เสน่หามาเฟีย นิยาย บท 10

เริ่มเข้าสัปดาห์ที่สองแล้วที่ดาด้าได้ทำงานโรงแรมแห่งนี้

" ดาด้าลูกค้าที่พักอยู่ห้องเพนท์เฮาส์ 9201 ต้องการพบเธอ ลูกค้าโทรมาบอกให้เธอไปเจอเขาด้านบนด้วย "... ผู้จัดการสั่งงานดาด้า

"คะ"

ดาด้าตกปากรับคำจากคำสั่งของผู้จัดการ แต่ภายในใจของหญิงสาวก็ได้แต่สงสัยว่าทำไม ลูกค้าถึงที่อยู่ฉันเพนท์เฮาส์ต้องเรียกพบเธอด้วย ในเมื่อเธอเป็นพนักงานต้อนรับและประชาสัมพันธ์เธอ ไม่ใช่พนักงานของโรงแรมที่ดูแลภายในห้องพักสักหน่อย ... หญิงสาวก็ได้แต่งงแต่ก็ต้องทำตามผู้จัดการสั่ง

ดาด้ากดลิฟท์เพื่อขึ้นไปที่ชั้น 92 ทันที หญิงสาวกดกระดิ่งเพื่อบอกคนที่อยู่ด้านในห้องพักว่าเธอได้มาถึงแล้ว

กดอยู่นานก็ไม่มีใครออกมาเปิดประตูให้เธอ เธอจึงค่อยๆค่อยๆบินประตูว่าห้องได้ล็อคอยู่ไหม ปรากฏว่า ห้องพักห้องนี้ไม่ได้ล็อกประตูเธอก็เลยเดินเข้าไปด้านใน

"ขอโทษค่ะไม่ทราบว่ามีใครอยู่ในห้องไหมคะ"

หลังจากที่ดาด้าพูดจบประตูห้องก็ถูกปิดลงทันที

ตึ๊มมมมมมมมมมมม

หญิงสาวหันควับไปทางด้านหลัง เธอถึงกับต้องตกใจกับภาพที่เห็น

เอ็ดเวิร์ดยืนพิงประตูอยู่ ส่วนบนของชายหนุ่มไม่ได้ใส่เสื้อผ้าอะไรเลยกล้ามแขนเป็นมัดๆ หน้าอกแกร่งสมกับเป็นชายชาตรี ซิกแพคเป็นลอนใหญ่ หมัดกล้ามทั่วทั้งตัว มีขนที่อกลงไปจนถึงใต้สะดือ

ส่วนล่างของเค้า มีผ้าเช็ดตัวสีขาวพันอยู่รอบเอวหนา

เมื่อหญิงสาวเห็นเอามือขึ้นปิดปากตัวเองทันที เธอเริ่มรู้ตัวเองแล้วว่าอันตรายกำลังจะมาเยือน

"คุณ !!!!!

" ผมมีเรื่องอยากให้คุณช่วยนิดหน่อย"

" ก่อนจะคุยคุณใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยก่อนไหม ใส่เสื้อผ้าคุยกันก็ได้ไม่ต้องถอดแบบนี้หรอกฉันไม่อยากเห็น "

" หัดมองเอาไว้จะได้ชิน " เขาทำตาเจ้าเล่ห์

"เห้อ... ถ้ายังงั้นมีอะไรก็ว่ามา เรื่องอะไรไม่ทราบ"

" ผมอยาก ให้คุณเข้าไปดูที่ไหนเตียงนอนผมหน่อยเหมือนมีอะไรอยู่ใต้หมอนผมไม่กล้าเปิดดู"

"ห๊าาาาา คุณตัวใหญ่ยังกะยักษ์ แล้วอีกอย่างที่นี่เป็นโรงแรมของคุณ ทำไมจะต้องมาเรียกใช้ฉันเพราะเรื่องแค่นี้ด้วยเรียกคนงานคนอื่นๆก็ได้อีกอย่างฉันไม่มีหน้าที่ที่จะมารับผิดชอบตรงนี้ฉันเป็นแผนกประชาสัมพันธ์"

" ก็ไหนคุณบอกว่ามาทำงานที่นี่ เพื่อที่จะนำไปพัฒนาโรงแรมของตัวเองที่อยู่ในไทยไง เรื่องแค่เนี่ยดูแลไม่ได้หรอ?

เอ็ดเวิร์ด พูดด้วยสีหน้าและท่าทางกวนบาทาที่สุด พูดท้าทายดาด้า เพื่อหลอกให้หญิงสาวเข้าไปภายในห้องนอน

"ถ้าคุณเจอสัตว์ตลาดใต้หมอนคุณก็กรุณาโทรเรียกพนักงานรักษาความปลอดภัยนะคะ ไม่ใช่มันโทรเรียกฉันซึ่งเป็นแผนกประชาสัมพันธ์ตัวสวยสวยเล็กๆแบบนี้ค่ะ ดิฉันทำงานที่นี่ไม่ได้อยู่แผนกจับสัตว์เลี้ยงหรือว่าจากสัตว์ร้ายนะคะ "

ดาด้าพูดจบเธอก็ตั้งท่าเหมือนจะเดินออกไปจากห้องนี้ทันที

" คุณกลัวผมคุณก็บอกมาเถอะ ถึงไม่กล้าเข้าไปดูให้ผมที่ใต้หมอน ???

เอ็ดเวิร์ด พูดสบประมาทและส่งคำท้าทายให้กับดาด้า เช๊อะ !!! มีเหรอคนอย่างดาด้าจะยอมแพ้

เมื่อได้ยินคำพูดแบบนี้หญิงสาวหันสู้เดินเข้าไปภายในห้องนอนสุดหรูของเอ็ดเวิร์ดทันที

หญิงสาวหยิบหมอนขึ้นมาดูทั้งสองอันแล้วก็เขย่าแรงแรงแต่ก็ไม่เห็นมีอะไรตกหล่นออกมา