เมียนักเลง นิยาย บท 11

"..." ไม่ใช่แค่ร่างกายที่แข็งทื่อ แต่ก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายที่เคยสงบนิ่งมันก็เต้นแรงอย่างบ้าคลั่งเมื่อจู่ๆเด็กสาวก็เอื้อนเอ่ยคำนั้นออกมา

"เหมอยากเป็นแฟนกับหนูไหม~" ใบหน้าจิ้มลิ้มราวกับตุ๊กตาแดงซ่านด้วยความเขินอายทั้งที่เป็นคนพูดประโยคนั้นเองแท้ๆ นาร์เนียยังคงจ้องมองใบหน้าของชายหนุ่มอย่างมีความหวัง แต่เหมราชกลับทำลายความหวังนั้นด้วยการเบือนหน้าหนี ปฏิเสธทางอ้อมว่าเขาไม่ได้อยากสานสัมพันธ์กับเธอ

"เหมมีแฟนแล้วเหรอ" น้ำเสียงของเธอเบาลงเล็กน้อย ทว่าใบหน้าจิ้มลิ้มกลับค่อยๆเลื่อนเข้าไปประชิดแก้มสากจนเหมราชสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นที่เป่ารดลงมาบนใบหน้า ขณะที่ท่อนแขนเรียวเล็กวางลงบนมัดกล้ามเนื้อหน้าท้องแกร่งอย่างถือวิสาสะ

"เหมไม่อยากเป็นแฟนกับหนูจริงๆเหรอ" เหมราชพ่นลมหายใจหนักๆอย่างเบื่อหน่ายกลบเกลื่อนความรู้สึกบางอย่างที่กำลังโดนปลุกเร้า ดวงตาคมกริบเหลือบมองริมฝีปากอวบอิ่มที่อยู่ไม่ห่างจากแก้มสากเพียงนิด

"รีบไสหัวออกไปจากห้องของฉัน ก่อนที่ฉันจะหมดความอดทน"

"เหมจะทำอะไรหนูเหรอ" คนโดนถามชักสีหน้าหงุดหงิด เขาเริ่มจะหมดความอดทนกับเด็กคนนี้

"อ๊ะ!" นาร์เนียหลุดเสียงอุทานด้วยความตกใจเมื่อถูกยกตัวขึ้นมาบนเรือนร่างกำยำของชายหนุ่ม เธอกัดปากเบาๆในตอนที่กระโปรงนักเรียนถูกรั้งขึ้นมา ก่อนที่กางเกงชั้นในลายลูกไม้สีขาวจะถูกกระชากลงไปถึงต้นขา

"เหมจะเล่นตีก้นกับหนูเหรอ" เธอถามเสียงใส ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มไร้เดียงสา "เหมถอดกางเกงด้วยสิ หนูอยากตีก้นเหมบ้าง"

เหมราชหอบหายใจแรงขึ้นเมื่อกลิ่นกายของเด็กสาวโชยมาเตะจมูก สายตาที่เคยมองเธออย่างแข็งกร้าวค่อยๆอ่อนลงจนนาร์เนียสัมผัสได้ เธอส่งยิ้มบางๆให้ชายหนุ่มในตอนที่เขาเริ่มปลดกระดุมเสื้อนักเรียนของเธอ

"นมใหญ่กว่าที่คิดนะ" นาร์เนียอมยิ้มเหนียมอายเมื่อโดนชมซึ่งๆหน้า เธอยกตัวขึ้นเล็กน้อยเพื่อถอดเนกไทออกให้พ้นจากสายตาของเหมราช ซึ่งเขาก็แสดงสีหน้าพึงพอใจ

"เหมชอบนมหนูเหรอ" ด้วยความใสซื่อเธอจึงถามออกไปตรงๆ ทว่าเหมราชกลับตอบคำถามของเธอด้วยการดันบราเซียร์ขึ้นมาเหนือเนินอก ส่งผลให้หน้าอกใหญ่เต่งตึงสลางออกจากกัน

ลมหายใจอุ่นเป่ารดลงมาบนปลายถันถี่ๆ พานทำให้ร่างกายของเด็กสาวร้อนวูบวาบ เธอค่อยๆวางแขนทั้งสองข้างลงขนาบกับศีรษะของเหมราช ในขณะที่เขาเอาแต่จ้องมองหน้าอกของเธอ

ปลายถันสีชมพูระเรื่อชวนให้รู้สึกหลงใหลเมื่อได้จ้องมอง มือหนาไม่นิ่งเฉย มันลูบไล้ไปมาทั่วเรือนร่างอรชร ก่อนที่เรียวลิ้นสากจะถูกส่งออกไปทักทายสิ่งเร้าตรงหน้า

"หะ..เหมอย่าดูดสิ หนูรู้สึกแปลกๆ" คำห้ามปรามของเธอไร้ความหมาย เหมราชเชยชมความงามของยอดปทุมถันอย่างนุ่มนวล ก่อนที่สัมผัสนั้นจะแปรเปลี่ยนเป็นความหยาบโลนในเวลาต่อมา

"หะ..เหมดูดเบาๆ นมหนูแดงหมดแล้ว..อ๊า" นาร์เนียเผลอเปล่งเสียงครางออกมาโดยไม่รู้ตัว ลมหายใจของเธอเริ่มติดขัดเมื่อโดนความรู้สึกบางอย่างเล่นงาน ทุกส่วนของร่างกายค่อยๆตอบสนองสัมผัสของชายหนุ่ม เธอรู้สึกถึงความเปียกแฉะที่หว่างขา

"อ๊ะ! หะ..เหมจะทำอะไร" ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มเข้าหากันแน่น หัวใจที่เต้นแรงอยู่แล้วคล้ายจะระเบิดออกมานอกเบ้าเมื่อมือหนาหยาบกร้านค่อยๆสอดเข้ามาลูบไล้ดอกไม้งามที่ไม่เคยมีชายใดได้สัมผัสมันมาก่อน

นิ้วกลางเรียวยาวกรีดแยกกลางเกสรสีสวย ส่งผลให้กลีบกุหลาบแย้มบานออกจากกัน ก่อนที่มือหนาจะเริ่มบีบขยำมันเบาๆสลับกับลูบไล้

"อ๊า..หะ..เหมตรงนั้นเล่นไม่ได้นะ" เธอบอกเสียงพร่า แต่ก็ไม่สามารถหยุดคนใต้ร่างได้

"อืม~" เขาตะโบมดูดดุนหน้าอกใหญ่ทั้งสองข้างสลับกันไปมา ขณะเดียวกันก็กระตุ้นอารมณ์ปรารถนาของเด็กสาวไปด้วย

ครืด~ ครืด~

เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นขัดจังหวะ แต่ไม่สามารถดึงความสนใจจากเหมราชได้ เขาค่อยๆละมือจากดอกไม้งามฉ่ำแฉะ แล้วปลดกระดุมกางเกงยีนส์ออกในที่สุด

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เมียนักเลง