เรื่องวิวาห์ของเจ้าสาวจำเป็น นิยาย บท 182

หนุ่มน้อยยกนิ้วมือสั้นๆขึ้น เสยผมหน้าม้าขึ้น เผยให้เห็นหน้าผากที่อิ่มเอิบสวยงาม สีหน้าท่าทางที่เงียบขรึมลุ่มลึกค่อนข้างเหมือนกับเซียวเซิ่ง

อูเจินจูมองดูอย่างตกตะลึง ลืมเดินไปข้างหน้าอยู่ครู่หนึ่ง

หรือว่าเอี๋ยนต้าฟาจะเป็นลูกชายของเซียวเซิ่ง?

ไม่ใช่ เมื่อสี่ปีก่อนหลังจากที่เอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนตั้งท้องหยุดเรียนหนังสือ มีผู้ชายยอมรับออกมาจากปากว่าเด็กในท้องเป็นของเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนเป็นลูกของเขา โดยปกติไม่มีใครเอาน้ำโคลนสาดลงบนร่างกายของตนเอง ฉะนั้น......

น่าจะเป็นเพราะเซียวเซิ่งเลี้ยงดูเอี๋ยนต้าฟามาหนึ่งเดือน สองคนพ่อลูกกินข้าวหม้อเดียวกัน นับวันก็จะยิ่งเหมือนกันเข้าไปทุกที

“กรี๊ด......มีแต่ขี้ปลาทั้งนั้น สกปรกมาก! ช่วยด้วย แว่นกันแดดของฉันตกลงไปแล้ว! กรี๊ด รองเท้าส้นสูงของฉันหายไปแล้ว! กระเป๋าของฉัน โทรศัพท์มือถือของฉัน......” เอียนหยู่โรวกรีดร้องอย่างจนตรอก ทำอะไรไม่ถูก แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าตนเองตกน้ำได้อย่างไร

น้ำในทะเลสาบไม่ลึก แต่ดินเลนที่อยู่ก้นทะเลสาบถูกเธอกวนขึ้นมา ทำให้ดูเหมือนว่าขุ่นเป็นพิเศษ ประกอบกับน้ำเย็น หนาวจนเธอปากสั่นกึกกึก “หนาว หนาวมาก......”

เอี๋ยนต้าฟาขมวดหว่างคิ้วเล็ก ถอนหายใจด้วยความสงสาร “คุณป้า ทำไมป้าไม่ระวังขนาดนี้?”

เมื่อได้ยินเสียงเล็กเสียงน้อยของเด็ก เอียนหยู่โรวก็เงยหน้าขึ้นทันที เผชิญเข้ากับดวงตาที่สดใสของเอี๋ยนต้าฟา ทันใดนั้นก็คิดได้ทันทีว่าตนเองตกน้ำได้ยังไง——เป็นฝีมือของเด็กเวรคนนี้

“เด็กดื้อ ป้าเล่นซ่อนหากับเธอ ทำไมเธอถึงใจร้ายขนาดนี้ หลอกให้ป้าลงน้ำ?” เธอถามด้วยความแค้นเคือง

“ผมไม่ได้ทำอะไรเลย”บนใบหน้าเล็กอันหล่อเหลาเอี๋ยนต้าฟาเต็มไปด้วยความจนปัญญา “เป็นเพราะคุณป้าใช้แรงมากเกินไป”

“ฮึ่! รอป้าขึ้นไปค่อยคิดบัญชีกับเธอ!”เอียนหยู่โรวเดินขึ้นฝั่งด้วยท่าทางที่ดุดัน อีกเดี๋ยวจะต้องนำเด็กคนนี้ไปกดน้ำให้ตายให้ได้ ได้ตายก่อนวัยอันควร!

เด็กอายุสามสี่ขวบคนหนึ่ง บีบเขาตายก็ง่ายดายเหมือนกับบีบเห็บตัวหนึ่งให้ตาย

“เฮ้ยเอียนหยู่โรว บนตัวเธอมีงู!”อูเจินจูเสแสร้งตะโกนอย่างหวาดกลัว

“กรี๊ด?”เอียนหยู่โรวตกใจจนวิญญาณหลุดลอยไปแล้ว ทันทีที่เท้าลื่น ทั้งตัวก็ตกลงไปในน้ำอย่างน่าอับอาย ปากก็ตะโกนร้องอย่างเสียสติ “งูออกไปนะ อย่าเข้ามา กรี๊ด!”

