เพลิงสวาทพันธนาการใจ นิยาย บท 14

อวสาน

สัปดาห์ต่อมา

“โซ่” เสียงเรียกและเสียงออดหน้าบ้านทำให้คนที่กำลังแต่งตัวอยู่หน้ากระจก คิ้วขมวด เพราะนั่นเป็นเสียงของอดีตคนรักที่หายไป นับตั้งแต่โทรมาง้อขอคืนดี แต่คนอย่างเธอเจ็บแล้วจำ จึงไม่คิดจะกลับไปหาคนทรยศแบบนั้นเด็ดขาด แล้วที่สำคัญ! ในหัวใจของเธอมีคนอื่นมาจับจองเป็นเจ้าของแล้ว

“โซ่! ผมรู้นะว่าคุณอยู่ที่นี่ ออกมา!” เตชินท์ตะโกนอย่างโมโห หลังจากเขายืนกดออดเรียกอยู่นาน แต่อดีตคนรักไม่ยอมออกมา ด้านชลินทราก็เดินมาเปิดม่านที่หน้าต่างดูก็เห็นว่าเป็นเตชินท์จริงๆ

‘จะมาทำอะไรอีก’

“โซ่!! ออกมา!” เตชินท์เพิ่มระดับเสียงและความโมโหเข้าไปอีก

ส่วนทางด้านคนในบ้านก็ได้แต่มองอย่างเบื่อหน่าย ไม่เข้าใจว่าผู้ชายคนนี้จะกลับมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตของเธออีกทำไม!

“ที่รัก ใครมาตะโกนอยู่หน้าบ้าน” นิคเตอร์ที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำเอ่ยถามอย่างสงสัย

“เออ...” ชลินทราปิดม่านแทบไม่ทัน แล้วก็อ้ำๆ อึ้งๆ ไม่รู้จะบอกอย่างไรดี

“ทูนหัวมีอะไรก็บอกผมมาเถอะครับ” ถามไปก็สวมกางเกงไป แล้วก็ต่อด้วยเสื้อ

“เตชินท์มาค่ะ แต่โซ่ไม่ได้นัดให้มานะคะ” ชลินทราออกตัวก่อน เพราะกลัวอีกคนจะเข้าใจผิด

“แล้วมาทำไม” บอกเลยว่าเขาหึงและหวงมากๆ ใบหน้าหล่อเหลาเริ่มเคร่งขรึม กลัวใจคนตัวเล็กเหลือเกินว่าจะกลับไปหาคนรักเก่า

“โซ่ก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ”

“หรือจะมาขอคืนดีกับคุณ” น้ำเสียงติดจะไม่พอใจ

“โซ่ไม่มีวันกลับไปหาคนเลวๆ หรอกค่ะ คุณเชื่อใจโซ่นะคะ”

นิคเตอร์นิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบ “ครับ ผมจะเชื่อใจคุณ”

“ถ้างั้นโซ่ลงไปหาเตชินท์นะคะ แต่โซ่ไม่ได้คิดจะไปพูดอะไรกับเขานะคะ แค่จะลงไปบอกให้เขากลับไป แล้วไม่ต้องมาที่นี่อีก” เธอบอกเสียงหนักแน่น

“ผมไปด้วย”

“จะดีเหรอคะ” ชลินทราถามกลับ เพราะกลัวว่าทั้งสองเจอหน้ากันแล้วจะมีเรื่องกัน

“ดีที่สุดทูนหัว เพราะไอ้หมอนั่นจะได้รู้สักทีว่าโซ่มีผมแล้ว แล้วเราสองคนกำลังจะแต่งงานกัน แต่ก่อนแต่งเราสองคนต้องไปจดทะเบียนสมรสกันก่อนนะทูนหัว”

“เอางั้นเหรอคะ” สองแก้มของเธอแดงระเรื่อ เมื่อเขาเดินเข้ามาสวมกอดแล้วหอมแก้มเธอหลายฟอด

“เอางี้แหละ เพราะผมรักเมียของผมมาก”

“โซ่...โซ่ตามใจคุณเลยค่ะ แต่ว่า...” ชลินทราหันหน้าไปมองหน้าบ้านเช่า เพราะถึงอย่างไรเธอก็ไม่อยากให้เขาลงไป เนื่องจากกลัวจะเกิดเรื่อง

“ลงไปด้วยกันนี่แหละ แต่ผมขอบอกก่อนเลยว่าคุณห้ามกลับไปคืนดีกับไอ้หมอนั่นเด็ดขาด” หน้าตาขึงขัง ขณะที่ ชลินทราก็มองหน้าตาขึงขังนั่นแล้วก็อมยิ้ม

