สาวลูบท้องเรื่องความรู้สึกคิด “คุณผู้หญิงคนนี้ คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ?ขอโทษด้วยนะคะ ฉันปวดท้องรีบไปโรงพยาบาล ไม่ทันระวังเลยชนรถของคุณ ตอนนี้ปวดมาก ช่วยทิ้งช่องทางการติดต่อไว้ได้ไหมคะ ฉันไปหาหมอแล้วจะกลับมาจัดการได้ไหม?”
เธอรีบยื่นนามบัตร
ความกังวลในใจของวันวิวาห์หายแล้วกว่าครึ่ง แต่การป้องกันยังไม่หายไปไหน
รถเหมือนจะถูกชนไม่แรง
วันวิวาห์ไม่ทำให้เธอลำบากใจ ยืนยันบัตรออกไปทางหน้าต่าง
หญิงสาวขอบคุณเป็นอย่างมาก รีบวิ่งกลับไปที่รถของตัวเอง ใครจะไปรู้ว่าเพิ่งจะเดินไปได้แค่ไม่กี่ก้าว ทันใดนั้นก็เซ แล้วก็ทรุดลงกับพื้น
วันวิวาห์ตกใจ ไม่คิดนาน รีบผลักประตูแล้ววิ่งเข้าไปพยุง “คุณเป็นยังไงบ้างคะ?”
ผู้หญิงหน้าขาวซีด จับท้องพูดเสียงเบา “เจ็บ คงจะคลอดแล้วค่ะ ”
วันวิวาห์เองก็หน้าซีด “แล้ววิ่งกลับไปที่รถ เรียกรถฉุกเฉิน ”
เธอพยุงหญิงสาวไปที่รถของหญิงสาวเอง
เมื่อถึงข้างรถ กำลังที่จะเปิดประตูแทนเธอ ทันใดนั้นก็มีชายสามคนออกมาจากด้านข้าง
ผ้าลินินสวมเข้าที่หัวลงมา
วันวิวาห์ไม่มีเวลาได้ตอบสนองกลับ ด้านหลังคอก็รู้สึกเจ็บ แล้วหมดสติไป
ทั้งสองสามคนรีบโยนถุงขึ้นรถ
สองคนในนั้นขึ้นรถ ขับรถคันหลังออกไป
ส่วนอีกคนขับรถของวันวิวาห์
……
ในป่า โกดังร้างแห่งหนึ่ง
“เอาคนมาแล้ว ”
วันวิวาห์ที่อยู่ในถุงผ้าถูกลักพาตัวโยนไปตรงหน้าผู้หญิงใส่ชุดกันลมสีดำ สวมหมวกและแว่นตาสีดำ
ผู้หญิงคนนั้นหันมา กวาดสายตามองคนที่อยู่ในถุงอย่างดูถูก “เปิดออก ”
ชายหนึ่งคนรีบเดินขึ้นมา ฉีกถุงบนตัววันวิวาห์ออก
เธอยังคงหมดสติอยู่ ไม่รับรู้โลกภายนอก
“หึ……”
หญิงสาวยิ้มอย่างชั่วร้าย “ทำได้ดีมาก ร่องรอยจัดการเรียบร้อยดีใช่ไหม?”
ชายทั้งสามมองหน้ากัน
“งานที่พวกเราทำ คุณสบายใจได้ นอกจากรถบีเอ็มอยู่สองสามร้อยกว่าล้านของเธอคันนั้น ก็ไม่เหลือสักอย่าง
หญิงสาวโกรธขึ้นมาทันที “พวกตาต่ำ! รถพังๆยังทำให้พวกแกใจเต้นได้อยู่อีกเหรอ ”
กลุ่มพวกคนลักพาตัวไม่พอใจ “ตั้งสองสามร้อยกว่าล้าน แพงกว่ารถที่คุณขับอีก ”
หญิงสาวถูกทำให้โกรธมาก กัดฟันแล้วพูด “จัดการซะ รถคันนั้นราคาเท่าไหร่ ฉันจะจ่ายให้ ”
ชายทั้งสามตาเป็นประกาย และไม่พูดต่อ
“ไม่!ไม่ต้องจัดการ ”
แววตาแห่งความชั่วร้ายปรากฏขึ้นมาในสายตาของหญิงสาว เตะเข้าที่ขาของวันวิวาห์อย่างแรง “หาหน้าผาสูงๆ แล้วเอารถไปที่นั่น เราให้ฉันทรมานเสร็จ เดี๋ยวจับเธอโยนลงไป ทั้งคนทั้งรถ จัดการไปพร้อมกัน ทำให้มันเป็นเหตุการณ์รถตกหน้าผา ”
“ครับ ”
พ่อเป็นคนให้เงิน
เป็นเสียอยากทำอะไรก็ย่อมได้ทั้งนั้น!
ภายในโกดังเหลือแค่หญิงสาวกับวันวิวาห์
หญิงสาวดึงหน้ากากลง เผยไม่ให้เห็นใบหน้าสวยแต่ดุร้ายของวาเลนไทน์
“จ๊อก!”
น้ำเย็นใส่น้ำแข็งราดลงหนึ่งกระบวย
โดยปกติค่ำคืนของฤดูใบไม้ผลิก็หนาวอยู่แล้ว หนาวราวกับหิมะเดือนสิบสอง หนาวเย็นจนแทบทนไม่ไหว
วันวิวาห์สะดุ้งโหยง และตื่นขึ้น
เหตุการณ์ก่อนที่จะหมดสติไปแว๊บเข้ามาในหัวราวกับสายฟ้า เธอตาโตขึ้นทันที
“ตื่นแล้วเหรอ?”
วาเลนไทน์นั่งยองลงตรงหน้าเธอ ดึงที่ผมของเธอทันที บังคับให้เธอเงยหน้า “ฟื้นแล้วเราก็มาคิดบัญชีเก่าเรากันดีกว่า ”
“โอ้ย……”
ราวกับหัวจะระเบิด วันวิวาห์ เจ็บจนส่งเสียงออกมา
เมื่อเธอมองเห็นใบหน้าที่ดุร้ายและน่ากลัวของวาเลนไทน์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสพรักร้อน กลางใจตัวพ่อ