เพลิงสวาทพันธนาการใจ นิยาย บท 13

ตอนที่ ๑๓

เช้าวันต่อมา

หลังจากเตรียมอาหารเช้าให้กับคนที่ยังหลับอุตุบนเตียงเรียบร้อยแล้ว ชลินทราก็เดินออกมาหน้าบ้าน รดน้ำต้นไม้ รดไปก็หวนคิดถึงแต่บทรักในค่ำคืนที่ผ่านมา จนสองแก้มออกสีระเรือ และเพราะมัวแต่คิดอะไรเพลินไปหน่อยเลยไม่รู้ว่าตอนนี้เจ้านายหนุ่มที่เลื่อนสถานะมาเป็นสามีกำลังเดินมา

“ที่รัก! ตื่นแต่เช้าเลยนะครับ”

“ว้าย!” ชลินทราตกใจที่จู่ๆ อีกคนมาไม่ให้ซุ่มให้เสียง เธอจึงหันสายยางมาฉีดน้ำใส่เขาแทนต้นไม้

“ผมเปียกหมดแล้วทูนหัว”

“โซ่ขอโทษนะคะ” คนกล่าวขอโทษยังใช้สายยางฉีดเข้าใส่ไม่หยุด ก่อนที่นิคเตอร์จะพุ่งเข้ามาแย่งสายยางไปถือไว้แล้วหันมาฉีดใส่ร่างเล็กบ้าง เลยทำให้เสื้อที่สวมอยู่เปียกจนเห็นลายเสื้อชั้นใน

นิคเตอร์มองตาวาววับ ท่อนเนื้อกลางเริ่มขยับขยาย ก่อนที่เขาจะทิ้งสายยางแล้วโผเข้ามารั้งร่างเล็กประกบปากจูบ ปากหยักบดเบียดแยกกลีบปากอิ่มสวยอย่างเร่าร้อน ก่อนจะสอดแทรกเรียวลิ้นเข้าไปตวัดรัดลิ้นอ่อนนุ่ม พร้อมกับดันร่างเล็กเข้าไปชิดต้นไม้ใหญ่ข้างรั้วบ้าน ที่โชคดีมีพุ่มไม้ดอกขนาดใหญ่ทำให้บดบังร่างของทั้งสองได้

“คุณนิค”

“ขอผมรักคุณนะ ทูนหัว”

ชลินทราไม่ได้ตอบแต่เอียงคอเปิดทางให้ปากหยักจูบได้อย่างเต็มที่ หลงลืมไปจนหมดว่าตอนนี้อยู่หน้าบ้าน

“หอมเหลือเกิน ที่รัก” เขาเอ่ยชมเสียงแหบพร่า เลื่อนมือขึ้นมากอบกุมเต้างาม บีบขยำปลุกเร้าร่างสาวให้พร้อมสำหรับเกมรักในเช้าวันใหม่

“อ่า...คุณนิคขา” ชลินทราครางไม่เป็นภาษา เมื่อปากหยักกำลังดูดกลืนยอดอกของเธออย่างเมามัน มือใหญ่ก็เลื่อนลงต่ำ ลูบไล้เนินกุหลาบ ก่อนจะสอดนิ้วเข้าใต้ขอบชั้นในแล้วรุกล้ำหาบ่อสวาท กรีดนิ้วตามรอยแยก ขึ้นลง หลายครั้งจนน้ำหวานเริ่มหลั่ง

“ทูนหัวของผม ร้อนเร็วเหลือเกิน โอ้ว...เห็นทีเช้านี้ผมต้องตบรางวัลให้คุณหลายๆ ครั้งซะแล้ว” นิคเตอร์จัดการรูดปราการตัวน้อยที่ปกปิดเนินเนื้อออก แล้วทรุดกายลงนั่งคุกเข่าให้ใบหน้าอยู่ระดับเดียวกับเนินกุหลาบ เขาดันเรียวขาสวยให้เปิดกว้าง เมื่อเจ้าตัวพยายามหนีบเข้าหากัน

