โรเบิร์ตหันมาคุยโทรศัพท์ต่อกับดาด้าด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะขึ้นกว่าเดิม
" ครับคุณผู้หญิง ตอนนี้คุณพ่อของคุณถูกจับเป็นตัวประกันเนื่องจากติดพนันและได้ทำการกู้เงิน จนเกินวงเงินที่ได้รับ 50 ล้านเหรียญ จากบ่อนกาสิโนที่ประเทศอิตาลี่ครับ"
"ห๊าาาาาาาาา คุณไม่ได้หลอกฉันใช่ไหมคะ ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงดิฉันขอคุยกับคุณพ่อหน่อยจะได้ไหมคะถือว่าขอร้องเถอะค่ะ ฉันต้องการได้ยินคำยืนยันจากคุณพ่อค่ะ เพื่อความแน่ใจว่าคุณไม่ได้โกหกและหลอกเราอยู่ "
เมื่อได้ยินหญิงสาวขอร้องอ้อนวอนแบบนี้เสียงไพเราะของหญิงสาว โรเบิร์ตจึงใจอ่อนทันทีกดสปี๊คเกอร์โฟนให้สมพบพูดคุยกับลูกสาวทันที
" ดาด้าลูกพ่อหนูสบายดีไหม ..." เสียงผู้เป็นบิดาพยายามพูดเพื่อให้ตัวเองดูเข้มแข็งที่สุดแต่ที่จริงแล้วกำลังร้องไห้อย่างหนัก
"หนูสบายดีค่ะคุณพ่อแล้วคุณพ่อล่ะคะสบายดีหรือเปล่า ...." ดาด้าเสียงสั่นเครือ
"พ่อสบายดีลูกหนูไม่ต้องเป็นห่วงพ่อนะ "
หลังจากที่สมภพพูดได้แค่นี้โรเบิร์ตก็ปิดสปีคเกอร์โฟน แล้วเอาโทรศัพท์มาแนบหูตัวเองทันทีเพื่อที่จะพูดคุยกับดาด้า
" ได้ยินชัดไหมครับคุณผู้หญิงว่าคุณพ่อคุณอยู่กับผมจริงๆตอนนี้คุณพ่อ ของคนได้กู้เงินที่บ่อนของเรา 550,000,000 เหรียญ และเค้าได้เอาโรงแรมของเค้ามาเป็นหลักประกันไว้แล้วโรงแรมของเค้ามีหมดแล้วค่ะ 500 ล้านเหรียญ แต่เข้ากู้ไป 550,000,000 เหรียญเพราะฉะนั้นยังขาดอีก 50,000,000 เหรียญที่เขายังคงเป็นหนี้ที่บ่อนกาสิโนที่อิตาลีอยู่ ตอนนี้ผมได้จับคุณพ่อของคุณเป็นตัวประกันและผมอยากจะบอกกับคุณว่าเจ้านายของผมไม่ใช่เป็นคนใจดีผมให้เวลาคุณสามวันเอาเงิน 50,000,000 เหรียญมาให้ผมที่บ่อนกาสิโนประเทศอิตาลี ถ้าไม่เช่นนั้นคนของคนผมไม่รับรองชีวิตของพ่อคุณนะครับสาวสวย "
"คุณค่ะ ฉันขอเวลาเจ็ดวันได้ไหมคะตอนนี้ฉันอยู่ที่ประเทศไทยกว่าฉันจะบินไปและหาเงินเวลาแค่สามวันไม่ทันค่ะ ฉันอยากจะขอร้องขอเพิ่มเวลาจากสามวันเป็นเจ็ดวันจะได้ไหมคะ " ดาด้ากรอกเสียงไปอย่างกระอักกระอ่วนใจตอนนี้หญิงสาวมั่นใจแล้วว่าพ่อของเธอถูกจับตัวอยู่จริงๆ
" อืม ถ้าคุณผู้หญิงต้องการอย่างนั้นก็ได้ แต่มีข้อแม้ว่าคุณผู้หญิงต้องมาเจรจากับเจ้านายของผมเอง "
โรเบิร์ตยิ้มร้ายคิดในใจว่า นายของเขาถ้าได้เจอกับผู้หญิงคนนี้อาจจะได้กำไรจากตัวของลูกสาวนายสมภพก็เป็นได้
"ได้ค่ะ !!! ไม่เกินเจ็ดวันเดียวฉันจะบินไปหาคุณที่อิตาลีพร้อมกับเงิน 50 ล้านเหรียญ ขอบคุณนะคะที่คุณยังให้โอกาสคุณเป็นคนดีมากจริงๆค่ะ "
ดาด้าแกล้งเอ่ยชมโรเบิร์ต เมื่อคนที่ฟังอย่างโรเบิร์ตได้ยินคำชมแบบนี้ถึงกับหัวใจพองโตกันเลยทีเดียว พลางคิดในใจว่าชักจะอยากเจอกับลูกสาวนายสมภพคนนี้แล้วสิ น้ำเสียงก็ดูอ่อนหวานใบหน้าจะสละสลวยเหมือนน้ำเสียงหรือเปล่าชักอยากจะเจอตัวจริงแล้วสิ ...
" ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีใครบอกว่าผมเป็นคนดีสักคนเลยนะคนสวย "
โรเบิร์ตได้แต่อมยิ้ม แล้วก็รีบสลัดความคิดนี้ทิ้งออกไปเพราะว่าผู้หญิงคนนี้ต้องเป็นของเจ้านายตัวเองเท่านั้น
" ฉันเชื่อว่าเบื้องลึกของจิตใจของคุณเป็นคนดีค่ะ แต่พอสถานการณ์บีบบังคับจึงทำให้คุณต้องทำแบบนี้ "
" อืม งั้นก็ต้องขอบคุณด้วยละกันที่ชม "
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสน่หามาเฟีย