เพลิงสวาทพันธนาการใจ นิยาย บท 12
ตอนที่ ๑๒
“คุณ...นิค จะ...จะทำอะไรคะ” เสียงของชลินทราขาดห้วง เมื่อใบหน้าของเธอถูกมือใหญ่โอบประคองเอาไว้ และตอนนี้ใบหน้าหล่อเหลาก็อยู่ห่างแค่คืบเดียวเท่านั้น
“กลัวผมเหรอ” เจ้าของเสียงทุ้มนุ่มไม่สนใจตอบคำถามคนตัวเล็กแต่ถามกลับเมื่อเห็นแววตาคู่สวยตื่นตระหนก
“เออ...”
“งั้นผมจะถามใหม่”
“คะ?”
“คิดถึงผมบ้างไหม” นิคเตอร์เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่เริ่มแหบพร่า ยิ่งร่างกายเบียดเสียดกันยิ่งทำให้แก่นกายของเขาทุรนทุรายอยากออกมาเผชิญโลก
“เออ...” ชลินทราไม่รู้จะตอบอย่างไรเหมือนกัน เพราะเวลามาทำงานที่บ้านเช่าก็จะนึกถึงเขาตลอด
“ผมคิดถึงคุณตลอดเวลาเลยรู้ไหม”
“คุณคิดถึงโซ่” ปากก็ถามไป แต่ใจนี่สิ เต้นแรงราวกับจังหวะเพลงร็อก
“ใช่ คิดถึงมากๆ อยากกอด อยาก...”
“คุณ...นิคไม่พูดต่อเหรอคะ” เสียงหวานสั่นเล็กน้อยถามกลับ เมื่อจู่ๆ คนตัวโตก็นิ่งไป
“จูบได้ไหม”
ไม่มีการรอคำตอบ นิคเตอร์กดริมฝีปากเข้ากับริมฝีปากอิ่มสวยทันที บดเคล้าคลึงอย่างมีชั้นเชิง แยกแย้มกลีบปากส่งลิ้นอุ่นเข้าไปซอกซอนในโพรงปากเล็กๆ ดูดซับน้ำหวานอย่างหลงใหล
มือที่ประคองใบหน้าสวยเอาไว้ เวลานี้เขาปล่อยมือข้างหนึ่งมาลูบไล้แผ่นหลังเนียน แล้วดันร่างเล็กเข้าไปชิดผนัง มือใหญ่เริ่มซุกซน ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตที่สาวเจ้าใส่อย่างชำนาญ เพียงไม่นานสาบเสื้อก็แยกออกจากกัน
“อื้อ!” เสียงหวานทักท้วงเมื่อมือใหญ่ทาบเข้ากับเต้างาม
“ขอผมนะที่รัก” นิคเตอร์ตัดใจจากรสหวานมากระซิบขอเบาๆ และไม่มีการรอคำตอบจากคนตัวเล็ก
ปากหยักร้อนประกบจูบอีกครั้งอย่างเร่าร้อน ชลินทราตัวอ่อนระทวยเมื่ออกอวบใหญ่ภายใต้เสื้อชั้นในถูกมือใหญ่บีบเคล้นอย่างหนัก อึดใจปากหยักร้อนก็ถอยห่างจากริมฝีปากอิ่มสวย มาจูบฝากรอยรักไว้ที่ลำคอ เขาดูด เขาจูบ อย่างเร่าร้อน ส่วนอีกคนก็นิ่งไร้การต่อต้าน เพราะกำลังหลงวนอยู่ในรสจุมพิต
“ตัวคุณหอมหวานไปทุกส่วนเลยทูนหัว” เขาชมเสียงแหบพร่า เลื่อนใบหน้าขึ้นมามองสบตากันและกัน ก่อนที่มือใหญ่จะเลื่อนปลดตะขอเสื้อชั้นใน อึดใจต่อมานิ้วเรียวยาวก็ได้สัมผัสกับก้อนเนื้อนุ่มนิ่ม เขาใช้นิ้วลากวนรอบฐานสลับกับบีบดึงยอดอกจนสาวเจ้าสั่นสะท้าน
“นุ่มดีจริงๆ ผมชอบเหลือเกิน” เสียงพร่าตาพร่ากับความงดงาม แล้วเวลานี้มือของเขาก็เริ่มสั่นราวกับเด็กหนุ่มเพิ่งจะได้ลงสนามรักเป็นครั้งแรก
“คุณ...นิค” ชลินทราขานเรียกเสียงเบาหวิว
“ผมจับไม่ได้เหรอ” คนบอกจับไม่ได้เหรอเลื่อนหน้าลงต่ำ ปากหยักอ้างับยอดอก ขบเม้มสลับดูดกลืนอย่างมัวเมา
“คุณ...นิค” ความเสียวซ่านแล่นพล่านทั่วกาย แข้งขาที่ยืนอยู่ก็พานจะล้มพับลงไป
นิคเตอร์ยิ้มพอใจกับเสียงขานเรียก แล้วเลื่อนมือลงต่ำเรื่อยๆ หวังจะได้พบกับเนินเนื้อน่าค้นหา
“คุณนิค พะ...พอแล้ว”
“กลัวหรือ” คนที่กำลังหลงใหลเรือนร่างของลูกจ้างสาวหยุดการกระทำแล้วเงยหน้าขึ้นมาถามเสียงแหบพร่า
“เออ...”
“ไปต่อในห้องนะ” เมื่อสาวเจ้าอ้ำอึ้งเสียงทุ้มนุ่มจึงเอ่ยชวน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เพลิงสวาทพันธนาการใจ