เพลิงสวาทพันธนาการใจ นิยาย บท 11

ตอนที่ ๑๑

ผ่านมาเกือบหกเดือนแล้วกับการรักษาแผลใจและตอนนี้ก็ดีขึ้นมากแล้ว มากจนเธอเองก็ไม่อยากเชื่อว่าตัวเองจะผ่านมันมาได้ และแม้ที่ผ่านมาใจจะชอกช้ำแค่ไหนแต่เธอไม่เคยบกพร่องต่อหน้าที่เลย หลังจากตกลงทำงานเป็นแม่บ้านส่วนตัวให้กับคุณนิคเตอร์ ที่ตอนนี้เดินทางกลับต่างประเทศไปแล้ว แล้วเขาก็จะให้เธอไปด้วย แต่เธอขอเวลาเตรียมตัวก่อนแล้วครั้งหน้าจะตามไปทำงานด้วย เพราะตอนนี้ร้านอาหารตามสั่งที่ป้าแช่มมารับช่วงต่อยังไม่ลงตัว เพราะหาคนช่วยไม่ได้ เนื่องจากหลานสองคนไปเรียนที่กรุงเทพฯ จะมาช่วยได้ก็แค่เสาร์อาทิตย์ และช่วงปิดเทอม เธอจึงอยากรอให้ป้าแช่มหาคนงานได้ก่อนแล้วจะไปได้แบบไม่ต้องห่วง

‘สาธุ ขอให้ลูกไปแล้วได้เจอเนื้อคู่ ดีๆ สักคนเถอะ ลูกไม่อยากขึ้นคาน’ คำขอของคนโสดสะดุดลงทันทีเมื่อเสียงโทรศัพท์ดังขัดจังหวะ

ติ๊ด...ติ๊ด...ติ๊ด...

ชลินทราถอนใจเฮือกใหญ่เมื่อคำขอคงไปไม่ถึงเทวดานางฟ้า ก่อนจะรีบล้วงเอาโทรศัพท์ออกจากระเป๋ากางเกง ครั้นพอเห็นเป็นเบอร์ของอดีตแฟนที่เธอลบทิ้งไปแล้วก็ตัดสายทิ้งทันที เพราะไม่อยากรับรู้อะไรเกี่ยวกับคนทรยศคนนี้อีกต่อไป แต่โทรศัพท์เจ้ากรรมก็ส่งเสียงร้องอย่างต่อเนื่องและก็เป็นแบบนี้มานานแล้ว แรกๆ เธอก็อยากจะเปลี่ยนเบอร์อยู่หรอก แต่เธอไม่ได้ทำอะไรผิด ทำไมจะต้องเปลี่ยนเบอร์หนีด้วย

ติ๊ด...ติ๊ด...ติ๊ด...

ชลินทราจ้องมองโทรศัพท์ที่ส่งเสียงร้องไม่หยุดด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย ก่อนที่เธอจะตัดสินใจรับสายไปในที่สุด เพราะก็อยากรู้เหมือนกันว่าอดีตคนรักติดต่อมาอีกทำไม

“มีอะไร!”

“โซ่! ผมขอโทษ เรากลับมาคืนดีกันได้ไหม”

“ว่าไงนะ!”

“ที่ผ่านมาผมขอโทษ โซ่ให้โอกาสผมสักครั้งได้ไหม ผมรักโซ่ ผมขาดโซ่ไม่ได้ แล้ว ตอนนี้ผมกับผู้หญิงคนนั้นเลิกไปแล้ว โซ่ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ” เตชินท์ที่แม้จะเบื่อหน่ายที่ต้องโทรง้ออดีตคนรักแต่เพื่อให้ได้ในสิ่งที่ต้องการนั่นคือเงินและร่างกายของชลินทรา เขาจึงต้องละทิ้งคำว่าเบื่อออกไปแล้วก็เดินหน้าง้อ

“เชิญไปง้อคนอื่นเถอะ! แล้วไม่ต้องโทรมาอีก” ชลินทราตัดสายทิ้งแล้วก็ตัดปัญหากวนใจด้วยการปิดเครื่อง จากนั้นเธอก็หันไปสนใจกับการทำงานบ้านให้เสร็จ ด้าน เตชินท์ก็โกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงเมื่อติดต่ออดีตคนรักไม่ได้

‘คิดว่าปิดเครื่องแล้วเรื่องจะจบหรือไง เดี๋ยวเราได้เห็นดีกันแน่’ เตชินท์อาฆาตอย่างเจ็บใจ ส่วนทางด้านคนถูกอาฆาตก็เร่งทำงานบ้านที่ยังค้าง พอจัดการเสร็จเรียบก็ปิดบ้านปิดช่องให้เรียบร้อย ก่อนจะเดินออกที่รถคู่ใจที่จอดอยู่หน้าบ้าน แต่ยังเดินไปไม่ถึงรถ เธอก็เห็นว่าตอนนี้มีรถมาจอดอยู่บ้าน

