เมียเก็บมาเฟีย ชุด เทพบุตรมาเฟีย นิยาย บท 43
สรุปบท ตอนที่ 43: เมียเก็บมาเฟีย ชุด เทพบุตรมาเฟีย
สรุปเนื้อหา ตอนที่ 43 – เมียเก็บมาเฟีย ชุด เทพบุตรมาเฟีย โดย เนื้อนวล
บท ตอนที่ 43 ของ เมียเก็บมาเฟีย ชุด เทพบุตรมาเฟีย ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เนื้อนวล อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
คอร์เนลทำตามที่สัญญาเอาไว้จริงๆ นั่นก็คือลุกขึ้นจากเตียงแต่เช้ามืดเพื่อขับรถมาส่งหล่อนที่มหาวิทยาลัย ทั้งๆ ที่เขาพึ่งจะได้นอนจริงๆ แค่สองสามชั่วโมงก่อนรุ่งสางนี่เอง สาวน้อยแก้มแดงก่ำเมื่อนึกถึงค่ำคืนร้อนระอุที่ผ่านมา เตียงนอนของคอร์เนลคงแทบหักเลยทีเดียวเพราะถูกเขากับหล่อนใช้งานยาวนานสี่ห้าชั่วโมงติดต่อกัน
“ทำข้อสอบให้ได้ล่ะ คุณแทบไม่ได้อ่านหนังสือเลย”
คอร์เนลที่นั่งอยู่ข้างๆ ก้มลงฝังปลายจมูกโด่งแบบผู้ดีของตัวเองลงบนแก้มนวลของสาวน้อยหน้าใสที่ทำให้เขาติดตาตรึงใจจนไม่สามารถแข็งใจแยกจากได้หนักหน่วง และก็ทำท่าจะเลยเถิดไปถึงกลีบปากถ้ายาหยีไม่ดันตัวออกห่างเสียก่อน
“อย่าค่ะ เดี๋ยวฉันเข้าสอบสายพอดี”
หนุ่มหล่ออมยิ้มบางๆ
“นั่นสินะ ผมก็ไม่ชอบเซ็กส์แบบรีบร้อนเหมือนกัน ไว้รอคุณสอบเสร็จ แล้วเราค่อยมาสานต่อในสิ่งที่เรายังทำไม่จบดีกว่านะ บนเตียงของผม...”
ยิ่งฟังคำตัวโตพูดยาหยีก็ยิ่งหน้าร้อนผ่าว อยากจะกระโดดหนีลงจากรถแต่ร่างกายเจ้ากรรมกลับไม่ยอมเคลื่อนไหว มันนั่งให้มือใหญ่อบอุ่นลูบไล้อย่างเต็มอกเต็มใจ จนเมื่อเขาลูบจากต้นแขนวกมาที่เต้างามที่พุ่งดันชุดนักศึกษาออกมานั่นแหละ หล่อนถึงรู้สึกตัวขยับร่างหนี
“ใครว่าฉันจะกลับไปหาคุณที่เตียงล่ะคะ ฉันจะกลับหอพักต่างหาก”
“ถ้าไม่มา ผมจะขึ้นไปลากคุณลงมาเองนั่นแหละน่า คุณรู้นี่ว่าผมทำได้ทุกอย่าง”
มือบางกำลังจะเปิดประตูและก้าวหนีไป แต่ก็ถูกมือใหญ่ของคอร์เนลเอื้อมมากุมเอาไว้เสียก่อน ใบหน้าหล่อเหลาของเขาอยู่ห่างแค่เส้นด้ายลอดผ่าน ลมหายใจของเขาช่างหอมหวานเหมือนเช่นทุกครั้ง และหล่อนก็มีปฏิกิริยาขานรับต่อเสน่ห์แห่งบุรุษของเขาอย่างรุนแรงจนน่าตกใจ
“ก็คุณมันคนบ้าอำนาจนี่คะ”
อ้อมแอ้มตอบออกไปด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ร่างสาวกำลังร้อนระอุเมื่อพ่อตัวดีเอาแต่จ้องปากของหล่อนไม่ยอมเคลื่อนสายตาไปไหน
“ผมอยากจูบคุณจัง.”
“ไม่ได้นะคะ นี่มันในมหาวิทยาลัยนะคะ”
“แต่ผมทนไม่ไหว คุณสวยเหลือเกิน”
และเขาก็ทำอย่างที่พูดเอาไว้จริงๆ นั่นก็คือจูบปากหล่อนจนแทบชอกช้ำ และก็ต้องเป็นหล่อนอีกนั่นแหละที่เป็นฝ่ายยุติ
“พะ...พอก่อนเถอะค่ะ”
“ก็ได้ แต่สอบเสร็จแล้วต้องไปกับผม ห้ามกลับหอพักเด็ดขาด เข้าใจไหม”
‘ถ้าตอบว่าไม่เข้าใจมีหวังถูกปล้ำในรถแน่ๆ เลย’ ยาหยีคิดอย่างอ่อนอกอ่อนใจกับความเผด็จการของคนตัวโต ก่อนจะพยักหน้ารับน้อยๆ
“ทราบแล้วค่ะเจ้านาย คราวนี้ให้ฉันลงไปทำเพื่ออนาคตได้หรือยังคะ”
คอร์เนลปล่อยมือจากเนื้อตัวของยาหยี ก่อนจะยักไหล่น้อยๆ
ยาหยีหยุดเดิน หันใบหน้าแดงๆ ของตัวเองออกมาวิงวอนเพื่อนสนิทที่เดินตามมาข้างหลังฃ
“ขอร้องเถอะลินดา อย่าล้อฉันเลยนะ แค่นี้ฉันก็อายจะแย่อยู่แล้ว”
ลินดาหัวเราะคิกคัก
“ไม่เห็นต้องอายเลย มันน่าอิจฉามากๆ ต่างหาก ที่มีผู้ชายหล่อยิ่งกว่าเทพบุตรมาคอยพะเน้าพะนอ เป็นฉันนะไม่ยอมมาสอบหรอก จะนอนให้เทพบุตรตาเขียวฟัดต่อข้ามวันข้ามคืนเชียวแหละ”
“บ้า...”
“ไม่ได้บ้าสักหน่อย พูดเรื่องจริงย่ะ”
ยิ่งพูดกับลินดาก็ยิ่งถูกล้อหนักขึ้น ยาหยีจึงตัดสินใจเดินหนีอีกครั้ง แต่เสียงของลินดาก็ยังตามเข้ามาหลอกหลอนในหูจนได้
“แล้วเย็นนี้จะไปนอนเตียงไหนเหรอจ๊ะแม่ลูกหยีแสนหวาน”
“ลินดาบ้า ฉันไม่พูดด้วยแล้ว”
ยาหยีแบกหน้าแดงก่ำของตัวเองวิ่งหายเข้าไปในห้องสอบ ลินดาส่ายหน้าน้อยๆ ก่อนจะเดินตามเพื่อนรักเข้าห้องสอบไปเช่นกัน
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เมียเก็บมาเฟีย ชุด เทพบุตรมาเฟีย