เป็นคุณ เพียงคุณเท่านั้น นิยาย บท 16

ตอนกลางคืนมีการจราจรค่อนข้างน้อย เวลาผ่านไปเกือบจะหนึ่งชั่วโมง ในที่สุดเธอก็ขับรถมาถึงคอนโดหลานย่วนที่อยู่ในตัวเมือง

คอนโดหลานย่วนเป็นคอนโดระดับไฮเอนด์ของเมืองฟู่กุ้ย ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่เศรษฐีธรรมดาจะพักอยู่อาศัยได้ และก็ไม่ใช่ที่ที่อำนาจธรรมดาจะสามารถโยกย้ายหรือเปลี่ยนแปลงได้ ได้ยินมาว่าฮั่วซื่อเปิดกิจการที่นี่เมื่อสองปีก่อน และอสังหาริมทรัพย์ทั้งหมดก็ขายหมดในขณะที่ยังอยู่ในขั้นตอนการวางแผน ตอนนั้นหยางจิ้งก็อยากซื้อไว้เป็นเรือนหอให้กับเธอและฉู่เซ่าเหยียนเช่นกัน แต่น่าเสียดายมากที่เธอไม่ได้รับโควตาในการซื้อ

ซ่งเหมี่ยวคิดขึ้นมาได้ว่าเมื่อสักครู่นี้ที่ฉู่เซ่าเหยียนโทรมาหาเธอ แต่ถูกเธอตัดสายไป เขาก็ไม่ได้โทรมาอีกเลย เธอยกมุมปากขึ้นอย่างเย้ยหยัน

เมื่อเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเห็นรถที่ซ่งเหมี่ยวขับ ก็รีบไปเลื่อนรั้วออกเพื่อให้รถเข้าไปจอดแบบไม่มีอะไรมาขวางกั้นทันที

หลังจากจอดรถเรียบร้อยแล้ว ซ่งเหมี่ยวก็รู้สึกกลุ้มใจเล็กน้อย

ฮั่วเทียนฉิงเป็นผู้ชายที่สูงประมาณหนึ่งร้อยแปดสิบเซนติเมตร ถึงแม้จะไม่ใช่คนที่ร่างกายบึกบึน แต่ดูๆ ไปแล้วก็เป็นผู้ชายที่ดูซ่อนรูปมากทีเดียว ยิ่งตอนนี้เขาเมามาก และตัวเธอเองก็ไม่มีแรงมากนัก

ลานจอดรถเต็มไปด้วยรถหรู แต่กลับไม่เห็นใครแม้แต่คนเดียว

ซ่งเหมี่ยวไม่กล้าทิ้งเขาไว้ที่นี่คนเดียวและไปเรียกคนอื่นมาช่วย จึงทำได้เพียงเปิดประตูหลังและประคองฮั่วเทียนฉิงลงจากรถ

โชคดีที่ถึงแม้ว่าฮั่วเทียนฉิงจนสภาพดูไม่ได้ แต่ก็ยังมีสติอยู่บ้างเล็กน้อย

ขณะที่ซ่งเหมี่ยวกำลังประคองเขาอยู่นั้น เขาก็รู้ตัวว่าจะต้องลงจากรถ

ทันทีที่เท้าแตะพื้น ทั้งคู่ก็โซเซ ซ่งเหมี่ยวรีบใช้มืออีกข้างหนึ่งจับรถไว้เพื่อทรงตัว ถึงจะยืนนิ่งขึ้นมาได้

“เห็นแก่ที่ฉันอดทนลำบากขนาดนี้ ต่อไปนี้ถ้าเทียนฉิงสุ่ยวานถูกฉันยึดไปแล้ว ให้กำไรกับฉู่ซื่อเยอะหน่อยดีไหม”

เมื่อรู้ว่าฮั่วเทียนฉิงได้ยินไม่ชัด ซ่งเหมี่ยวก็กระซิบไปสองสามประโยค เธอใช้เท้าเกี่ยวขอบประตูรถเพื่อปิดประตู และไม่ได้สังเกตเห็นมุมปากของชายที่ควรจะหลับตาไร้ความรู้สึกใดๆ ยกขึ้นแบบที่แทบจะมองไม่เห็น

“หนักจริงๆ เลย...”

ซ่งเหมี่ยวประคองฮั่วเทียนฉิงไปได้สองสามก้าวก็ล็อกประตูรถ และเดินตรงไปที่ลิฟต์

ก่อนหน้านี้เธอเคยสัมผัสร่างกายของฉู่เซ่าเหยียนแค่คนเดียว ตอนนี้ที่ต้องประคองชายที่ยังไม่ค่อยสนิทสนม ซ่งเหมี่ยวจึงรู้สึกเขินอายเล็กน้อย แต่โชคดีที่ชายหนุ่มไม่ค่อยได้สติ จึงไม่มีฉากน่าอึดอัดใจเกิดขึ้น