“เดี๋ยวนะไอ้พีท น้ำหวานนี่เขาอยู่ที่คอนโด The Regent ตรงเจริญกรุงใช่ไหม”
“นี่มึงมายุ่งอะไรกับคอนโดน้ำหวาน อย่านะมึงอย่าแม้แต่จะคิด คนนี้กูหวง”
ต้องขู่มันไว้ก่อนไอ้นี้คลำไม่มีหางมันเอาหมด ถึงแม้จะรู้ว่ามันจะไม่ยุ่งกับผู้หญิงของเพื่อนก็เถอะ แต่กันไว้ดีกว่า
“เชี่ยแล้วมึง สามวันที่แล้วกูเจอคุณนาที่ซุปเปอร์มาร์เกตเห็นเขามาซื้อของไปทำกับข้าวให้มึงกิน กูยังถามเลยว่าฉลองที่มึงขอแต่งงานหรือเปล่า คุณนา บอกว่าปิดยอดใหญ่ได้ เลยอยากทำกับข้าวฉลองกับมึง แล้วอยู่ดีดีเขาก็ถามแปลกๆ กูยังว่าจะโทรไปคุยกับมึงเลย พอดียุ่งๆ เลยลืม”
ทันทีที่ได้ฟังขนคอของเขาก็ตั้งชัน เหลือบตาไปมองศศินา ที่กำลังนั่งคุยเป็นเพื่อนท่านรัฐมนตรีช่วยอยู่
“เขาถามมึงว่าอะไร”
แม้จะเดาคำตอบได้อยู่แล้ว แต่ก็ยังอยากถาม เพื่อที่จะประเมินว่าควรจะเรียกรถฉุกเฉินมารอไหม คิดว่าตะคอกถามเพื่อนออกไป แต่เสียงที่ออกมาช่างเบาหวิว ถึงอย่างนั้นไอ้เต้ก็ยังได้ยิน
“เขาถามกูว่าคอนโดThe Regent กูขายได้หรือยัง”
“แล้วมึงตอบว่ายังไง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เมียครับ ผัวขอโทษ