เป็นคุณ เพียงคุณเท่านั้น นิยาย บท 2

ซ่งเหมี่ยวตัวแข็งค้างทันที สีหน้าของเธอก็ย่ำแย่ไม่แพ้กัน

เมื่อสักครู่ตอนที่ป้าสวีกระซิบบอกเธอ เธอแอบคาดหวังอยู่ในใจจริงๆ

ในเมื่อรู้อยู่แล้วว่ามันเป็นไปไม่ได้ แล้วทำไมยังโง่จนทำให้ตัวเองต้องอับอายซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วย

“คุณเรียกหาฉัน...มีอะไรหรือเปล่าคะ” เสียงของเธอแหบแห้งเล็กน้อย

“ผมคิดว่าคุณจะสงบเสงี่ยมเจียมตัว นึกไม่ถึงเลยว่าจะยิ่งเลวร้ายขึ้นไปอีก เรื่องครั้งนี้ เคอน่าไม่เอาเรื่อง ผมหวังว่าจะไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีกนะ”

ฉู่เซ่าเหยียนพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย พลางเดินไปที่โต๊ะและเปิดลิ้นชักออก

จอนผมด้านข้างของเขาดูสะอาดและเรียบร้อย ใบหน้าไร้อารมณ์สะท้อนผ่านกระจกบานใหญ่ ซึ่งเป็นสีหน้าท่าทางที่เขามีให้เธอมาโดยตลอด

ดอกกุหลาบสีน้ำเงินช่อใหญ่ที่ถูกวางอย่างสงบอยู่ภายในห้องหนังสือ กำลังอวดโฉมความงดงามอยู่ท่ามกลางความเงียบงัน

ซ่งเหมี่ยวที่เสแสร้งแกล้งทำเป็นจิตใจเข้มแข็ง ยังอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกระตุกเกร็งขึ้นมา

ฉันไม่ได้ทำซะหน่อย

เธอพูดเบาๆ

ฉู่เซ่าเหยียนหยิบกล่องกำมะหยี่สีแดงรูปหัวใจออกจากลิ้นชัก เขาแต่งตัวเนี้ยบกริบเรียบร้อยแล้ว

เขาเพียงก้มลงมองนาฬิกาข้อมือ พอเงยหน้าขึ้นอีกที ใบหน้าประดับไปด้วยทั้งความหงุดหงิดและความเย็นชา

“ซ่งเหมี่ยว อย่าใช้อุบายสกปรกของพวกคนมีเงินอะไรนั่นกับผู้หญิงของผม คุณต้องการแต่งงาน ผมก็ให้ไปแล้วไง คุณยังไม่พอใจอีกเหรอ”

“ถ้าคุณอยากได้ตัวผม ก็ต้องขอโทษด้วย ผมไม่ไหวกับคุณจริงๆ แล้วถ้าคุณอยากได้หัวใจของผมละก็...”

“ฉันบอกไปแล้วไง ว่าฉันไม่ได้เป็นคนผลักเคอน่าลงน้ำ!”

ซ่งเหมี่ยวหลับตาแล้วกัดฟันพูดตัดบทชายหนุ่ม ก่อนที่เขาจะพูดอะไรที่น่าเกลียดกว่านี้ออกมา

ริมฝีปากของเธอซีดขาว ร่างกายของเธอสั่นเทาจนดูเหมือนเธอพร้อมจะล้มลงทุกเมื่อ

สีหน้าของฉู่เซ่าเหยียนแย่มาก

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน