“กล่าวหาหรือไม่นั้น ทุกคนไปดูสถานที่กักกุมและตรวจสอบคดีความก็รู้แล้ว”
โมโมะหยิบโทรศัพท์มา หมุนเลนส์กล้อง เล็งไปที่ มุนิน:“และก็มุนินคนนี้ ดาราสาวเน็ตไอดอล!สองปีก่อน เธอเป็นแค่เด็กใหม่ที่มีแฟนคลับสองพันคน ดิ้นรนทั้งวันทั้งคืนอยู่สองปีเต็ม แฟนคลับก็ยังไม่ถึงหมื่น จนกระทั่งวันวิวาห์เอาผลิตภัณฑ์ในเครือให้เธอไปขายโดยไร้เงื่อนไข ความนิยมก็ค่อยๆพุ่งขึ้น ทุกคนในห้องน่าจะเคยซื้อกันไปเยอะสินะ?ผลิตภัณฑ์ทั้งหมดที่‘เชลน่า’กับ‘โซน่า’คอสเมติกส์ผลิตล้วนแต่เป็นหลักฐานการสนับสนุนของเธอ ใช้ผลิตภัณฑ์เหล่านี้ เน็ตไอดอลมุนินก็มีแฟนคลับเพิ่มหลายล้านคนทันที น่าเสียดาย ที่บางคนเป็นไอ้คนอกตัญญูที่เลี้ยงไม่เชื่อง”
เธอเอาโทรศัพท์คืนมุนิน พูดเยาะเย้ยไปว่า:“ในยุคอินเทอร์เน็ต ผู้คนอยู่ในช่วงเวลานี้จริงๆ คนเราใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบันจริงๆ ใช้อดีตที่สดใสเหล่านั้นของพวกคุณที่ยังไม่เปิดเผยออกมาอย่างหมดเปลือก รีบคิดหาทางทำให้ตัวเองบริสุทธิ์ แล้วพรุ่งนี้ทุกคนก็จะทำเหมือนตอนนี้ ไม่แน่อาจจะลืมอดีตเหล่านั้นของคุณ”
คำนี้พูดถึงมุนินชัดๆ ขณะเดียวกันก็เยาะเย้ยคนที่ไม่รู้เรื่องราวที่แท้จริง และคนที่มุงดูด้วยความอยากรู้อยากเห็นกับชาวเน็ต
แต่จากที่เธอเยาะเย้ยนี้ ทำให้ผู้คนเงียบลงกันอย่างมาก
และยังมีคนจำนวนมากที่ยังคงรวมรายละเอียดเล็กน้อยที่พวกเขารู้และไม่หยุดเผยแพร่ไป
เมื่อหว่านเมล็ดแห่งความสงสัยไปแล้ว มีแค่ต้นกล้าและที่โตขึ้นเท่านั้นถึงจะผลิตออกได้
ความเห็นของผู้คนเริ่มพลิกกลับ
“ถึงฉันจะเกลียดวันวิวาห์ที่ทำเรื่องลอกเลียนแบบก็ตาม แต่เธอกล้าเผชิญหน้าพูดตรงๆ ความกล้าหาญอันเล็กน้อยนี้น่ายกย่องมาก แต่ทำไมคนที่ไลฟ์กับคุณหนูใหญ่ตระกูลโสธรณาลัยถูกคนใส่ร้ายแบบนี้แล้วถึงไม่ตอบโต้ล่ะ?”
“รออธิบายอยู่”
“สาวสวยนิน พูดอะไรบ้างสิ”
“คุณหนูใหญ่ตระกูลโสธรณาลัยคือผู้หญิงคนนั้นที่เพิ่งหาเจอเหรอ?ก่อนหน้านั้น ฉันแอบได้ยินอยู่ว่า เธอจ้างคนมาฆ่าน้องสาวแท้ๆ”
“พวกคุณสังเกตเห็นไหม?ถึงแม้วันวิวาห์จะใช้คอนซีลเลอร์ปกปิดเยอะมาก แต่ใบหน้าก็ยังมองรอยเลขบวกออก นั่นเป็นฝีมือของวาเลนไทน์!”
