เรื่องวิวาห์ของเจ้าสาวจำเป็น นิยาย บท 257

ไม่ว่าเซียวเซิ่งจะพูดจนน้ำไหลไฟดับอย่างไร เซียวจวินเซิงใบหน้าเรียบเฉย ดวงตา สายตาเย็นชา

ตั้งแต่ที่เซียวเซิ่งรักกับเอียนหยู่โรวรักกันจนเกือบตาย หลังจากที่ตบแต่งเธอมาเป็นภรรยาแล้ว เซียวจวินเซิงปฏิเสธที่จะยอมรับกับรสนิยมทุกอย่างของลูกชาย

แต่มีสิ่งหนึ่งที่ลูกชายพูดไม่ผิด คนที่ในใจของเขารักไม่ใช่เซี่ยจิ่น ดังนั้นจึงปฏิบัติต่อเธอด้วยความรักไม่ได้

เนื่องจากการกระตุ้นหลายครั้งหลายคราของเนี่ยหยวนเมื่อช่วงระยะนี้ เขาปฏิบัติต่อเซี่ยจิ่นอย่างสนิทสนมขึ้นมาบ้างเล็กน้อย แต่ว่ายังคงไม่บรรลุถึงความรักที่ลึกซึ้งขั้นนั้น......

“พ่อ พ่อฟังคำพูดของผมไม่เข้าหูใช่ไหม”เซียวเซิ่งถูกท่าทางเช่นนี้ของบิดาทำให้เกิดความโมโหแล้ว ความกลัดกลุ้มใจทำให้รู้สึกว่ากำลังสีซอให้ควายฟังอย่างไม่ได้ตั้งใจ คิดว่าบิดาไม่เคารพต่อเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยน

“ได้ยินแล้ว เธอดีขนาดนั้นเลยหรือ?”เซียวจวินเซิงถามน้ำเสียงเรียบ

บิดาของตระกูลเอี๋ยนคือศาสตราจารย์มหาวิทยาลัย ตามหลักแล้วเอียนหยู่โรวคือลูกหลานของนักวิชาการ แต่อุปนิสัยกลับแย่จนไร้เหตุผล น้องสาวของเธอจะดีไปกว่ากันสักแค่ไหนเชียว?

เซียวเซิ่งราวกับมองความสงสัยของบิดาออก กดอารมณ์โมโหในใจลงไป “พ่อ เสี่ยวเนี่ยนกับพี่สาวของเธอไม่เหมือนกัน ผมพูดไปพ่อก็ไม่เชื่อ ถ้าอย่างนั้นก็เจอสักหน่อยเถอะ เธออยากจะลงมือทำอาหารให้พ่อทานสักมื้อมาโดยตลอด ท่านมีเวลาว่างเมื่อไหร่?”

ลงมือทำอาหารด้วยตัวเอง? ยังมีความจริงใจไม่น้อย เซียวจวินเซิงยิ้มอย่างไม่รับปากและปฏิเสธ

อันที่จริงแล้วเขาค่อนข้างอยากจะให้ลูกชายมีความสุข ในเมื่อลูกชายชอบ จะสนับสนุนอีกสักครั้งทำไมจะไม่ได้? แต่เขาถูกเอียนหยู่โรวทำให้รู้สึกเข็ดขยาด ไม่อยากจะเสี่ยงอีกอันตรายอีกแล้ว

“คุณเซียว อยากทราบว่าการยิ้มเยาะตลอดเวลาของคุณหมายความว่าอย่างไร?”นัยน์ตาดำขลับของเซียวเซิ่งปรากฏความแหลมคมออกมาแวบหนึ่ง น้ำเสียงแฝงไปด้วยการเตือน

หวังว่าบิดาจะทำความเข้าใจให้ชัดเจน ว่าเป็นเพราะเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนเขาถึงยอมคืนดี ถ้าหากบิดาไม่สนับสนุนเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยน ถ้าอย่างนั้นก็ต้องขออภัย หากสถานการณ์ของสองพ่อลูกจะต้องกลับไปเป็นเหมือนเก่า

เมื่อเห็นว่าลูกชายที่เงียบขรึมและสุขุมเยือกเย็นตลอดมา เซียวจวินเซิงรู้จักประมาณตน “ให้ฉันพิจารณาสักครู่ เมื่อพิจารณาเรียบร้อยแล้วแกค่อยพาเธอมาเจอฉัน”

พิจารณาอะไรกัน ไม่ใช่ว่าเพราะอยากจะสืบเบื้องหลังของเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนหรอกหรือ?

