เมียครับ ผัวขอโทษ นิยาย บท 14

วันที่ต้องเดินทางมาถึงชายหนุ่มลากกระเป๋าเดินทางออกจากรังรักของทั้งคู่อย่างอ้อยอิ่ง

“นาเปลี่ยนใจไปด้วยกันไหม เราไม่ได้ลาพักร้อนมานานแล้วนะ เสร็จงานเราไปดำน้ำที่ Sipadan ต่อดีไหม”

“พีท ไปไม่ได้จริงๆ อย่างอแงสิสามวันเอง แป๊บเดียวเดี๋ยวก็ได้เจอกันแล้ว

เอาไว้ปลายปีเราค่อยไปดำน้ำกันนะ นาสัญญาพีทได้ไป Sipadan แน่ๆ”

หญิงสาวกวาดตาสำรวจความเรียบร้อยไปทั่วร่างของชายหนุ่ม

วันนี้ภัทรพลอยู่ในชุดลำลองหล่อเหลาอย่างกับนายแบบโฆษณา

“พีทกลัวนอนไม่หลับไม่ได้กลิ่นนาพีทจะหลับลงได้ยังไง”

เสียงสามก็มา ก็เขาน่ะรู้ดีว่าเธอแพ้โหมดออดอ้อนของเขาแค่ไหน

แต่วันนี้ไม่ได้จริงๆ เพราะเธอต้องไปฟังนโยบายของกระทรวงด้วยตนเอง

จะได้เตรียมปรับแผนการตลาดถูก ก็ถ้าอีกสองปีจะแต่งงาน

เธอก็ต้องเร่งทำผลงานตามที่ตั้งเป้าไว้ เผื่อสำเร็จเร็วการแต่งงานจะได้ร่นเข้ามา

“เอานี่ไปนะน้ำหอมที่นาใช้ประจำไปถึงก็ฉีดให้ทั่วห้องเลยนะจะได้นอนหลับ”

หญิงสาวยื่นกล่องน้ำหอมให้แฟนหนุ่มมาเดี๋ยวนาเอาใส่กระเป๋าให้

ภัทรพลมองภาพคนรักที่ก้มลงรูดซิปกระเป๋า

จัดแจงยัดน้ำหอมประจำตัวที่ข้างกล่องเขียนว่า Secret Me by Slimna Ply Serie Perfume

เธอใช้กลิ่นเดิมมานานหลายปีไม่เคยเปลี่ยนเลยตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยจนเขาคุ้นกับมัน

“ไปได้แล้วเดี๋ยวก็ตกเครื่องพอดี เข้มเอารถมารับข้างล่างแล้ว”

หญิงสาวเรียกเข้มหลานชายป้าน้อมที่เป็นคนขับรถให้เจ้าสัว

มาช่วยขับรถไปส่งชายหนุ่มที่สนามบินจะ ได้ไม่ต้องลำบากหาที่จอดรถ

ชายหนุ่มก้มลงจูบเมียรักเนิ่นนาน เหมือนจะจูบชดเชยสามวันที่จะไม่ได้เจอกัน

หญิงสาวจูบตอบคนรักอย่างดูดดื่มแต่ต้องกลั้นใจผลักเขาออกห่าง

เพราะเกรงว่าชายหนุ่มจะตกเครื่อง

กว่าจะออกจากคอนโดมาได้คนขับรถก็มาจอดรถรอนานถึงสิบนาที