“ทูนหัว อย่าทำหน้าแบบนี้ หากยังไม่อยากโดนผมจับกิน” แววตาฉายความปรารถนาออกมาอย่างไม่คิดปิดบัง

“คนหื่น” ชลินทรายกมือหยิกแก้มสากแรงๆ แล้วรีบเบี่ยงตัวออกจากอ้อมกอดเพื่อลงไปหาอดีตคนรัก ที่เธอก็อยากรู้ว่ามาทำไม ทั้งที่ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องติดต่อกัน และเมื่อลงมาแล้วเตชินท์ก็ถามเสียงกระชากทันทีว่ากกใครอยู่ถึงได้ออกมาเปิดประตูช้า

“ตอบมาสิ!” เตชินท์ตวาดใส่อีกครั้ง

“ถ้าโซ่จะกกอยู่กับใคร แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเต้”ชลินทราตอบกลับด้วยอารมณ์ขุ่นมัวจากคำแดกดันของอดีตแฟน

“เดี๋ยวนี้กลายเป็นอีตัวแล้วเหรอ เต้รู้นะว่าบ้านหลังนี้มีฝรั่งมาเช่า” แล้วเขาก็เจ็บใจมากทีเดียวที่ตลอดหลายปีไม่ได้แตะต้อง แต่อีกฝ่ายกลับมานอนให้ฝรั่งเอาง่ายๆ ทั้งที่เพิ่งเลิกกับเขาไปไม่กี่เดือน

“หยุดพูดจาหยาบคายได้แล้ว เพราะแค่นี้โซ่ก็เกลียดจนไม่รู้จะเกลียดเต้ยังไงแล้ว แล้วก็กลับไปซะ แล้วอย่ามายุ่งวุ่นวายที่นี่อีก” ชลินทราหันหลังเดินกลับเข้าบ้านทันทีที่พูดจบ แต่ก็ต้องชะงัก เพราะคำพูดของอดีตคนรัก

“ไหนๆ เธอก็นอนให้ฝรั่งเอาแล้ว ก็มานอนให้เต้เอาบ้างสิ” แล้วบอกเลยว่าถ้าหากอาภัสดาไม่หายหน้าติดต่อไม่ได้เกือบเดือนเขาไม่หวนกลับมาหรอก แต่ที่มาก็หวังว่าชลินทราจะรอเขาอยู่ แต่พอไปหาที่บ้าน ป้าแช่มกลับบอกว่าชลินทรามีแฟนใหม่แล้ว ตอนนี้อยู่ด้วยกันที่บ้านเช่า ทำเอาเขาโกรธมากที่เธอเลิกกับเขาไม่นานก็มีแฟนใหม่ แถมป้าแช่มยังบอกอีกว่าแฟนใหม่ของชลินทรารวย!

“ออกไปให้พ้นหน้าบ้านของโซ่ เดี๋ยวนี้!” ชลินทรากำมือแน่น โกรธจนหน้าแดง จังหวะนั่นนิคเตอร์ก็เดินออกมา เขายิ้มให้ชลินทราแล้วเดินไปเปิดประตู ออกไปประจันหน้ากับ เตชินท์

“ขอโทษโซ่ซะ!” นิคเตอร์สั่งเสียงเข้ม เพราะเขาลงมาทันได้ยินสิ่งที่เตชินท์พูดทั้งหมด

“กูไม่ขอโทษ แล้วมึงจะทำอะไรกู ไอ้ฝรั่ง!”

“ฉันให้โอกาสแกแล้วนะ”

“กูไม่ขอโทษ!” เตชินท์ยังยืนคำเดิม

“ได้!” จบคำนิคเตอร์ก็ประเคนหมัดให้สองที โทษฐานที่มันพูดจาหยาบคายกับภรรยาของเขา ก่อนจะบังคับให้อีกฝ่ายขอโทษ ชลินทรามองการกระทำนั่นด้วยสายตาเย็นชา เธอไม่ต้องการคำขอโทษจากผู้ชายเลวๆ คนนี้ เพราะสิ่งที่จะขอก็คือขอให้เขาหายไปจากชีวิตของเธอซะ

“คุณนิค! ปล่อยเขาไปเถอะ”

“แต่ผมต้องการให้มันขอโทษคุณ”

“คำขอโทษจากผู้ชายเฮงซวย โซ่ไม่อยากได้ คุณนิคปล่อยเขาไปเถอะ โซ่ไม่อยากให้คุณต้องเสี่ยงคุกเสี่ยงตะรางเพราะคนเลวๆ คนนี้”