“คืออย่างนี้ครับ ผมกำลังจะไปส่งประธานฮั่วกลับไปที่คอนโดของเขา แต่จู่ๆ โรงพยาบาลโทรมาบอกว่าแฟนของผมประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล ผมไม่รู้จะพึ่งใคร เมื่อตอนที่เข้าไปในกวนติ่ง ผมบังเอิญเห็นคุณอยู่ที่นั่น ผมรบกวนคุณช่วยพาประธานฮั่วกลับบ้านได้ไหมครับ ตอนนี้เขาเมา และขับรถไม่ได้ผมไม่ค่อยไว้ใจคนอื่นเลยครับ”
“...” ซ่งเหมี่ยวสูดหายใจลึกๆ เอามือลูบหน้าผาก รู้สึกลำบากใจเล็กน้อย “แต่ว่า...”
“ขอร้องล่ะครับคุณซ่ง สถานการณ์ที่โรงพยาบาลร้ายแรงมาก ผมอยากรีบไปโรงพยาบาล ผมต้องรบกวนคุณจริงๆ ผมเกรงว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับแฟนของผม!”
ไม่รู้ว่าอาการบาดเจ็บของแฟนสาวเฉินเหลี่ยนเป็นอย่างไรบ้าง ในสถานการณ์เช่นนี้ ซ่งเหมี่ยวไม่อาจปฏิเสธคำขอของเฉินเหลี่ยนได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงโครงการเทียนฉิงสุ่ยวานเลย เธอไม่อยากทำให้เฉินเหลี่ยนไม่ประทับใจ
“...อย่างนั้นก็ได้ค่ะ พวกคุณอยู่ที่ไหนคะ”
“อยู่ที่ลานจอดรถโซน A หมายเลข 111 เลขทะเบียนรถคือ ZC888”
เมื่อพูดเสร็จ เฉินเหลี่ยนก็ตัดสายไป
เพราะเกรงว่าหากพูดต่อไป ตัวเองจะหลุดโป๊ะออกมา!
ซ่งเหมี่ยวเหลือบมองโทรศัพท์มือถือของตัวเอง เธอถอนหายใจ แล้วเดินไปตามทางที่เลขาเฉินบอก
เมื่อเดินมาถึงจุดที่เลขาเฉินแจ้งเอาไว้ ก็เห็นเฉินเหลี่ยนที่กำลังถือโทรศัพท์มือถือ อยู่ด้านหน้ารถเบนท์ลีย์มุลซานน์ เดินไปเดินมาด้วยความกระวนกระวายใจ
เมื่อเห็นเธอ เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก และรีบเดินเข้ามา “คุณซ่งครับ ขอบคุณคุณมากๆ เลย ต่อไปหากคุณซ่งมีเรื่องต้องการความช่วยเหลืออะไร ผมจะทำอย่างสุดความสามารถเลย! กุญแจรถอยู่บนรถ และที่อยู่ของประธานฮั่วคือ XXXXX คุณซ่ง ประธานฮั่วดื่มมากไปหน่อย หลังจากที่คุณส่งเขาถึงที่แล้ว รบกวนทำซุปแก้อาการเมาค้างให้เขาสักชาม ขอบคุณเป็นอย่างสูงเลยนะครับ! "
เมื่อพูดจบ เขาไม่รีรอให้ซ่งเหมี่ยวพูดอะไรสักคำ รีบเผ่นออกจากลานจอดรถทันที
“...” ซ่งเหมี่ยวมองตามเฉินเหลี่ยนที่เดินหายไปอย่างรวดเร็ว รู้สึกเหมือนมีบางอย่างแปลกๆ เธอหันไปทางรถเบนท์ลีย์มุลซานน์ มองไปที่เบาะหลังในรถ
ร่างกายของฮั่วเทียนฉิงสูงยาวมาก ดึงดูดผู้คนให้ความสนใจแค่เพียงเหลือบมองตอนนี้เขากำลังเอนกายอยู่บนเบาะหนังมือขวาประคองหน้าผากเอาไว้ ส่วนศีรษะก้มลงมามองไม่เห็นใบหน้า เส้นเลือดที่มือปูดออกมาเล็กน้อย ดูเหมือนว่าเขากำลังรู้สึกทรมาน และจากหน้าต่างรถที่เปิดอยู่ ก็ได้กลิ่นแอลกอฮอล์ที่ค่อนข้างแรงโชยออกมา
ซ่งเหมี่ยวขมวดคิ้ว นี่ดื่มไปมากเท่าไหร่กันนะ
เธอส่ายหัวอย่างยอมรับชะตากรรม ทำให้ตัวเองกระฉับกระเฉงขึ้น แล้วเข้าไปในรถ

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เป็นคุณ เพียงคุณเท่านั้น