“คุณนิค หน้า...หน้าบ้านนะคะ” ชลินทราที่รู้ตัวแล้วว่าเวลานี้ไม่ได้อยู่ในห้องส่วนตัวรีบทักท้วง ก่อนที่เธอจะหยุดยั้งเขาไม่ได้

“ผมรู้”

“รู้แล้วก็หยุดสิค่ะ โซ่กลัวคนเห็น”

“ไม่ต้องกลัวทูนหัว”

“ไม่กลัวไม่ได้หรอกค่ะ” เสียงหวานทักท้วงทั้งที่ตอนนี้ตอนนี้ร่างกายกำลังตอบสนองการสัมผัสสุดหวามของเขาจนตัวอ่อนระทวยก็เถอะ

“ผมว่าเราลองเปลี่ยนบรรยากาศดูบ้างดีกว่านะ นะทูนหัว” นิคเตอร์เงยหน้าขึ้นมาอ้อนวอน แววตาแพรวพราว ทำเอาคนอ่อนประสบการณ์เริ่มจะคล้อยตามคำชักชวน

“นะครับทูนหัว” เสียงทุ้มพร่ายังไม่เลิกออดอ้อน

“จะ...จะดีเหรอคะ โซ่กลัวคนเห็น”

“บ้านนี้เป็นส่วนตัวนะทูนหัว อย่ากลัวไปเลย ขยับขากว้างๆ เปิดทางให้ผมหน่อยเร็วทูนหัว” เสียงทุ้มพร่าเร่งเร้า เพราะเวลานี้เขาอยากดื่มด่ำน้ำหวานของเธอใจจะขาด

“ก็...ก็ได้ค่ะ” ชลินทราเปิดทางให้แต่โดยดี เพราะยิ่งพูดกันไปมาก็ทำให้เสียเวลา สู้เธอยอมๆ เขาไปแล้วจะได้กลับเข้าบ้านดีกว่า

“ทูนหัวน่ารักที่สุด” คนพูดตบรางวัลด้วยการส่งลิ้นอุ่น ระรัวบนกุหลาบช่องาม ที่เขาจัดการใช้นิ้วกรีดกรายจนน้ำหวานเริ่มหลั่ง ก่อนส่งลิ้นอุ่นระรัวเป็นจังหวะ

“คุณนิคขา อ่า...” ชลินทรากัดริมฝีปากตัวเองไว้แน่น เพราะกลัวเสียงจะดังออกไปนอกบ้าน ขาทั้งสองก็สั่นระริก เมื่อลิ้นสากจ้วงเอาๆ ทั้งลึกทั้งแรงจนเธอคิดว่าเขาจะฆ่าเธอให้ตายอยู่ตรงนี้

“คุณนิคขา โซ่เสียวไปหมดแล้ว กรี๊ด!!” เมื่อความกระสันเสียวโถมเข้าใส่แบบไม่มียั้งทำให้เธอไม่อาจสะกดกลั้นเสียงของตัวเองได้อีก จึงเงยหน้ากรีดร้องออกมา ก่อนที่คนตัวใหญ่จะลุกขึ้นมาประกบปากจูบดูดดื่ม

“ถึงคราวผมแล้วนะทูนหัว” นิคเตอร์ถอนจูบออกมากระซิบบอก แววตาหวานฉ่ำ ไม่ต่างจากกุหลาบงามที่เขาส่งนิ้วเข้าไปสร้างความหฤหรรษ์ให้กายเล็กต่อ

“ค่ะ แต่คุณอย่าร้องดังนะคะ อ๊ะ! คุณนิค” เสียงหวานร้องท้วง เมื่อนิ้วเรียวยาวเริ่มขยับเร็วขึ้น

“เป็นอะไรไปทูนหัว”