เสน่หามาเฟีย นิยาย บท 3

เมื่อรับคำสั่งจากนายหนุ่มบอดี้การ์ดส่วนตัวก็เดินลงมารอหญิงสาวที่ด้านหน้าห้องน้ำเหมือนเดิม ไม่นานด้าด้าก็ได้เดินเข้ามาห้องน้ำอีกครั้งหนึ่ง

" นี่แหละนะเพราะดื่มหนักปวดฉี่ครั้งแรกแล้วมันจะปวดเรื่อยเรื่อย " หญิงสาวได้แต่บ่นขณะเดินมาที่ห้องน้ำ

" ขอโทษนะครับคุณผู้หญิง นายผมมีข้อเสนอมาให้คุณผู้หญิงครับ "

"ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่ขายตัว.... ตามตื๊ออยู่ได้บอกเจ้านายคุณด้วยให้ไปหาผู้หญิงคนไหนก็ได้แต่ผู้หญิงคนนั้นต้องไม่ใช่ฉันจะไปไหนก็ไปอย่ามาตามตื๊อแบบนี้อีกน่ารำคาญ !! ดาด้าพูดออกไปแบบหงุดหงิดสุดสุด

" นายบอกว่าถ้าคุณผู้หญิง คืนนี้ยอมออกไปกับนายแต่โดยดี นายสั่งจะเงินให้คุนผู้หญิง 10,000,000 เหรียญครับ " ลูกน้องของเค้ายังบอกด้วยความสุภาพและหวังว่าผู้หญิงคนนี้จะทำตามความประสงค์ของเจ้านายแต่มันก็ไม่เลย

"ถ้าอย่างนั้นก็กลับไปบอกนายของคุณด้วยบอกว่าถึงแม้ 100,000,000 เหรียญฉันก็ไม่ไปเด็ดขาดฉันไม่ได้ขายตัวฉันมาที่นี่เพื่อเรียน แล้ววันนี้ฉันก็มาเที่ยวกับเพื่อน เพราะว่าเป็นวันเกิดเพื่อนไม่ได้จะมาขายตัวได้ยินไหมมมมมมมมมม ......!!ดาด้าลากเสียงยาว พูดจบดาด้าก็เดินสะบัดหน้าหนีทันทีด้วยความโมโห

เมื่อกลับมาที่โต๊ะของตัวเองดาด้าก็ไม่มีอารมณ์เต้นทันทีด้วยความหงุดหงิด โรเซ่เห็นผิดสังเกตก็เลยเดินเข้ามาถามเพื่อน

" เฮ้ย ... ดาด้า แกไปหงุดหงิดอะไรมาว่ะ ไปเข้าห้องน้ำแล้วฉี่ไม่ออกหรือยังไงกลับมาถึงได้หงุดหงิด " โรซี่ถามเพื่อนทั้งที่ตัวเองตอนนี้ก็เริ่มมึนเมา

"อารมณ์เสียว่ะแก ไม่รู้ว่าตาแก่ที่ไหนก็ไม่รู้มาบอกให้ฉันไปขายตัวให้นายของเขา "

" ห๊ะ แล้วนายของเขาที่ว่าคือใครว่ะ ?

"ไม่รู้เหมือนกันไม่ได้สนใจ หงุดหงิดอยู่ก็เลยไม่ได้ถาม ถ้าอยากมากนักทำไมไม่ไปหาซื้อผู้หญิงบริการไปซื้อผู้หญิงตู้กระจก ถ้าคันขะเยอขนาดนั้นทำไมไม่ไปหาที่เค้าขายเลยไม่ต้องมาล่าแบบนี้ "

"อืม แกน่าจะถามนะเผื่อหล่อ เดี๋ยวฉันจะไปเอง คริๆๆๆ" โรซี่บอกกับเพื่อนพร้อมกับทำหน้าฟินเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์

"ยัยเพื่อนหื่นนนนน " ดาด้าค้อนขวับให้กับเพื่อนอย่างแสนงอน

" เออๆแก ฉันจำได้แล้วตะกี้เค้าบอกว่าหมายของเค้าเป็นเจ้าของผับนี้อ่ะ " เมื่อนึกขึ้นได้เธอก็บอกกับเพื่อนทันที

" ห๊าาาาาา จริงดิ่ " ดาดาไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่ตัวเองได้ยิน