เมียเด็ก มันเด็ดมาก [Nc 20] นิยาย บท 25

ร้านสัก หาญทยานศึก

"เหี้ยอะไรกันวะเนี่ย.." จู่ๆ ขณะที่ผมกำลังนั่งออกแบบรอยสักน้องสาวผมก็เดินเข้ามาพร้อมกับยัยเด็กเนตรมิงค์คนเดิม "ทำไมหน้ามึงมีรอยตบด้วยเนี่ยเอิร์น?!"

"ไปเจออีนี่แล้วก็มีเรื่องกัน"

"เอาค้อนไปทุบมือเขายังไม่วายจะไปมีเรื่องเขาอีกหรือไง"

"แต่มันด่าพ่อหนูก่อนนะ"

น้องสาวรีบทำท่าทีฟ้องพี่ชายขณะที่เนตรยืนทำท่าทางหยิ่งผยอง

"เธอด่าพ่อฉันเหรอ!!" ผมหันขวับไปหาเด็กบ้าพ่อเอิร์นก็พ่อผมเนี่ย

"หนูไม่ได้ตั้งใจนะก็น้องสาวพี่กวนตีน"

"เดี๋ยวนี้เธอสู้คนด้วยเหรอตบซะเลือดซิบเลย"

"หนูก็มีมือมีตีนนะพี่"

"ฉันก็มี!!"

เสียงตะเบ็งของชายกล้ามใหญ่ตรงดิ่งเข้าไปหาจนสาวน้อยตกใจจนผละถอยแต่เอิร์นก็รีบคว้าแขนล่ำเอาไว้ก่อน

"พะ พี่หาญใจเย็นนะ"

"ถ้ามาด่าพ่อกูได้ยังไงมึงก็รู้ว่าคนอย่างกูไม่เคยยอมใคร"

"แต่..พะ พี่"

"ปล่อยกูเดี๋ยวจะตบให้เลือดกบปาก"

หมั๊บ!

"โอ๊ยยยย" ถึงมันจะเป็นแผนของฉันก็เถอะแต่ดูเหมือนพี่ล่ำจะเข้าใจผิดจนคุมสติไม่อยู่คว้าแขนของฉันและกระชากอย่างแรง

แกร๊ก

ห้องนอนหาญ

"หนูไม่ได้ตั้งใจนะคะพี่" ทันทีเขาก็เหวี่ยงร่างฉันจนเซ

"การด่าบุพการีคนอื่นมันเป็นสิ่งไม่ดีรู้ไหม เด็กดื้อต้องโดนอะไร?"

"โดนกอด"

"โดนตีนนี่แหละ!!"

"พี่ขาหนูไม่ได้ตั้งใจ"

ฉันรีบเดินถอยหลังเพราะท่าทางเอาจริงเอาจังอีกทั้งสายตายังดุก้าวร้าวน่ากลัวมาก แค่ด่าพ่อทำไมต้องเกรี้ยวกราด จะทำยังไงดีล่ะทีนี้

ฟุบ

"อักกก อึก"

"เธอนี่มันน่าแกล้งจริงเลยนะ"

"____"

"เป็นดื้อโดนอะไรไม่รู้..แต่เป็นเด็กของฉันโดนกระเเทกแน่รับประกันได้"

ท่าทางเจ้าเล่เพทุบายของชายหนุ่มทำให้สาวน้อยเข้าใจว่าเขาแค่แกล้งหยอกเพื่อพาเธอขึ้นมาบนห้องเท่านั้น

ต๊บ ต๊บ!!

"พี่หาญปล่อยเนตรมิงค์นะ"

เอิร์นไม่รอช้าตัดสินใจใช้ฝ่ามือทุบประตูเสียงดังลั่นพร้อมตะโกนอยู่หน้าห้อง หาญจึงหันขวับจ้องมองแต่กลับสงสัยบางอย่างจนต้องพูดออกมา

"อิเอิร์นมันเรียกชื่อเธอด้วยเหรอ"

สักพักสีหน้าของหาญก็เปลี่ยนคล้ายจะครุ่นคิดอะไรบางอย่างหรือสงสัยกับพฤติกรรมของทั้งสองสาวที่เหมือนกำลังรวมหัวกันเพื่อทำให้เขาสับสน

"พวกเธอ..." อุ๊ปส์!

ยังไม่ทันที่ผมจะถามความจริงที่สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เด็กบ้าผงกตัวขึ้นมาใช้สองแขนเล็กคล้องคอแล้วโน้มตัวผมลงเพื่อพุ่งฝีปากบางนุ่มประกบผมอย่างจัง จะไหวเหรอแบบนี้..

"อื้อ~~ อึกกก" ไร้ซึ่งทางเลือกคงจะเป็นวิธีเดียวที่จะเบี่ยงความสนใจจะพี่ล่ำ ทันทีที่ฉันกระทำสิ่งไม่ควรแต่เขากลับตอบสนองบดขยี้พร้อมกับหายใจฟึดฟัด

ผละ

"รออยู่นี่ก่อน"

แกร๊ก

ผมสั่งด้วยเสียงสั่นเว้าวอนแล้วรีบเปิดประตูออกไปนอกห้องลากแขนเดินลงไปด้านล่าง

"นี่เงินจะไปไหนก็ไป" เงินแบงค์พันผมยัดใส่มือให้น้องสาวแต่สีหน้าของมันดูสงสัย

"พี่จะทำอะไรยัยนั่นที่จริงแล้วหนูไม่ได้ติดใจเอาความอะไรนะ"

"จะเปิดพระสวดให้มันฟังหรือมึงจะไปนั่งฟังด้วยอีกคน"

"พะ พระสวด!! ไม่เอาด้วยหรอกพี่เคยเปิดให้หนูฟังตอนเด็กบ่อยแล้ว"

"ถ้างั้นจะไปไหนก็ไปฉันจะสั่งสอนให้หลาบจำว่าไม่ควรด่าพ่อล่อแม่ใคร"

"แต่พี่ห้ามทำร้ายมันนะ!"

เอิร์นรู้ว่าพี่ชายจะไม่โกหกเนื่องจากเขาก็ไม่ได้มีพฤติกรรมข่มเหงหรือขืนใจใคร จึงรับเงินแล้วออกไปทันทั

แกร๊ก

ประตูร้านสักถูกปิดพร้อมกับป้ายแขวนว่าติดธุระชั่วคราว

"หรือจะปิดไปเลยว่ะจะใช้เวลานานเท่าไหร่" บ้าเอ้ย! หัวสมองวนเวียนแต่เรื่องใต้สะดือแต่ช่างมันไหนๆ ก็ไหนๆ

แกร๊ก

"น้องสาวของพี่ล่ะคะ" ฉันได้ยินเสียงโต้เถียงเงียบไป

"โดนตบสลบคาบันไดไปแล้ว"

"ห๊ะ!!"

"ทำไมต้องตกใจขนาดนี้"

"ที่ทำร้ายน้องสาวตัวเองขนาดนั้นได้ยังไงคนชั่วเลวมากหนูไม่คิดว่าพี่จะเป็นคนแบบนี้ระยำต่ำช้าสันดาน.."