เมียครับ ผัวขอโทษ นิยาย บท 59

“เป็นไงบ้างน้ำหวาน คุณพีทไม่รับสายเหรอ”

“ใช่ค่ะพี่บีไม่รับ”

“ลองส่งข้อความไปสิ เผื่อติดประชุม เดี๋ยวพอว่าง ก็คงโทรกลับ อย่าคิดมาก”

ผู้จัดการสาวให้กำลังใจ

“พี่บีคะ น้ำหวานขอปรึกษาอะไรหน่อยได้ไหมคะ”

บีบีละสายตาจากคิวงานในมือมองเด็กในสังกัดอย่างพินิจ เหมือนกำลังมีเรื่องให้ครุ่นคิดในใจ

“ได้สิน้ำหวานก็เหมือนน้องสาวพี่ เราคุยกันได้ทุกเรื่อง”

“ปกติผู้ชายเขา เอ่อ”

“พูดมาเลย ไม่ต้องเกรงใจ คุยกับพี่ได้เลย”

“ปกติผู้ชายเขาจะทำตัวน่ารักเฉพาะเวลาแบบนั้นไหมคะ”

นลินีกลั้นใจถามออกไปด้วยความเขินอาย

“หมายถึงยังไงนะ”

“ก็พี่พีทน่ะสิคะ เขา.. น้ำหวานว่า เขาเฉยๆ มากเวลาที่อยู่ด้วยกันหมายถึงเวลาที่อยู่ด้วยกันในที่สาธารณะน่ะค่ะ แต่พอเวลาอยู่ด้วยกันสองคน แบบว่า... แบบนั้นน่ะค่ะ เขากลับเป็นคนขี้อ้อน แล้วก็อ่อนหวานมากกว่า น้ำหวานก็เลยไม่รู้ว่าพี่พีทเขาเป็นยังไงกันแน่”

“แล้วน้ำหวานชอบคุณพีทที่เขาเป็นแบบไหนล่ะ”

“จริงๆ น้ำหวานก็แค่อยากให้เขาใส่ใจกับน้ำหวานมากขึ้นนะคะ เวลาที่อยู่บนเตียง..เขาจะน่ารักแล้วก็เหมือนกับเครซี่น้ำหวานมากๆ แต่เวลาที่ไม่ใช่เวลานั้น เขาออกจะนิ่งๆ น่ะค่ะ แต่น้ำหวานไม่ได้หมายถึงว่าอยากจะให้เขาทำแบบนั้นกับน้ำหวานนะคะ น้ำหวานแค่อยากให้เขาเอาใจใส่ให้มากขึ้น”

“จริงๆ พี่ว่าก็แล้วแต่สไตล์ผู้ชายแต่ละคนนะ คุณพีทในแบบที่พี่เคยสัมผัส พี่ว่าเขาเป็นคนอารมณ์ดีนะ ดูขี้เล่น ถ้าเค้าจะดูเฉยๆ เวลาที่อยู่กับน้ำหวานในที่สาธารณะ พี่ว่าเป็นไปได้ไหมว่าเขาอาจจะเกร็งเวลาที่มีคนจ้องมอง คนที่ไม่ได้อยู่ในวงการเขาอาจจะไม่เคยชินกับการถูกจับจ้องก็ได้นะ มีแฟนเป็นดาราก็ใช่ว่าจะดี มันขาดความเป็นส่วนตัว ถ้าเขาดูเครซี่น้ำหวานมากเวลาที่อยู่ด้วยกันสองต่อสอง พี่ว่าน้ำหวานก็นัดเจอเขาในที่ส่วนตัวแทนสิ เขาอาจจะเป็นตัวของตัวเองมากขึ้นก็ได้”

“จริงด้วยค่ะพี่บี น้ำหวานลืมคิดไป มิน่าเขาถึงดูเฉยๆ น้ำหวานอาจจะลืมคิดมุมนี้ไป ตอนไปทานข้าวที่ร้านอาหาร เชฟก็มาขอถ่ายรูปนะคะเขาอาจจะไม่ชินก็ได้ ขอบคุณพี่บีมากนะคะน้ำหวานจะลองปรับดู น้ำหวานจะทำให้ดีที่สุดกับความรักครั้งนี้ค่ะ”