เป็นคุณ เพียงคุณเท่านั้น นิยาย บท 3

ซ่งเหมี่ยวตื่นขึ้นมาในตอนเช้า เธอมองห้องที่ว่างเปล่าอย่างมึนงงอยู่ชั่วขณะหนึ่ง

เมื่อวานนี้เป็นวันเกิดอายุครบยี่สิบสี่ปีของเธอ ฉู่เซ่าเหยียนคงจะลืมไปหมดแล้ว หรือบางที เขาอาจจะไม่เคยจำมันได้มาก่อนเลยด้วยซ้ำ เขาถือกุหลาบช่อใหญ่และใช้เวลาช่วงค่ำคืนไปกับผู้หญิงคนอื่น แล้วทิ้งเธอไว้ให้อยู่กับความเดียวดาย

เมื่อเธอแต่งตัวเสร็จก็ลงไปข้างล่าง หยางจิ้งรีบเข้ามาทักทาย

“เหมียวเหมี่ยว อาหารเช้าพร้อมแล้ว มากินข้าวกันเถอะจ้ะ”

ดูเหมือนหยางจิ้งจะเป็นความหวังเดียวของเธอในบ้านหลังนี้ ซ่งเหมี่ยวจึงไม่ต้องการจะแสดงอารมณ์ที่เศร้าหมองให้หยางจิ้งเห็น เธอพยักหน้าและเดินเข้าไปนั่งในห้องอาหาร

“เหมียวเหมี่ยว แม่รู้ว่าเมื่อคืนเซ่าเหยียนทำให้เธอต้องเสียใจอีกแล้ว อย่าเศร้าไปเลยนะ แม่อยู่เคียงข้างเธอเสมอ เซ่าเหยียนจะต้องเข้าใจได้ว่าใครคือผู้หญิงที่เขาควรใช้ชีวิตอยู่ด้วยอย่างแน่นอน”

หยางจิ้งปลอบโยนเธอ

ซ่งเหมี่ยวไม่ได้ตอบอะไร เบ้าตาของเธอร้อนผ่าว

หยางจิ้งถอนหายใจแล้วยัดตะเกียบใส่มือเธอ “กินซะ เซ่าเหยียนบอกว่าเขามีงานแต่เช้าต้องออกไปก่อน เดี๋ยวแม่จะให้คนขับรถไปส่งเธอนะ”

ทันทีที่เธอพูดจบ ป้าสวีก็เดินเข้ามาพร้อมกับหนังสือพิมพ์

“คุณนาย หนังสือพิมพ์ของคุณค่ะ”

สีหน้าของหยางจิ้งเปลี่ยนไปในทันทีที่ป้าสวีวางหนังสือพิมพ์ลงบนโต๊ะอาหาร

แต่ก็สายเกินไปแล้วที่จะเก็บกลับคืน

สายตาของซ่งเหมี่ยวจับจ้องไปที่หน้าแรกของหนังสือพิมพ์

บนหน้าข่าวเป็นภาพของชายหนุ่มที่เมื่อคืนยังคงอยู่ที่บ้าน กำลังจูบกับดาราสาวอย่างแนบสนิท สถานที่ที่ถูกแอบถ่ายก็คือโรงแรมแห่งหนึ่ง นั่นแปลว่า...

เมื่อคืนนี้ ฉู่เซ่าเหยียนไม่ได้กลับบ้าน

“เหมียวเหมี่ยว...”

“แม่คะ ฉันอิ่มแล้ว ฉันไปบริษัทก่อนนะคะ”

ซ่งเหมี่ยวยืนขึ้นอย่างไร้อารมณ์พลางหยิบกระเป๋า แล้วเดินไปที่โถงทางเข้า

ปฏิกิริยาตอบสนองของหยางจิ้งช้ามาก เธอทำได้เพียงยืนอยู่ที่ประตู มองซ่งเหมี่ยวขับรถออกไป

หลังจากกลับมาจากมื้อเที่ยงแล้วก็ยังไม่ถึงเวลาเข้างาน ทุกคนยังคงจับกลุ่มตั้งวงสนทนาเล็กๆ กระจายๆ กันไป

“พี่ซ่ง มาดูนี่สิ ทายาทตระกูลฮั่วเดินทางกลับประเทศอย่างสง่างาม และจะเข้ารับช่วงฮั่วซื่ออย่างเป็นทางการ”

ฉินเสียวเสี่ยวที่เพิ่งมาฝึกงานที่แผนกออกแบบวางนิตยสารซุบซิบเล่มหนึ่งลงตรงหน้าซ่งเหมี่ยว หลังจากเกิดเหตุการณ์ที่งานเลี้ยงเมื่อวานนี้ มีเพียงเด็กสาวคนนี้ที่ยังดีกับเธอเหมือนเคย

“จุ๊ๆๆ ฮั่วเทียนฉิงนี่เป็นตำนานแห่งโลกธุรกิจเชียวนะคะ อายุสิบแปดก็ได้ไปต่างประเทศ อายุยี่สิบสองก็ได้ปริญญาเอกถึงสองใบในด้านบริหารและเศรษฐศาสตร์จากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด พออายุยี่สิบหกก็ก่อตั้งชิงอวี่กรุ๊ปกิจการของตัวเองที่อเมริกา เวลานี้ไม่มีใครมาทาบรัศมีเขาได้แล้วค่ะ แล้วตอนนี้เขายังจะกลับมารับการสืบทอดกิจการของตระกูลฮั่วอีก...โอ้มายก็อด แล้วที่สำคัญที่สุดก็คือ เขาทั้งหล่อและแสนดี ไม่เคยมีเรื่องอื้อฉาวเลยนะคะ ตอนนี้อายุก็เกือบสามสิบห้าแล้ว แต่ยังโสดอยู่!”

ฉินเสียวเสี่ยวประสานมือเข้าหากันพลางคร่ำครวญถึงเทพบุตรสุดหล่อไม่หยุด

ดวงตาที่เป็นประกายของเธอทำให้ซ่งเหมี่ยวอารมณ์ดีขึ้นมาก

“เธอจะไปจีบเขาหรือไง”

คำถามนี้ทำให้ฉินเสียวเสี่ยวสะดุดกึก แล้วยกมือขึ้นลูบหูตัวเอง “จะเป็นไปได้ยังไงคะพี่ เทพบุตรชื่นชมได้จากระยะไกลเท่านั้น คบกันไม่ได้หรอก”

“งั้นมันไม่ตื่นเต้นไปเปล่าๆ หรือ”

ซ่งเหมี่ยวชำเลืองมองที่ปกนิตยสาร