เสพรักร้อน กลางใจตัวพ่อ นิยาย บท 54

อีกฝั่ง

ชูเกียรติตามพี่ใหญ่ น้องสามไป

ในที่สุดความโกรธของชูรักษ์ก็ปะทุ “ดูเรื่องที่ครอบครัวพวกนายก่อไว้！ยังขายหน้าไม่พอใช่ไหม？”

ชูเกียรติเองก็เก็บอารมณ์โกรธไว้ในใจ แต่ฝ่ายผิดไม่กล้ากำเริบ “พี่ใหญ่เรื่องทั้งหมดวันวิวาห์เธอ……”

“เรื่องของครอบครัวพวกนายฉันไม่อยากรู้！”

ชูรักษ์ตัดบทเขาอย่างหมดความอดทน “หลังจากที่คุณท่านหายดีแล้ว ฉันจะส่งคนมาดูแล หลังจากนั้นครอบครันายไม่ต้องยื่นมือเข้ามายุ่ง ถ้าฉันรู้ว่าพวกนายเข้ามาวุ่นวายอีก ฉันจะให้คุณท่านตัดความสัมพันธ์กับนาย ไล่ครอบครัวนายออกจากตระกูลโสธรณาลัย！”

ชูเกียรติตะลึงกลัว แบบนี้ไม่ได้สิ！

ถึงแม้จะบอกว่าคุณท่านได้แบ่งบ้านให้สามพี่น้องเรียบร้อยแล้ว แต่นั่นเป็นเรื่องที่เห็นได้อย่างเปิดเผย

คิดอยู่ในใจ ยังไม่รู้ว่าคุณท่านมีสมบัติในมือเท่าไหร่

ถ้าถูกไล่ออกไปจากตระกูลโสธรณาลัยจริงๆ พอหลังจากที่คุณท่านตาย สมบัติพวกนั้นก็ไม่เกี่ยวกับพวกเขาแล้ว

ชูเกียรติร้อนรน “พี่ใหญ่เรื่องวันนี้โทษฉันไม่ได้จริงๆ ทั้งหมดเป็นฝีมือของวันวิวาห์สร้างขึ้น ถ้าพี่ไม่เชื่อ ถ้าไปถามราวัฒน์ดู เขาก็รู้เห็นทุกอย่าง ใช่ไหมราวัฒน์？”

จิราวัฒน์และวาเลนไทน์รวมตัวอยู่ด้วยกัน ไม่สามารถปลีกตัวออกจากกันได้

พวกกับที่ไม่พอใจวันวิวาห์ ทั้งวันนี้ยังถูกเหยียบ ตอนนี้แทบอยากจะจับวันวิวาห์ฉีกออกเป็นชิ้นๆ รีบพยักหน้าคล้อยตาม “ใช่ค่ะวัน เรื่องทั้งหมดโทษนังบ้าวิวาห์นั่น！”

วาเลนไทน์เบ้าตาแดง เสียงอ่อนโรยด้วยความน้อยใจ “ลุงใหญ่ อาสาม วิวาห์โกรธฉันไม่ควรกลับมา เลยเอาความโกรธไประบายใส่คุณปูและพวกคุณลุงค่ะ ขอโทษด้วยนะคะ ที่ฉันโยงทุกคนเข้ามาเกี่ยว ”

พูดอยู่ น้ำตาก็กลิ้งตกลงมาอีกครั้ง

ความเชื่อใจและความรู้สึกดีๆ ที่เหลืออยู่ของชูรักษ์ที่มีต่อวันวิวาห์เองก็ค่อยๆ หายไป

ชูฤทธิ์ก็ขมวดคิ้วอย่างไม่เห็นด้วย “วันวิวาห์เด็กคนนี้！”

……

จากนั้นไม่กี่วัน

หนูกะทิที่อยู่ภายใต้การดูแลของวันวิวาห์ในที่สุดก็กลับมาแข็งแรง

จอมพล มารับเธอกลับบ้านด้วยตัวเอง

รถจอดอยู่ที่ลานของคฤหาสน์

วันวิวาห์ประหลาดใจ “พวกเราผิดที่กันหรือเปล่า？”

