เมียแต่งท่านประธาน [Chairman's Wife] นิยาย บท 97

“ย้าคิดถึงคุณพ่อที่สุดในโลกค่ะ ทุกอย่างกำลังลงตัวแล้ว แต่ทำไมเขาถึงตามมาก่อกวนย้ากับลูกอีกคะ ทำไมย้าถึงหนีเขาไม่พ้นสักทีคะคุณพ่อ”

มือบางดึงทิชชูมาซับน้ำตา เพื่อจะได้มองพ่อตอนยิ้มอย่างมีความสุขให้ชัดเจน พ่อช่างรอบคอบ ราวกับจะรู้ว่าจะจากลูกไปแบบกะทันหัน ถ้าไม่มีเงินประกันก้อนนั้น เธอก็คงจะลำบากกว่านี้แน่ๆ

ตั้งแต่รู้ว่าท้อง ก็ต้องยกเลิกงานตำแหน่งผู้บริหารบริษัทใหญ่ ที่เรียกสัมภาษณ์ไว้ หรือดีไซเนอร์ที่เธอฝันใฝ่ ทุกแผนต้องถูกพับเก็บไว้หมด ต้องอุ้มท้องไปเข้าคอร์สเรียนทำเบเกอรี่ ทำอาหารยุโรป

จากนั้นก็ต้องกลายมาเป็นเจ้าของร้านกาแฟเล็กๆ และต้องหัดทำกับข้าวแบบบ้านๆ รสชาติจัดจ้านถูกปากคนแถวนี้จากเอียดอีก เพราะอาหารฝรั่งไม่ค่อยเป็นที่นิยม ต้องลองผิดลองถูกไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ กี่อย่างต่อกี่อย่างกว่าจะลงตัว

ถึงช่วงแพ้ท้องหนักๆ ก็ไม่มีเรี่ยวแรงจะทำอะไร ถ้าไม่ได้สองลุงป้ากับคนแถวนี้ช่วย ก็คงจะแย่ ลุงอ่อนก็ต้องทิ้งงานสวนผักมาคอยช่วยเธอกับป้า เวลาคนมาซื้อของเยอะๆ แล้วยังวิ่งขายผักด้วย

ตอนคลอดใหม่ๆ ก็ยิ่งวุ่นวาย ไหนจะร้านไหนจะลูก ไหนจะตัวเอง เพราะลูกตัวใหญ่ หมอต้องผ่าออกแทนการคลอดธรรมชาติอย่างที่วางแผนไว้

ช่วงเป็นแม่ลูกอ่อน ก็จำได้ดี ว่าลำบากหนักแค่ไหน ลูกร้องไห้โยเย ก็ต้องคอยอุ้มออกไปเดินเล่นไกลๆ เพราะกลัวลูกค้าจะรำคาญ กลางคืนก็ได้นอนแค่ไม่กี่ชั่วโมง

เพราะลูกไม่ยอมนอน ใครไม่เคยเลี้ยงลูกอ่อน จะไม่มีทางเข้าใจว่าเป็นยังไง บางทีนั่งหลับในสภาพลูกยังกินนมอยู่กับอกก็มี หรือบางทีทำอะไรอยู่ก็หลับทั้งยืนก็มี

กว่าจะเลี้ยงลูกโตมาจนป่านนี้ ต้องผ่านอะไรต่อมิอะไรมามากมาย แล้วเขาถือดียังไง ถึงจะมาอ้างตัวเป็นพ่อ มากอด มาหอมลูก ผู้ชายเฮงซวยอย่างเขา ไม่สมควรจะได้รู้ด้วยซ้ำ ว่ามีลูกอยู่ในโลกใบนี้

แต่ถึงรู้ เธอก็จะไม่มีวันปล่อยให้เขาได้เป็นพ่อสมใจแน่ เพราะรู้ดีว่าเขาไม่ได้รักลูกด้วยซ้ำ เขาก็แค่อยากแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ กับเอาชนะเธอเท่านั้น พอได้ทุกอย่างไว้ในมือแล้ว ก็จะทิ้งไปอย่างไม่เห็นค่าอีก

แล้วลูกล่ะจะรู้สึกยังไง หัวใจดวงน้อยๆ ของลูกจะรับไหวได้มากน้อยแค่ไหน ถ้าพ่อหนีหน้าไปอยู่กับคนอื่น หรือไม่แน่ ตอนนี้เขาก็น่าจะมีคนอื่นไปแล้ว มีลูกไม่ต่ำกว่าสองคนแล้ว

สี่ปีไม่ใช่เวลาน้อยๆ คนหื่นจัดอย่างเขา จะอยู่ได้แบบไม่มีใครเหรอ ไม่ยัยพีชก็อาจจะเป็นเลราน่า ที่เขาคงจะคว้ามาสนองความหื่น และแบบไม่สนใจหรอกว่าจะลูกใครเมียใคร ขนาดมีเธออยู่ ยังดอดไปหากัน แล้วยังมีหน้ามาด่าว่าเธอมีชู้ เขานั่นล่ะเป็นชู้กับเมียชาวบ้าน

‘ไอ้คนทุเรศ ไอ้คนเฮงซวย ไอ้คนซังกะบ๊วยเอ๊ย อย่ามาอวดรวยกับฉันนะ แม่จะเล่นให้ไม่เหลืออะไรเลย’

เมียแต่งท่านประธาน Chairman’sWife / พิมรภัค ตอนที่ 14

หรัญญ์สูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ เพื่อให้กำลังใจตัวเอง ก่อนจะออกจากรถยุโรปหรูหรา เดินอยู่ในร้านอาหาร มีป้ายแขวนไว้ว่าปิดทุกวันจันทร์ คนในร้านไม่มี ลูกก็ไปโรงเรียน เหมาะเหม็งกับการเจรจา ในสวนเขาเห็นลุงกับป้ากำลังก้มๆ เงยๆ อยู่แปลงผัก

ในร้านเงียบเชียบ แต่เห็นแม่ของลูก นั่งทำอะไรสักอย่างอยู่โต๊ะตัวที่ตั้งติดริมคลอง การแต่งกายก็สบายๆ จากสายที่เขาสั่งให้เฝ้าไว้ รายงานมาว่าเธอกลับจากไปส่งลูกนานแล้ว เขารอให้เธอกินอะไรก่อน เผื่อจะทำให้อารมณ์ดีขึ้นบ้างเวลาเห็นหน้าเขา

“มาทำไม”