‘รถใคร’

ชลินทรามองอย่างหวาดระแวง เพราะเมื่อสามวันก่อนลูกน้องของเสี่ยทรงพลก็ไปป้วนเปี้ยนที่หน้าร้านอาหารตามสั่ง ทั้งที่เธอไม่เคยไปยุ่งเกี่ยวด้วย ป้าแช่มเองก็ไม่เคยไปกู้เงินกับเสี่ยทรงพล แต่ไม่รู้ทำไมเสี่ยทรงพลส่งลูกน้องมาดอมๆ มองๆ

‘เอาไงดี’ ชลินทราคิดหนัก ไม่รู้จะทำอย่างไร มองก็ไม่เห็นว่าคนในรถเป็นใครซะด้วย ด้านคนในรถที่ขับมาจอดดูกำลังนึกสงสัยว่าอดีตสามีมหาเศรษฐีนึกยังไงถึงได้มาเช่าบ้านซ่อมซอหลังนี้อยู่ แทนที่จะไปอยู่โรงแรมหรูๆ

“แน่ใจว่าสามีเก่าฉันมาเช่าบ้านหลังนี้อยู่” นาตาชา อดีตนางเอกซีรีส์สืบสวนสอบสวนช่องดังของอเมริกาเอ่ยถามผู้เป็นน้องชายของสามีใหม่เพื่อให้แน่ใจ

“ไม่ผิดแน่นอน” เดวิด นายแบบดังที่เดินตามรอยเท้าพี่ชายไปติดๆ แต่ต้องหันหลังให้กับวงการนายแบบทั้งที่เพิ่งโด่งดังได้เพียงปีเศษ เพราะติดสุราและยาเสพติดอย่างหนัก ไม่ต่างจากผู้เป็นชาย

“แล้วผู้หญิงที่ไหนมาอยู่ในบ้าน” นาตาชาเอ่ยถามอย่างสงสัย ก่อนจะหันไปทางสามีที่ส่งเสียงอยู่เบาะหลัง เห็นแล้วก็ได้แต่ส่ายหน้าระอา คิดผิดจริงๆ ที่หย่ากับสามีมหาเศรษฐีแล้วมาคว้าเอานายแบบหนุ่ม อายุห่างจากตนเป็นสิบปีมาเป็นสามีแทน เงินทองที่อดีตสามีมอบให้ก่อนหย่าหมดไปกับสองพี่น้อง แล้วชีวิตของเธอก็ตกต่ำลงเรื่อยๆ จนต้องหวนกลับมาหาอดีตสามี

“คงเป็นแม่บ้าน แต่หน้าตาสวยใช้ได้” เดวิดตอบด้วยสีหน้ากวนๆ

“คงเพราะแบบนี้สินะ นิคถึงได้บินไปบินมาบ่อยๆ คงจะหลงนังต่างชาติคนนี้”

“หึงหรือไง” เดวิดเอ่ยเสียงกลั้วหัวเราะ ก่อนจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบอย่างสบายอารมณ์

“ฉันไม่ได้หึง!”

“แน่ใจ”

“พูดมาก! ขับรถไปได้แล้ว” นาตาชาสั่งด้วยอารมณ์ขุ่นมัว ระหว่างนั่งรถไปก็คิดหาทางเข้าไปขอคืนดีกับอดีตสามี ส่วนทางด้านชลินทราหลังจากรถขับออกไปแล้ว ก็พอโล่งใจไปได้บ้างก่อนจะเดินมาเกาะรั้วแล้วสอดสายตามองดูว่ามีใครหน้าสงสัยอยู่แถวนี้หรือไม่ ครั้นพอแน่ใจแล้วว่าไม่มี จึงเดินมาเปิดประตูรั้วกว้างแค่พอให้รถมอเตอร์ไซด์ของเธอออกได้ แต่ขณะที่หันหลังเดินไปเอารถ เสียงบีบแตรก็ดังลั่นทำเอาเธอสะดุ้ง ใจหล่นไปอยู่ตาตุ่ม

‘ใครกัน บีบแตรซะดัง’ คิดแล้วก็หันกลับมามองก็เห็นคนในรถลดกระจกลง แล้วส่งยิ้มให้ ชลินทรามึนงง มองซ้ายมองขวาแต่ก็ไม่มีใครนอกจากเธอ

คุณนิคยิ้ม!