“ดูเหมือนเรื่องราวจะไม่ง่ายเหมือนที่เห็นนะ……”
“ทำไมนินกับคุณหนูวิวาห์ถึงไม่พูดล่ะ?พวกคุณรีบออกมาอธิบายสิ จัดการความเย่อหยิ่งของผู้หญิงสารเลวคนนี้”
“……”
ข้อสงสัยต่างๆปรากฏขึ้นในห้องไลฟ์และในที่เกิดเหตุ
และในที่เกิดเหตุก็ยังมีคนตะโกนให้วาเลนไทน์กับมุนินก็แสดงหลักฐานออกมาด้วย
มุนินตื่นตระหนกอย่างมาก
วาเลนไทน์กัดฟันด้วยความโกรธแค้น แต่นอกจากปากที่เอาแต่พูดอธิบายว่าวันวิวาห์แว้งกัดเธอ ใส่ร้ายเธอแล้ว ก็เอาหลักฐานที่แน่ชัดออกมาไม่ได้
ทั้งสองคนหนีออกไปอย่างอนาถภายใต้การรุมล้อมของฝูงชน
ไม่มีคนที่ยุแยงตะแคงรั่วแล้ว ทุกคนจึงเริ่มถามความจริงกับวันวิวาห์
วันวิวาห์โค้งคำนับให้ทุกคนเล็กน้อย
“ขอบคุณทุกคนที่เชื่อฉันอยู่ในเวลานี้ ก็แค่เรื่องลอกวิทยานิพนธ์นั้นยังอยู่ในขั้นสอบสวน แต่ฉันเชื่อว่า มหาวิทยาลัยจะต้องให้ความเป็นธรรมแก่ฉัน แต่ไม่ว่าผลจะเป็นอย่างไร ฉันก็จะไม่เปลี่ยนความตั้งใจเดิมของเครื่องสำอางและผลิตภัณฑ์ดูแลผิว นี่คือผลิตภัณฑ์ใหม่ของพวกเรา ช่วงนี้พวกเราจัดกิจกรรมแฟลชเซลล์หมื่นชิ้นหนึ่งหมื่นบาทมาตอบแทนลูกค้า ถ้าทุกคนสนใจไปศึกษาดูได้”
นิสัยวันวิวาห์เป็นอย่างไรทุกคนไม่รู้จักดีนัก แต่ชื่อเสียงของผลิตภัณฑ์ที่อยู่ภายใต้เชลน่ากับโซน่านั้นแข็งแกร่งมาก
แล้วนับประสาอะไรกับแฟลชเซลล์หนึ่งบาท ของถูกๆแบบนี้ใครจะไม่ชอบบ้าง?
แป๊บเดียว ใบปลิวที่วันวิวาห์กับโมโมะเอามาก็แจกเสร็จ และยังทิ้งข้อมูลของลูกค้าที่สนใจจำนวนมาก ถือเป็นเรื่องน่าแปลกใจหลังจากเกิดเรื่องไม่คาดคิด
อีกด้าน
ในวิดีโอคอลของนายเมฆ พอคนนั้นเห็นวันวิวาห์เสร็จก็เหมือนว่าทุกอย่างกลับตาลปัตรด้วยตัวเขาเอง พูดไปนิ่งๆว่า:“เหมือนมากจริงๆ”
“แน่อยู่แล้ว!ตอนฉันเห็นครั้งแรกก็คิดแบบนี้!”มุมปากนายเมฆยกขึ้นมาเล็กน้อย
คนในโทรศัพท์ชมอย่างไม่ลังเล:“ผู้หญิงคนนี้ น่าสนใจมาก นายจับตาดูไว้ก่อน ฉันจะรีบไปเมืองนราวัณ”
วางวิดีโอคอล แล้วนายเมฆจึงเดินไปที่วันวิวาห์:“คุณวันวิวาห์ บังเอิญจัง พวกเราเจอกันอีกแล้วนะครับ”
“คุณนายเมฆ”วันวิวาห์พยักหน้าอย่างมีมารยาท
เรื่องเมื่อกี๊เขาน่าจะเห็นแล้วสินะ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสพรักร้อน กลางใจตัวพ่อ