“ยัยโง่!”อูเจินจูเดินเข้ามา จ้องเอียนหยู่โรวเขม็งยิ้มอย่างดูแคลน “แกยัยโง่ไอคิวยังสู้เด็กอายุสามขวบไม่ได้ ยังคิดเพ้อเจ้อวางแผนทำร้ายเอี๋ยนต้าฟา? ไอคิวของฉันยังไม่สูงเท่าเขา เข้าใจไหม?”

“แกหุบปาก ใครทำร้ายเขา!”เอียนหยู่โรวรู้ว่าตนเองถูกหลอกแล้ว แยกเขี้ยวด่ากราดอูเจินจู “สาวห้าวที่ไหนกัน ไปให้พ้นหน้า! เอี๋ยนต้าฟานามสกุลเอี๋ยนเหมือนฉัน พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกัน แล้วแกเป็นตัวอะไร?”

“ครอบครัวเดียวกัน ถุย!”อูเจินจูแทบอยากจะอาเจียนขี้หมาให้เต็มหน้าเธอ นำโทรศัพท์มือถือเปิดวิดีโอให้เธอดู “แม่ถ่ายทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอทำลงไปเอาไว้หมดแล้ว เธอมาจากด้านหลังคิดจะผลัดเอี๋ยนต้าฟาตกน้ำ ใครจะรู้ว่าเขาจะเอนตัวพอดี เธอก็เลยทำตัวเองพุ่งตกลงไปในน้ำ!”

“ฉันยกมือขึ้นไม่ใช่คิดจะผลักเขา แต่คิดอยากจะปิดตาของเขาเอาไว้ เล่นซ่อนหากับเขา เธอไม่รู้ก็อย่าพูดมั่วซั่ว!”

เอียนหยู่โรวสมกับที่เป็นลูกสาวแท้ๆของหวงฟางจริงๆ ถ่ายทอดพันธุ์กรรมความปลิ้นปล้อนของแม่มา ตีให้ตายก็ไม่ยอมรับ

“ได้ อย่าเธอเรียกว่าปากแข็ง”อูเจินจูนำโทรศัพท์ใส่ในกระเป๋า “เดี๋ยวฉันจะเอาวิดีโอส่งให้แก่สวี่เจียน ให้เขาหาผู้เชี่ยวชาญมาวินิจฉัย ดูว่าแกมีจิตใจจะทำร้ายคนหรือไม่!”

“เฮอะเฮอะ ฉันรู้อยู่แล้ว ว่าเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนยังสมคบคิดกับสวี่เจียนผ่านแก สวมเขาให้เซียวเซิ่ง!”

“แกมันพูดจาไร้สาระ!”อูเจินจูสีหน้าเคร่งขรึมทันที

“ช่างเถอะ น้าเจินจู”เอี๋ยนต้าฟาเขย่ามือของอูเจินจูอย่างเข้าใจเหตุผล “เถียงกับคุณป้าไปก็ไม่มีความหมาย คนที่มีความชำนาญในการพูดกลับกลอก ปั้นน้ำเป็นตัว ชอบสร้างข่าวลือ ไม่มีขอบเขตเลยแม้แต่น้อย”

“เธอถูกหล่อนกลั่นแกล้งแล้ว น้าไม่สามารถช่างเถอะแบบนี้ได้”อูเจินจูจ้องเอียนหยู่โรวเขม็ง ไฟพ่นออกมาจากเบ้าตาทั้งสองข้าง “ลงมือกับเด็กอายุสามขวบ หล่อนยังเป็นคนอยู่หรือเปล่า?”

“คุณป้าไม่ได้รังแกไม่ได้ผม คนตกน้ำก็คือคุณป้า ไปแล้ว ผมเชิญคุณป้าไปที่ร้านกาแฟเล็กที่ประตู”หนุ่มน้อยจูงมือของอูเจินจูแล้วเดินไป ความแตกต่างของส่วนสูงที่มองแล้วน่ารักมาก

อูเจินจูมุ่ยปาก เดินตามไปอย่างไม่เต็มใจ

“พูดเหตุผลกับฉัน ฝีปากของแกไม่ดี!”เอียนหยู่โรวแสยะยิ้มอย่างชนะออกมา ก้าวเท้าเดินขึ้นฝั่ง มือวางไว้บนหินกำลังจะปีนขึ้นฝั่ง ทันใดนั้นนิ้วมือก็รู้สึกแสบร้อนขึ้นมา

อูเจินจูหันหลังกลับไป เหยียบเท้าของเธอเอาไว้อย่างรุนแรง ออกแรงบด