิดแท้ๆ แล้วจะให้ตรวจดีเอ็นเอ’
ตั้งใจว่าไม่ออกจากห้องไปไหน จะให้เขานั่งแกร่วรอไปยันเช้า
ก๊อกๆๆ
ก๊อกๆๆ
ก๊อกๆๆ
ประตูดันถูกเคาะรัว ไม่มีใครหรอก ป้ากับลุงหรือใครๆ ก็ไม่ ทุกคนเกรงใจและให้เกียรติเธอทั้งนั้น ยกเว้นก็แต่เขา ที่ไม่เคยเกรงใจและไม่เคยให้เกียรติเลย นึกจะด่าจะว่าต่อหน้าใครก็ทำ เจ็บช้ำมาเท่าไหร่ตอนเป็นเมียเขา แต่ตอนนี้เขาจะไม่มีทางได้ทำแบบนั้นอีกแล้ว
ระหว่างเธอกับเขา ศักดิ์และศรีมีเท่ากัน
ก๊อกๆๆ
“ย้าครับ”
“...”
“ขอผมคุยด้วยหน่อยครับ”
“...”
“ย้าครับ...”
มือที่ยกเคาะจะประตูอีก ค้างอยู่กลางอากาศ ริมฝีปากหนาก็อ้าค้าง เมื่อมันเปิดพรวดออก เจ้าของห้องมองเขาตาเขียว ถ้าไม่มีลูกหลับอยู่ข้างใน มั่นใจว่าเธออาจจะกระแทกประตูใส่หน้าเขาแล้วก็ได้ แต่เธอกลับค่อยๆ ปิดแล้วเดินมายืนอยู่โถงบ้าน ที่สะอาดสะอ้าน ข้าวของจัดไว้เป็นระเบียบเรียบร้อย ของเล่นลูกก็อยู่ในกล่องพลาสติปิดฝาไว้
“มีอะไร”
ส่งเสียงห้วนๆ ขณะยืนกอดจ้องเขาเขม็ง
“ผมอยากคุยเรื่องลูกครับ” พยายามส่งเสียงนุ่มๆ ให้แทน
“ลูกใคร”
“ก็ลูกเราไงครับ”
“ใครคือลูกเรา”
“ก็น้องยูไงครับ”
“อะไรที่ทำให้คุณคิดว่าแกเป็นลูกคุณ”
“ก็ไม่เห็นต้องมีอะไรเลยนี่ครับ เราแต่งงานกัน นอนด้วยกัน ก็ต้องมีลูกด้วยกันสิครับ”
“ไม่ใช่ลูกชู้แล้วเหรอ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เมียแต่งท่านประธาน [Chairman's Wife]