ชื่อเสียงของเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนนั้นฉาวโฉ่ จะยอมให้ตรวจสอบไม่ได้อย่างเด็ดขาด เซียวเซิ่งฉีกรอยยิ้มที่ทำให้คนลุ่มหลงขึ้นมาทันที รินชาให้บิดาอีกครั้ง พูดด้วยความสนิทสนม “พ่อ พ่ออย่าไปสืบประวัติเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนเธออย่างเด็ดขาด จะดูไม่เป็นการเคารพกันเกินไป ในชีวิตของคนเรา มีใครบ้างที่ไม่ถูกติฉินนินทา?”

“ไม่สืบ”เมื่อเห็นว่าลูกชายสุดที่รักแสดงเป็นเด็กดีแสดงรอยยิ้มแสดงความน่ารักแสดงความน่าสงสารแสดงความโหดเหี้ยม เซียวจวินเซิงรู้สึกว่าน่าขำทั้งเอ็นดู รับถ้วยน้ำชาในมือของเขา จิบด้วยความสง่างามหนึ่งอึก ในใจมีความสบายอกสบายใจอยู่บ้างเล็กน้อย

อย่างไรเสีย ชาที่ลูกชายเป็นผู้ชงเองกับมือนั้นรสชาติดีอย่างแท้จริง

ดื่มด่ำชาคุณภาพดี สองคนพ่อลูกยังทานข้าวด้วยกันอีกหนึ่งมื้อ ถึงแม้ว่าไม่ได้มีการพูดคุยกันตลอดเวลา แต่ว่าภายในใจของแต่ละคนต่างก็อยากจะรักษาความสัมพันธ์ของพ่อลูกตอนนี้เอาไว้

เซียวจวินเซิงดื่มไปหลายแก้ว เมื่อจบมื้ออาหารก็เกือบจะเมาแล้ว

เทพบุตรก็คือเทพบุตร เมาแล้วก็ยิ่งสง่างดงาม มองใครต่างก็สวยหยาดเยิ้ม เปล่งประกายแวววาว ไม่เพียงแค่สร้างความตื่นตาตื่นใจให้แก่แขกผู้หญิงในโรงแรมทั้งหลาย กลับถึงบ้านก็เห็นจุนหรู เซี่ยจิ่นและเนี่ยหยวนสวยงามกว่าเดิม

เดิมทีพี่สาวคนโตที่นอนหลับไปเรียบร้อยแล้ว ได้ยินว่าน้องชายสุดที่รักกลับมาแล้ว รีบให้เนี่ยหยวนช่วยแต่งตัว นั่งรออยู่ที่โซฟาของห้องโถงใหญ่ เซี่ยจิ่นและเซียวจวินม่อก็ทำได้แค่เพียงอยู่เป็นเพื่อน

“คุณลุงรอง เหมือนกับว่าแม่ของฉันจะชอบคุณลุงใหญ่มากกว่านะ”เนี่ยหยวนยิ้มอย่างขี้เล่นกับเซียวจวินม่อ “ในใจของคุณลุงมีความรู้สึกไม่เท่าเทียมอยู่บ้างไหมคะ?”

เซียวจวินม่อก็ไม่ได้ถือสา กวาดสายตามองเซี่ยจิ่นแวบหนึ่ง กระซิบกระซาบกับหลานสาว “ลุงเกิดมาก็คือสำเนาและยางสำรองของพี่ชาย ยอมรับชะตากรรมตั้งแต่แรกแล้ว”

ในขณะที่กำลังพูด เซียวจวินเซิงเดินโซไปเซมาเข้ามา ผู้ติดตามด้านหลังจะประคองเขา เขาก็ไม่ยอม

ตอนนี้เทพบุตรที่สง่างามโดดเด่นปรากฏขึ้นในสายตา เนี่ยหยวนรู้สึกเพียงแค่ภายในใจอบอุ่นขึ้นมาทันที ดวงตาจ้องตรงไปที่เขา

เซียวจุนหรูเห็นสีหน้าท่าทางที่แสดงออกนี้ของลูกสาวบุญธรรม ยิ้มขึ้นมาอย่างมีแผนการอยู่ในใจ หากวาจามิอาจพูดให้น่าตื่นใจแม้นตายก็ไม่คิดหยุดพัก(หมายถึงตื่นตะลึงให้เป็นที่จดจำของผู้คน) “หยวนหยวน ไปช่วยคุณลุงของเธออาบน้ำ”

“หา?”เซี่ยจิ่นหน้าถอดสี “พี่คะ จวินเซิงอาบน้ำคนที่ช่วยได้มีเพียงแค่ฉันเท่านั้น เนี่ยหยวนเป็นหลานสาว จะทำอย่างนั้นได้ยังไง——”

“ทำไมจะไม่ได้?”ดวงตาทั้งสองข้างของเซียวจุนหรูเฉียบขาดทันที กลับสู่มาดของหัวหน้าครอบครัว “หยวนหยวนอ่อนเยาว์งดงาม ผิวพรรณนุ่มเด้งราวกับน้ำ เหมาะสมเป็นที่สุด แน่นอนว่าเธอก็ไม่ได้ขี้เหร่ แต่เมื่อพูดถึงอายุอานามแล้ว รูปลักษณ์ภายนอกสดใสและงดงาม แต่ว่าข้างในน่าจะแห้งเหี่ยวแล้วละมั้ง? แต่จวินเซิงยังหนุ่มยังแน่น รสนิยมสูงส่ง เธอคู่ควรตรงไหนกัน?”

