‘หายไปไหนพีททำไมไม่รับโทรศัพท์ นาติดต่อพีทไม่ได้เลย อ่านข้อความแล้วตอบกลับทิ้งไว้นะ เป็นห่วง’
ภัทรพลนั่งมองน้ำหวานที่หลับไปทันทีที่เสร็จกิจ เขายังไม่อิ่ม แต่จะให้เรียกร้องมากกว่านี้ก็สงสาร เพราะท่าทางเธอน่าจะเหนื่อยมาก เขาลุกไปหยิบโทรศัพท์ที่วางทิ้งไว้มาดู กดเปิดเครื่อง มีข้อความแจ้งเตือนจากระบบบริการว่าศศินาพยายามโทรหาเขาหลายครั้ง กดเข้าไปดูแอพพลิเคชั่นไลน์ เห็นข้อความที่เธอส่งเข้ามา เมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว จึงพิมพ์ตอบไปว่า
‘พอดีกลับมาแล้วดื่มไปนิดหน่อยเลยเผลอหลับไป แบตหมดเพิ่งชาร์จ อาบน้ำแล้วกำลังจะนอนครับ’
กดส่งข้อความออกไป ศศินาไม่อ่าน น่าจะหลับไปแล้ว เขาวางโทรศัพท์ลงที่เดิม เปลี่ยนใจหยิบมาพิมพ์ต่อ
‘รักนะครับ’
แล้วกดส่ง พร้อมปิดเครื่องอีกรอบ
“พี่พีท”
นลินีลืมตามองชายหนุ่มที่ยืนอยู่กลางห้อง แผ่นหลังกว้าง สะโพกเปลือยเปล่าปรากฎแก่สายตา ส่งผลให้ใบหน้าเล็ก แดงกร่ำด้วยความเขินอาย
“ยังไม่นอนเหรอคะ”
ภัทรพลหันมามองเรือนร่างเซ็กซี่ที่นอนทอดตัวอยู่บนเตียงมีผ้าห่มคลุมไว้หลวมๆ อย่างลุ่มหลง ผมยาวสยายเต็มหมอนแววตาหวานซึ้ง หน้าแดงกร่ำ ริมฝีปากจิ้มลิ้มบวมเจ่อด้วยพิษจูบ เนินอกมีร่องรอยแดงที่เกิดจากการดูดดึง เป็นภาพที่เซ็กซี่ จนทำให้อวัยวะกลางกายของเขาชูชันขึ้นมาอีกครั้ง นลินีเห็นความแข็งขืนกลางกายของเขา ก็เบือนสายตาหนีด้วยความเขินอาย
ภัทรพลเดินมาทรุดตัวลงนอนข้างเธอ แล้วดึงร่างหอมกรุ่นมา กกกอดไว้แนบตัว
“เช็คโทรศัพท์อยู่ค่ะ ว่ามีใครโทรมาไหม”
กดจูบลงบนขมับบางสูดกลิ่นหอมเข้าปอดอย่างหลงใหล
“น้ำหวานเป็นยังไงบ้าง ยังเจ็บอยู่ไหมครับขอพี่พีทดูหน่อยได้ไหม”
ภัทรพลดึงผ้าห่มออก ลดตัวลงไปมองกึ่งกลางกายสาว แต่ถูกฉุดดึงไว้
“พี่พีท”
นลินีงอตัวเพื่อปกปิดของสงวนให้รอดพ้นจากสายตาเขา
“ขอพี่พีทดูหน่อยนะคนดี”
“น้ำหวานอาย”
“อายทำไมครับ น้ำหวานของพี่สวยไปหมดทั้งตัว”
เขาพูดพรางใช้มือลูบผมนุ่มอย่างเอ็นดู
“พี่พีทคะ เรื่องของเรา…”
“พี่จะไม่บอกหรอกนะว่าพี่ไม่ได้ตั้งใจ พี่มีความสุขมากครับ”
นลินีกัดปากกลั้นความเสียวที่เหมือนจะปะทุขึ้นมา
“ร้องออกมาเลยคนดี”
เสียงครางอย่างสุขสมดังลั่น ในจังหวะที่เธอควบคุมเองความสุขมาเร็วกว่าที่เคย หญิงสาวกอดรัดเขาแน่น กลางกายสาวตอดรัดชายหนุ่มเป็นจังหวะ เสียวจนแทบขาดใจ
เมื่อความสุขของนลินีผ่อนคลายลงแล้ว ภัทรพลจึงยกตัวเธอพลิกคว่ำ ยกสะโพกสอบให้ตั้งขึ้นเขาลดตัวลงมายืนข้างเตียง จับสะโพกสาวให้อยู่ในระดับที่พอดี สอดแก่นกายแกร่ง เข้าร่องรูเล็ก มองภาพที่เธอค่อยๆ กลืนกินเขาอย่างหลงใหล กลีบเนื้อสาวแบะออกโอบอุ้มเอ็นอวบไว้ เขากดความเป็นชายเข้าจนสุด ซอยเข้าออกเชื่องช้า รู้สึกถึงความเป็นชายที่ครูดไปกับผนังภายใน จังหวะเข้าออกรัวเร็วตามความปรารถนาที่พุ่งสูงขึ้น
รู้สึกถึงความเสียวภายในที่กำลังจะทะลัก ลาวาร้อนพวยพุ่งรุนแรงชายหนุ่มเร่งจังหวะรัวเร็ว เสียงหน้าขากระทบสะโพกกลมเป็นจังหวะน่าหวาดเสียว เสียงร้องครวญครางดังสอดประสานจากทั้งสองร่าง เมื่อความสุขสมมาเยือนเขาคำรามดังลั่น
“โคตรดีเลยน้ำหวาน You the fucking best”
หลังจากเสร็จสม ภัทรพลทรุดนั่งลงพิงหัวเตียงโอบอุ้มนลินีให้เอนกายนอนพิงอกกว้าง กดจูบไปทั่วขมับ ใช้มือลูบไปทั่วสองเต้า
“พี่พีทขาพอแล้วค่ะ น้ำหวานเหนียวตัวอยากอาบน้ำ”
“ไปสิคะ อาบด้วยกัน เดี๋ยวพี่อาบให้”
เขาคว้าถุงยางชิ้นสุดท้ายติดมือ พร้อมช้อนอุ้มร่างเล็กเดินเข้าห้องน้ำไป แว่วเสียงครวญครางออกมาจากห้องน้ำ
“อื้มพี่พีทขา น้ำหวานไม่ไหวแล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เมียครับ ผัวขอโทษ
สงสารน้ำหวาน สงสารหนูนา ไอ้พีทคือผู้ชายเลวๆ ที่เห็นได้ทั่วไปเลยอะ...