เมียเด็ก มันเด็ดมาก [Nc 20] นิยาย บท 32

"พะ พี่หาญใจเย็นก่อน!!"

สถานการณ์เริ่มตึงเครียดเมื่อเห็นจึงรีบวิ่งไปคว้าแขนของเนตรมิงค์ออกมาหน้าร้านโดยที่ต้าก็เดินตามออกมาด้วยความเป็นห่วง

ผวะ!

ซึ่งเป็นไปตามคาดชายหนุ่มเริ่มคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ผละมือจากสาวน้อยหันหลังกลับไปชกหมัดใส่ใบหน้าของต้าเต็มแรงจนล้มคว่ำกองกับพื้น

"หยุดเดี๋ยวนี้นะพี่ทำเขาทำไม!!" ฉันตกใจแม้จะห้ามเท่าไหร่แต่พี่ล่ำตัวใหญ่จนต้านไม่ไหว

"ถ้าไม่อยากเจ็บตัวถอยไป"

"ไม่ถอยค่ะอย่าทำเขานะ"

"หรือเธอเต็มใจให้มันจูบ!!!"

ตอนนี้ต่อให้เทวดามาฉุดหรือนรกมาลากก็คงเอาผมไม่ไหวใบหน้าของเนตรมิงค์ที่ดูร้อนใจกับภาพที่จูบกับมันกลางผับทำให้ผมเดือดดาด

"ขอโทษนะผมไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร แต่น้องเนตรบอกว่ายังโสดแปลว่ายังไม่มีใคร"

"มึงว่าอะไรนะ.."

ผมหันขวับไปจ้องหน้ามันที่พูดช้า ยังโสดเหรอทั้งที่เอากันมาตั้งนาน

เคว้ยง!

ผวะ!

กริ๊ดดดด

คนรอบข้างต่างกรีดร้องเมื่อเห็นชายตัวใหญ่กำลังกระทืบผู้ชายสูงโปร่งที่แม้จะสู้แต่ก็สู้ไม่ได้เนตรตกใจเธอพยายามหาวิธีหยุดยั้งอารมณ์ร้ายก่อนจะเหลือบมองไปเห็นไม้ที่วางอยู่

"หนูสั่งให้หยุดไงพี่!!"

ตุ๊บ ผวะ

ฉันเห็นแผ่นหลังหนาของเขากว้างแถมยังบึกบึนเลยจะฟาดให้รู้สึกเพื่อจะได้หยุดการกระทำแต่สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น

จิ

"ไอ้สัสหาญ..มึงมีเรื่องกับผู้หญิงอีกแล้วเหรอ"

สองที่เดินตามมาเห็นเหตุการณ์ก็พูดขึ้น แต่เลือดกำลังไหลรินรอบกรอบหน้าเนื่องจากไม้กระทบโดนหางคิ้วจนแตกยับแถม

"หนู ข..ขอโทษนะ ไม่ได้ตั้งใจไม่รู้ว่าพี่จะหันหน้ากลับมา" ไม้ที่ถืออยู่หล่นปั๊กลงพื้นทันที "พะ พี่เจ็บไหมคะ"

"หมายถึงเจ็บตรงไหน..เจ็บตัวหรือว่าเจ็บใจวะ!!"

ตึก ตึก ตึก

ดวงตาของเขาแดงก่ำรีบเดินกระแทกไหล่ตัวเล็กออกจากสถานที่นั้นโดยมีสองวิ่งตาม

"อัก~ โอ๊ย"

"พี่ต้าเจ็บไหม"

ไม่รู้ว่าจะทำยังไงได้แต่มองตามพี่หาญ แต่สภาพของพี่ต้ายับเยินอยู่ตรงพื้นทำให้ต้องรีบไปพยุงเขาลุกขึ้นมาก่อน

"พี่ไปโรงพยาบาลไหมคะส่วนค่ารักษาได้หนูจะรับผิดชอบเอง"

"ไม่เป็นไรครับพี่ไหว"

"แต่เลือดพี่ใหญ่เยอะเลยนะคะ"