วีระขนของเข้าบ้านไปเป็นที่เรียบร้อย

จอมพลมือหนึ่งอุ้มลูกสาว อีกมือจูงมือวันวิวาห์เดินเข้าในคฤหาสน์ “ไม่ผิดหรอก ”

ประตูคฤหาสน์ คนรับใช้ คนขับรถและยังมีหมอประจำตระกูลรอยู่ด้วยกันด้านข้างด้วยความเคารพ

เมื่อคนไม่กี่คนเดินเข้ามา กลุ่มคนก็รีบโค้งตัวทักทาย “คุณผู้ชาย คุณผู้หญิง คุณหนู ต้อนรับกลับบ้านค่ะ ”

หลังจากจอมพลแนะนำคนให้วันวิวาห์รู้จักไปจำนวนหนึ่ง ก็โบกมือเพื่อให้แยกย้าย

“ต่อไปนี้พวกเราจะอยู่ที่นี่ ขอของเธอฉันให้คนไปย้ายเข้ามาแล้ว จะแจงเข้าห้องเรียบร้อยแล้ว ”

ภูมิหลังของนั้นตระกูลโสธรณาลัยดีเยี่ยม อาศัยอยู่ในคฤหาสน์เหมือนกัน แต่เมื่อเปรียบเทียบกับของจอมพล เทียบไม่ติดเลยจริงๆ

ห้องไม่ได้รายล้อมด้วยสวนหรือทะเล แต่การตกแต่งกลับอบอุ่นและหรูหรา

พรหมผ้าฝ้ายจากงานฝีมือ งานจิตรกรรมฝาผนังที่วาดจะฝีมือศิลปินชื่อดัง โคมไฟระยิบระยับคริสตัลที่แพรวพราว……

รายละเอียดทุกอย่างละเอียดอ่อนจนสูดดมได้ถึงกลิ่นเงิน

วันวิวาห์แจะลิ้น “เป็นหมอตอนนี้เงินเดือนสูงขนาดนั้นเลยเหรอ？”

จอมพลให้ลูกสาวขึ้นไปพักผ่อนก่อน ตอบอย่างใจเย็น “ซื้อคฤหาสน์หลังเดียวใช้เงินเท่าไหร่กัน？”

วั๊วะ！

ถ้าเป็นชูเกียรติ เขาไม่กล้าพูดแบบนี้แน่

นอกจากจอมพลจะทำอาชีพหมอ ต้องมีธุรกิจอย่างอื่นที่ทำร่วมกับกวินทร์แน่ๆ

ไม่อย่างนั้น แค่ค่าใช้จ่ายแต่ละอย่างในบ้านหมออย่างเขาไม่มีทางรับผิดชอบไหวแน่

แต่สิ่งที่ทำให้เธอสงสัยก็คือ ผู้ชายคนนี้มีตัวเลือกมากมายที่จะฝากฝังให้ดูแลหนูกะทิ ทำไมต้องเอามาให้เธอดูแลด้วย？！

ห้องของวันวิวาห์อยู่ชั้นสอง

ห้องมีห้องนั่งเล่นขนาดเล็กควบคู่อยู่

ภายในห้อง ยังมีห้องเสื้อผ้าที่พื้นที่ไม่แพ้ห้องนอน

ตั้งแต่ชั้นบนถึงล่างของตู้เสื้อผ้า ข้างในมีเสื้อผ้าแบรนด์ดังตามฤดูกาลแขวนอยู่ ราวกับนิทรรศการโชว์สินค้า ทำให้คนเห็นต้องจ้องมองและอ้าปากอย่างตกตะลึง

เมื่อคุณใช้ขึ้นมาเคาะประตู “คุณผู้หญิงคะ อาหารเย็นเตรียมเสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ ”

“ค่ะ ขอโทษที่รบกวนนะคะ ”