เมียเก็บมาเฟีย ชุด เทพบุตรมาเฟีย นิยาย บท 49
‘คอร์เนลยังไม่หายโกรธหล่อน’
นี่คือเรื่องจริงที่มันรบกวนจิตใจของหล่อนมาตั้งแต่เช้าจนถึงตอนนี้บ่ายสองโมง หญิงสาวเดินทอดถอนใจออกมาจากห้องสอบ ใบหน้างามเคร่งเครียดและโศกเศร้าจนเพื่อนสนิทอย่างลินดาที่ออกมาจากห้องสอบก่อนต้องนิ่วหน้าด้วยความสงสัย
“ทะเลาะกับพ่อเทพบุตรตาเขียวมาหรือไงแม่ลูกหยี”
เสียงคุ้นหูของลินดาทำให้คนที่เดินใจลอยอย่างยาหยีสะดุ้งและหันไปมองต้นเสียง ก่อนจะรีบปั้นยิ้มเนือยๆ เมื่อเห็นสายตาจับผิดของเพื่อนสนิท
“เอ่อ...ไม่มีอะไรหรอกลินดา”
ลินดาส่ายหน้าไม่เชื่อ ขณะลุกขึ้นยืนและเดินเข้ามาหยุดตรงหน้าของหล่อน
“โกหก! หน้าตาเธอมันฟ้องน่ะว่ากำลังทุกข์”
ยาหยีก้มหน้าหลบสายตารู้ทันของเพื่อน
“ไม่มีอะไรนี่ ก็แค่ทำข้อสอบไม่ค่อยได้เท่านั้นเอง”
“นี่แม่ลูกหยีจ๋า ฉันเคยบอกเธอไปหลายครั้งแล้วไม่ใช่เหรอว่าหน้าของเธอมันฟ้องทุกอย่างที่เธอกำลังคิดอยู่ทั้งหมดนั่นแหละ แถมยังอ่านง่ายมากๆ อีกด้วย”
“จะบ้าหรือไง มันหน้าคนนะไม่ใช่หนังสือสักหน่อย” ยาหยีเถียงไม่เต็มเสียงนัก ขณะที่ลินดาหัวเราะร่วน
“อย่ามาเฉไฉเลย บอกมาซะดีๆ ว่าเธอทะเลาะอะไรกับพ่อเทพบุตรตาเขียว แต่มันคงจะรุนแรงพอดูทีเดียวใช่ไหม เพราะดูเธอโศกเศร้าเหลือเกินนี่”
ยาหยีเม้มปากแน่น ข่มความขมขื่นลงไปในอก ขณะกวาดตามองหารถคันงามที่เคยมาจอดรอรับหลังหล่อนเลิกสอบเมื่อวานอย่างรอคอย แต่ก็ไม่เห็นแม้แต่เงา
‘เขาคงไม่มา...ใช่ เขาไม่มาจริงๆ’
เจ็บแต่ก็ต้องเก็บเอาไว้ในอกอย่างมิดชิด...
“ฉันไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ ลินดา ไปกันเถอะ ฉันอยากกลับหอแล้ว อยากไปอ่านหนังสือสอบวันพรุ่งนี้” ยาหยีรีบก้าวเดินไปทันที ลินดาอ้าปากค้างก่อนจะรีบวิ่งตามไปเช่นกัน
“นี่แม่ลูกหยี แล้วเธอไม่กลับไปค้างกับพ่อเทพบุตรตาเขียวเหรอ”
“ไม่...” ยาหยีส่ายหน้าน้อย ตอบสั้นๆ
“เดี๋ยวพ่อเจ้าประคุณก็ขึ้นมาลากตัวเธอถึงเตียงอีกหรอก กลับไปที่นั่นเถอะน่า ฉันไม่อยากถูกฉีกอกด้วยข้อหาทำให้เธอห่างเหินจากเขา” ลินดาพูดทีเล่นทีจริง
ร่างอรชรของยาหยีหยุดเดินกะทันหัน ก่อนจะหันขวับมามองหน้าเพื่อนรักเขม็ง
“ถ้ายังอยากคบกับฉันต่อไป เลิกพูดถึงผู้ชายคนนี้ทีเถอะ ฉันไม่อยากได้ยินชื่อของเขา”
“เอ่อ...” คราวนี้เป็นลินดาที่ยืนอึ้งพูดไม่ออก “คือว่าลูกหยี ฉันอยากให้เธอ...”
“ลินดา...ต้องให้ไหว้หรือเปล่า เธอถึงจะหยุดพูดถึงผู้ชายคนนั้น ถ้าใช่ ฉันก็จะทำ”
เมื่อเห็นยาหยีทำท่าจะยกมือขึ้นไหว้จริงๆ ลินดาจึงต้องรีบรับปากทันที
“ก็ได้ ฉันจะพยายามไม่พูดถึงพ่อเทพบุตรตาเขียวนั่นอีก”
“ขอบใจมาก ขอบใจจริงๆ”
ยาหยีเอ่ยขอบคุณลินดาเสียงสั่นเครือ รีบหมุนตัวหันหลังให้กับเพื่อนรักทันทีเมื่อน้ำตาไม่รักดีทะลักไหลออกมาอาบแก้ม ลินดาถอนใจออกมาแรงๆ ด้วยความสงสารก่อนจะเดินตามเพื่อนรักไปห่างๆ ด้วยความห่วงใย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เมียเก็บมาเฟีย ชุด เทพบุตรมาเฟีย