เมียครับ ผัวขอโทษ นิยาย บท 23

“พี่ขอเข้าห้องน้ำแป๊บนะครับ น้ำหวานใช้โทรศัพท์ตามสบายครับ”

ภัทรพลเข้าห้องน้ำไปล้างหน้าล้างตาให้สดชื่น การอยู่ใกล้นลินีในตอนที่มีแอลกฮอล์ในเลือดทำให้เขาคึกคัก ต้องเรียกสติพอสมควร กดเข้าไปดูโทรศัพท์เพื่อเช็คเวลาว่าเมียโทรมาตอนกี่โมง มือดันไปโดนหน้าต่างที่เปิดภาพดาราสาวในชุดว่ายน้ำค้างไว้ เขารีบลบออกสลัดศีรษะเบาๆ แล้วเดินออกมาด้านนอก

“พี่พีทคะขอน้ำหวานเข้าห้องน้ำหน่อยได้ไหมคะ”

นลินีขออนุญาตหลังภัทรพลเดินสวนออกมา ร่างบางเซน้อยๆ ขณะเดินไปห้องน้ำภัทรพลเห็นท่าไม่ดีเลยช่วยพยุงไว้ไม่รู้ผีผลักหรือเทวดาอุ้มสม ทำให้ร่างบางเซปะทะกับอกแกร่งอีกรอบ

“ว้าย”

“น้ำหวานเป็นอะไรไหมครับ”

“ไม่ ไม่เป็นไรค่ะ แค่มึนนิดหน่อย ขอโทษค่ะ”

นลินีรู้สึกตกใจกับความใกล้ชิดที่เกินพอดีในครั้งที่สองนี้ ภัทรพลรวบเอวบางไว้เพื่อให้ยืนได้อย่างมั่นคง อกนุ่มบดเบียดกับร่างหนา นลินีดิ้นขลุกขลักเพื่อพยายามยืนให้ได้ด้วยตนเอง แต่ยิ่งดันก็ยิ่งเบียด นางเอกสาวรู้สึกถึงอะไรบางอย่างเป็นลำดุนดันอยู่บนหน้าท้องแบบราบ ก็ไม่ใช่ซื่อจนเดาไม่ได้ว่ามันคืออะไร ด้วยความตกใจหญิงสาวเงยหน้าที่ซบอกกว้างขึ้นมามองหน้าเขาเต็มตา แววตาตื่นตระหนก สบตาคมที่มีแววปรารถนาภายใน รับรู้ได้ถึงรังสีของความไม่ปลอดภัยเลยพยายามจะผลักออก

“พี่พีทปล่อยน้ำหวานได้แล้วค่ะ”

ฝั่งภัทรพลรู้ว่านี้ไม่ใช่สถานการณ์ที่ถูกต้อง พยายามจะหักห้ามใจแต่ความนุ่มหยุ่นที่สัมผัสอยู่ตอนนี้ ส่งผลให้เลือดในกายสูบฉีดไปทั่วร่าง กลิ่นหอมรวยรินออกมาจากกายสาว ทำให้ความปรารถนาพลุ่งพล่าน ที่เขาสงสัยว่าผิวจะนุ่มเหมือนผมไหม ตอนนี้เขาได้คำตอบชัดเจนแล้วว่า นุ่มไม่แพ้กันเลยทีเดียว และให้ความรู้สึกดีมาก อยากจะปล่อยมือออกจากร่างนุ่มนิ่มแต่มือกลับไม่ยอมปล่อย เขาสัมผัสได้ถึงความสั่นของคนในอ้อมแขน แววตาสั่นระริกเหมือนกวางน้อยระวังไพร ริมฝีปากสีสวยเดี๋ยวเม้มเดี๋ยวคลาย แบบไม่รู้จะทำยังไงดีกับสถานการณ์ล่อแหลมในตอนนี้ มองดูปากอิ่มสวยที่ไหวระริกก็ให้นึกสงสัยว่าจะหวานสักแค่ไหน อดใจไม่ไหวจนต้องก้มลงสัมผัสเพื่อลิ้มรสชาติแม่กวางน้อย

ปากสัมผัสกันแผ่วเบา เขาขบเม้มริมฝีปากอิ่มสีชมพูใช้ปากหนาดูดดึงริมฝีปากล่างของหญิงสาว สอดแทรกลิ้นเข้าไปด้านในปากหอม กรุ่นกลิ่นแอลกฮอล์จางๆ เมื่อลิ้นสัมผัสกันรู้สึกได้ถึงความหวานแผ่ซ่านไปทั่วโพรงปาก

‘หืมหวานมาก’

เขาคิดในใจ เมื่อได้สัมผัสความหวานล้ำจากภายในก็ติดใจ พอได้ชิมแล้วก็อยากจะชิมอีก เหมือนคนตายอดตายอยากที่มาเจอของอร่อยเลยกัดกินไม่รู้จักอิ่ม ภัทรพลตักตวงความหอมหวานในโพรงปากของนลินีอย่างบ้าคลั่ง

“น้ำหวานหวานมาก”