เมียครับ ผัวขอโทษ นิยาย บท 8

“น้ำหวานเอายังไงดีหนูชอบเจ้าไหนมากกว่ากันระหว่างพิริยะ กับสยามพาณิชย์”

“จากที่เปรียบเทียบสัญญาทั้งสองเจ้าพี่บีคิดว่าเราควรเลือกเจ้าไหนดีคะ”

นางเอกสาวถามความเห็นผู้จัดการส่วนตัว

แต่ในใจเธอก็แอบเลือกไว้แล้วเหมือนกัน

“พี่ว่าสัญญาของทั้งสองเจ้าดีคนละแบบ

พิริยะให้ผลประโยขน์ที่มากกว่าจริง

แต่ถ้าเทียบว่าสัญญาถึงสองปีที่ได้จากสยามพาณิชย์ พี่ว่าสยามพาณิชย์น่าสนใจกว่า”

บีบีให้ข้อคิดเห็น

“น้ำหวานก็ว่าสยามพาณิชย์น่าสนใจกว่าค่ะ

หวานชอบอัธยาศัยพี่นาด้วย เธอน่ารักดีนะคะ

หวานว่ารู้จักกันไว้อนาคตน่าจะมีโอกาสได้ร่วมงานกันอีก”

หญิงสาวพูดตามที่ใจคิด

เธอชอบทำงานกับคนที่สบายใจมากกว่าการเล็งเอาแต่ผลประโยชน์เป็นหลัก

“แหมมีแต่คุณนาเหรอจ๊ะที่น่ารัก แล้วคุณพีทล่ะ ไม่สนใจบ้างเหรอ”

แก้มของดาราสาวขึ้นสีเล็กน้อยเมื่อโดนกระเซ้าจากผู้จัดการ

“สนใจอะไรล่ะคะพี่บี พี่พีทกับพี่นาเขาน่าจะคบกันอยู่นะคะ”

ดาราสาวสันนิษฐานเพราะเห็นทั้งคู่ดูสนิทสนมกัน

“ไม่ใช่มั้งข่าวว่าทั้งคู่เป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยแล้ว

แล้วจะมีผู้หญิงที่ไหนยอมให้แฟนมาส่งสายตาหวานฉ่ำให้ผู้หญิงคนอื่น

พี่ก็เห็นคุณนาเขาปกติดี ตอนคุณพีทเขาส่งตาหวานให้น้ำหวาน

ถ้าเป็นแฟนกันจริงคุณนาเขาจะนั่งเฉยขนาดนั้นได้เหรอ

แล้วอีกอย่างคุณพีทเขาหน้าตาดีมากเลยนะ ไม่น่าจะเป็นแฟนกับคุณนานะ”

บีบีให้ความเห็นตามที่คิด ก็คงจริงตามที่พี่บีพูด

นางเอกสาวนึกถึงชายหนุ่มที่อยู่ในบทสนทนา

ตาคมกริบแฝงแววหวานที่ส่งมาถึงเธอนั้น

ทำให้เธอรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ และขัดเขินแปลกๆ

โดยปกติเธอไม่ใช่คนที่หวั่นไหว กับสายตาของผู้ชาย คนไหนง่ายๆ

ด้วยงานที่ทำอยู่ ทำให้ค่อนข้างคุ้นชินกับการจ้องมอง

และมีโอกาสทำความรู้จักกับไฮโซ นักธุรกิจ ค่อนข้างเยอะ

“ค่ะ น้ำหวานจะลองคิดดู ถ้าพี่พีทเขาสนใจน้ำหวานจริงนะคะ

แต่พี่บีขา นี่เราแค่คิดกันเองสองคนนะคะ มันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้”

นางเอกสาวตอบแบ่งรับแบ่งสู้

“ก็ไม่รู้ล่ะ ของอย่างนี้ต้องดูกันไป นี่ถ้าเราตกลงทำสัญญากับเจ้านี้

ก็มีเรื่องให้ติดต่อกันอีกเยอะ แต่ก็นะ เสียดายข้อเสนอของทางพิริยะเหมือนกัน

แบบนี้เรียกว่าทุกขลาภได้หรือเปล่า

อุบัติเหตุรถชนทีเดียวได้ข้อเสนอจากบริษัทประกันใหญ่ตั้งสองเจ้า

ถ้าน้ำหวานตกลงเลือกสยามพาณิชย์

พรุ่งนี้พี่จะโทรไปปฏิเสธข้อเสนอของคุณติณห์นะ

เฮ้อเสียดาย คุณติณห์ก็ดูอบอุ่น

คุณพีทก็ดูหล่อเหลา รักพี่เสียดายน้องอยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคนจริงๆ”

ผู้จัดการสาวทำท่าทีเพ้อถึงผู้บริหารของทั้งสองบริษัท

ที่เป็นเหมือนคู่แข่งทางธุรกิจต่อกัน แต่ดันโปรไฟล์ดีด้วยกันทั้งคู่

ประหนึ่งว่านี่ไม่ใช่การเลือกบริษัทที่จะรับเป็นพรีเซนเตอร์แต่เป็นการเลือกสามียังไงยังงั้น