"แต่ถ้าคืนนี้น้องเนตรอยู่ดูแลพี่คงจะดีกว่านี้ อึก"

คำเว้าวอนพร้อมกับดวงตาหล่อเหลาออดอ้อนเหมือนว่าต้องการเธอเต็มที ขณะที่หัวใจดวงเล็กระส่ำเพราะเป็นห่วงผู้ชายตัวใหญ่ที่ดูจะโกรธเคือง

ตึก ตึก

จนสุดท้ายสาวน้อยตัดสินใจวิ่งตามหาความรู้สึกตัวเอง เพียงในระยะไม่กี่นาทีก็เจอแผ่นหลังบึกบึนที่คุ้นเคยรีบพุ่งตัวเข้าไปกอดเขาไว้อย่างเต็มแรง

ควั๊บ

"พี่คะ!!" ไม่รู้แหละว่าสถานการณ์ตอนนี้จะเป็นยังไงแต่เมื่อเห็นฉันก็รีบคว้าตัวเขาไว้ จนกระทั่งหยุดนิ่งและไม่เคลื่อนไหว "หนูขอโทษนะคะที่ดื้อและไม่เชื่อฟังพี่"

"เธอคงไม่รู้สึกอะไรกับฉันเลยสินะ โตเป็นสาวแล้วนิคงจะร่านเต็มที่"

"เปล่านะคะพี่กำลังเข้าใจผิด"

"แล้วสิ่งที่มันพูดล่ะ บอกว่าเธอยังโสด..ฉันเข้าใจผิดด้วยหรือเปล่า"

หน้าอกหน้าใจที่แนบแผ่นหลังของผมกำลังสั่นเนื่องจากคงจะวิ่งมาด้วยความเร็วสูงทำให้เกิดเสียงแรงดังตึกตัก

เมื่อไร้คำตอบผมก็รีบตัดมือน้อยที่กอดรัดออก "อย่ามายุ่งกับฉัน"

ร้านสัก หาญทยายศึก

อึก อึก อึก

เมื่อมาถึงร้านเกือบจะห้าทุ่ม ชายหนุ่มเปิดตู้เย็นคว้าเบียร์มาดื่ม หัวใจที่เคยชุ่มชื่นกลับกลายเป็นเศร้าข่มขื่น

"โคตรเจ็บเลยว่ะ" สองตามมาห่างๆ จึงเห็นทุกสถานการณ์ก็กระดกดื่มเบียร์เป็นเพื่อน

"เอ่อ โคตรจะเจ็บ!"

"กูไม่ได้หมายถึงมึงหมายถึงกูเนี่ย..มึงเหยียบตีนกู!!"

"____"

ผมรีบถอยจากไอ้สองชอบมายืนอยู่ใกล้เอง ผมกระโดดขึ้นบนเตียงสักแล้วทรุดตัวลงนอน

"นิ้วหักแล้วมั้งเนี่ย" เสียงของสองยังคงเจ็บพึมพำแต่ก็เป็นคนทำแผลตรงหางคิ้วให้กับเพื่อน

"กูไม่น่าแม่งหลวมตัวเลยว่ะ"

"สรุปว่ามึงหลงรักเด็กนั่นจริงใช่ไหม"

"แล้วยังไง..สุดท้ายคือกูเจ็บ"

เพราะความคิดว่าเนตรมิงค์จงใจจะทุบตีเขาเพราะห่วงอีกฝ่าย ตอกย้ำคำว่าพูดที่บอกใครต่อใครว่ายังโสด ยิ่งเพิ่มความรู้สึกเจ็บปวดกระดองใจ แน่นอนว่าน้ำตาหยดใสกำลังไหลอาบเต็มใบหน้าของชายผู้เข้มแข็ง

แต่แสงไฟในร้านปิดสนิททำให้ไม่เห็นความอ่อนแอ ส่วนสองก็รู้จักนิสัยเพื่อนดีว่าถ้าหากเกิดเหตุการณ์แบบนี้จะชอบดื่มแบบเงียบไปจึงไม่พูดอะไรเซ้าซี้