เป็นคุณ เพียงคุณเท่านั้น นิยาย บท 3
ซ่งเหมี่ยวตื่นขึ้นมาในตอนเช้า เธอมองห้องที่ว่างเปล่าอย่างมึนงงอยู่ชั่วขณะหนึ่ง
เมื่อวานนี้เป็นวันเกิดอายุครบยี่สิบสี่ปีของเธอ ฉู่เซ่าเหยียนคงจะลืมไปหมดแล้ว หรือบางที เขาอาจจะไม่เคยจำมันได้มาก่อนเลยด้วยซ้ำ เขาถือกุหลาบช่อใหญ่และใช้เวลาช่วงค่ำคืนไปกับผู้หญิงคนอื่น แล้วทิ้งเธอไว้ให้อยู่กับความเดียวดาย
เมื่อเธอแต่งตัวเสร็จก็ลงไปข้างล่าง หยางจิ้งรีบเข้ามาทักทาย
“เหมียวเหมี่ยว อาหารเช้าพร้อมแล้ว มากินข้าวกันเถอะจ้ะ”
ดูเหมือนหยางจิ้งจะเป็นความหวังเดียวของเธอในบ้านหลังนี้ ซ่งเหมี่ยวจึงไม่ต้องการจะแสดงอารมณ์ที่เศร้าหมองให้หยางจิ้งเห็น เธอพยักหน้าและเดินเข้าไปนั่งในห้องอาหาร
“เหมียวเหมี่ยว แม่รู้ว่าเมื่อคืนเซ่าเหยียนทำให้เธอต้องเสียใจอีกแล้ว อย่าเศร้าไปเลยนะ แม่อยู่เคียงข้างเธอเสมอ เซ่าเหยียนจะต้องเข้าใจได้ว่าใครคือผู้หญิงที่เขาควรใช้ชีวิตอยู่ด้วยอย่างแน่นอน”
หยางจิ้งปลอบโยนเธอ
ซ่งเหมี่ยวไม่ได้ตอบอะไร เบ้าตาของเธอร้อนผ่าว
หยางจิ้งถอนหายใจแล้วยัดตะเกียบใส่มือเธอ “กินซะ เซ่าเหยียนบอกว่าเขามีงานแต่เช้าต้องออกไปก่อน เดี๋ยวแม่จะให้คนขับรถไปส่งเธอนะ”
ทันทีที่เธอพูดจบ ป้าสวีก็เดินเข้ามาพร้อมกับหนังสือพิมพ์
“คุณนาย หนังสือพิมพ์ของคุณค่ะ”
สีหน้าของหยางจิ้งเปลี่ยนไปในทันทีที่ป้าสวีวางหนังสือพิมพ์ลงบนโต๊ะอาหาร
แต่ก็สายเกินไปแล้วที่จะเก็บกลับคืน
สายตาของซ่งเหมี่ยวจับจ้องไปที่หน้าแรกของหนังสือพิมพ์
บนหน้าข่าวเป็นภาพของชายหนุ่มที่เมื่อคืนยังคงอยู่ที่บ้าน กำลังจูบกับดาราสาวอย่างแนบสนิท สถานที่ที่ถูกแอบถ่ายก็คือโรงแรมแห่งหนึ่ง นั่นแปลว่า...
เมื่อคืนนี้ ฉู่เซ่าเหยียนไม่ได้กลับบ้าน
“เหมียวเหมี่ยว...”
“แม่คะ ฉันอิ่มแล้ว ฉันไปบริษัทก่อนนะคะ”
ซ่งเหมี่ยวยืนขึ้นอย่างไร้อารมณ์พลางหยิบกระเป๋า แล้วเดินไปที่โถงทางเข้า
ปฏิกิริยาตอบสนองของหยางจิ้งช้ามาก เธอทำได้เพียงยืนอยู่ที่ประตู มองซ่งเหมี่ยวขับรถออกไป
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เป็นคุณ เพียงคุณเท่านั้น