เมียครับ ผัวขอโทษ นิยาย บท 8

“น้ำหวานเอายังไงดีหนูชอบเจ้าไหนมากกว่ากันระหว่างพิริยะ กับสยามพาณิชย์”

“จากที่เปรียบเทียบสัญญาทั้งสองเจ้าพี่บีคิดว่าเราควรเลือกเจ้าไหนดีคะ”

นางเอกสาวถามความเห็นผู้จัดการส่วนตัว

แต่ในใจเธอก็แอบเลือกไว้แล้วเหมือนกัน

“พี่ว่าสัญญาของทั้งสองเจ้าดีคนละแบบ

พิริยะให้ผลประโยขน์ที่มากกว่าจริง

แต่ถ้าเทียบว่าสัญญาถึงสองปีที่ได้จากสยามพาณิชย์ พี่ว่าสยามพาณิชย์น่าสนใจกว่า”

บีบีให้ข้อคิดเห็น

“น้ำหวานก็ว่าสยามพาณิชย์น่าสนใจกว่าค่ะ

หวานชอบอัธยาศัยพี่นาด้วย เธอน่ารักดีนะคะ

หวานว่ารู้จักกันไว้อนาคตน่าจะมีโอกาสได้ร่วมงานกันอีก”

หญิงสาวพูดตามที่ใจคิด

เธอชอบทำงานกับคนที่สบายใจมากกว่าการเล็งเอาแต่ผลประโยชน์เป็นหลัก

“แหมมีแต่คุณนาเหรอจ๊ะที่น่ารัก แล้วคุณพีทล่ะ ไม่สนใจบ้างเหรอ”

แก้มของดาราสาวขึ้นสีเล็กน้อยเมื่อโดนกระเซ้าจากผู้จัดการ

“สนใจอะไรล่ะคะพี่บี พี่พีทกับพี่นาเขาน่าจะคบกันอยู่นะคะ”

ดาราสาวสันนิษฐานเพราะเห็นทั้งคู่ดูสนิทสนมกัน

“ไม่ใช่มั้งข่าวว่าทั้งคู่เป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยแล้ว

แล้วจะมีผู้หญิงที่ไหนยอมให้แฟนมาส่งสายตาหวานฉ่ำให้ผู้หญิงคนอื่น

พี่ก็เห็นคุณนาเขาปกติดี ตอนคุณพีทเขาส่งตาหวานให้น้ำหวาน

ถ้าเป็นแฟนกันจริงคุณนาเขาจะนั่งเฉยขนาดนั้นได้เหรอ

แล้วอีกอย่างคุณพีทเขาหน้าตาดีมากเลยนะ ไม่น่าจะเป็นแฟนกับคุณนานะ”

บีบีให้ความเห็นตามที่คิด ก็คงจริงตามที่พี่บีพูด

นางเอกสาวนึกถึงชายหนุ่มที่อยู่ในบทสนทนา

ตาคมกริบแฝงแววหวานที่ส่งมาถึงเธอนั้น

ทำให้เธอรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ และขัดเขินแปลกๆ

โดยปกติเธอไม่ใช่คนที่หวั่นไหว กับสายตาของผู้ชาย คนไหนง่ายๆ

ด้วยงานที่ทำอยู่ ทำให้ค่อนข้างคุ้นชินกับการจ้องมอง

และมีโอกาสทำความรู้จักกับไฮโซ นักธุรกิจ ค่อนข้างเยอะ