เซี่ยจิ่นมองไปทางสามีอย่างขอความช่วยเหลือ เซียวจวินเซิงมองกลับมาทางเธอด้วยสายตาที่เมาเยิ้มขมุกขมัว “หนูจิ่น เซียวซาล่ะ?”

“เซียวซาบอกว่าไปที่รีสอร์ตเพื่อฝึกวาดภาพ ฉันอนุญาตแล้ว”เซียวจุนหรูยึดสิทธิ์ในการพูดจาของเซี่ยจิ่นไปทันที คล้ายกับเป็นผู้มีอำนาจตัดสินใจเรื่องภายในครอบครัว “หยวนหยวน ถ้าหากว่าคุณลุงของเธอไม่อยากอาบน้ำ เธอก็ประคองเขาเข้ามา นั่งข้างฉัน”

“ค่ะ คุณแม่”เนี่ยหยวนยกแขนของคุณลุงขึ้น วางไว้บนไหล่ของตนเอง มืออีกข้างประคองด้านหลังของเขาเอาไว้

ร่างกายของคนทั้งสองแนบชิดกัน มีเพียงแค่เศษผ้าบางๆกั้นเอาไว้ชั้นหนึ่งเท่านั้น แลกเปลี่ยนอุณหภูมิร่างกายของกันและกัน เมื่อได้แนบชิดกับร่างกายที่แข็งแรงกำยำของคุณลุง หัวใจของเนี่ยหยวนก็เต้นผิดจังหวะขึ้นมาทันที แก้มที่เป็นสีแดงระเรื่อใกล้ชิดกับแผ่นอกของเขา

คุณลุงช่างหล่อเหลาจริงๆ กลิ่นจากเส้นผมของเขาโชยเข้ามาในจมูก หอมจนทำให้เธอมึน

เซี่ยจิ่นมองดูภาพฉากนี้อย่างทำอะไรไม่ได้ จนหัวใจด้านชาไปแล้ว โดยปกติสามีสติปัญญาดีมาก แต่เมื่อเมาแล้วนั่นถือเป็นอีกเรื่องหนึ่ง ถ้าหากพี่สาวคนโตของสามีให้เนี่ยหยวนหลับนอนกับเขา......

ทันทีที่พวกเขามีเรื่องความสัมพันธ์ชายหญิง ถ้าเช่นนั้นก็เท่ากับว่าตนเองถูกเฉดหัวไปอยู่ในตำหนักเย็น ตลอดชีวิตที่เหลืออยู่จะมีเพียงแค่ตะเกียงน้ำมันกับพระพุทธรูปโบราณอยู่เป็นเพื่อน

เมื่อคิดถึงตรงนี้ หัวใจของเซี่ยจิ่นก็เศร้าใจอย่างรุนแรง กำหมัดแน่นโดยไม่รู้ตัว เล็บจิกเข้าไปในเนื้อก็ไม่รู้สึกเจ็บ เธอจะต้องรักษาตำแหน่งของตนเอง รักษาสามีเอาไว้!

แต่เธอที่ทั้งโดดเดี่ยวและอ่อนแอ จะรบชนะพี่สาวคนโตของสามีและน้องชายของสามีที่โหดร้ายราวกับหมาป่าและเสือได้อย่างไร?

ใครจะมาช่วยเหลือเธอได้กัน!

เงาร่างของเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนก็ผ่านเข้ามาตรงหน้าของเธออย่างฉับพลัน นัยน์ตาของเซี่ยจิ่นเปล่งประกายด้วยไฟแห่งความหวังขึ้นมา แต่แล้วก็มอดดับลงอย่างรวดเร็ว

แม่หนูคนนั้นเคยคิดจะออกหน้าแทนเธอ น่าเสียดายที่ถูกเธอปฏิเสธไปแล้ว!

บัดนี้เมื่อเห็นแล้วว่าปกป้องตนเองเอาไว้ไม่ได้แล้ว เซี่ยจิ่นอดไม่ได้ที่จะเกิดความเสียใจขึ้นมาบ้างเล็กน้อย หากรู้ว่าพี่สาวคนโตของสามีจะทำเกินเลยถึงขนาดนี้ตั้งแต่แรก บางทีเธออาจจะยอมรับเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนแล้วก็ได้......