เสพรักร้อน กลางใจตัวพ่อ นิยาย บท 91

ริมฝีปากทั้งเจ็บทั้งชา เธอผลักชายหนุ่มออกอย่างโมโห

บรรยากาศก็อึดอัดขึ้นมา

เห็นสภาพชายหนุ่มดูลำบาก วันวิวาห์สำนึกผิดเหมือนเด็กที่ทำผิด：“ขอโทษนะ ฉัน……”

“ไม่เป็นไร อย่าคิดมาก”

วันวิวาห์ยิ่งรู้สึกผิด：“ฉันจะต้องรีบรักษาให้หาย ไม่ให้คุณรอนาน”

จอมพลตลกกับท่าทางจริงจังของเธอ：“ผมดูทะลึ่งขนาดนั้นเชียวเหรอ？”

เขาบีบหน้าเล็กๆของวันวิวาห์ที่ผิดหวัง：“ไม่มีผู้หญิงมาตั้งหลายปี ผมก็แค่ทำเหมือนวันก่อนๆ ไม่กี่วันเองนี่？”

ในใจวันวิวาห์รู้สึกอบอุ่น：“อือ สามีฉันต่างกับผู้ชายเหลาะแหละพวกนั้น”

ความอวยของหญิงสาวนั้น ถึงไม่มีความน่าเชื่อถือเลยสักนิด แต่จอมพลก็ยังรู้สึกดี

“ยัยโง่”เขาด่าขำๆ พูดอย่างทำอะไรไม่ได้：“เมื่อไหร่กันที่คุณจะเรียนรู้หนามยอกเอาหนามบ่ง？”

แป๊บเดียวก็เปลี่ยนเรื่องอย่างไว วันวิวาห์กะพริบตาและตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบสนองในทันที：“ความหมายของคุณคือ……”

……

แสงใต้ยังไม่กลับไปกองทัพ

วันวิวาห์รีบถือโอกาสนี้นัดเขามา：“พี่ ฉันคิดได้แล้วจะทำไง พวกเราไม่มีหลักฐานใช่ไหมล่ะ？เรื่องแบบนี้ ยังไงก็ไม่อาจพูดให้ชัดเจนได้ ฟันต่อฟันเป็นวิธีที่ดีที่สุด ง่ายแต่ได้ผล！”

แสงใต้ยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย ใบหน้าที่แข็งแกร่งอ่อนโยนทันที：“ดูสิ”

เขายื่นข้อมูลฉบับหนึ่งไป

วันวิวาห์รีบรับไว้ เปิดดู ก็แปลกใจ：“พี่ พี่คิดเหมือนกับฉันเหรอ เวลาเท่านี้ พี่ทำได้ไง？”

ในข้อมูลที่แสงใต้ให้ไม่ใช่มีแค่วิทยานิพนธ์ทั้งหมดที่หลายปีนี้หอมจันทร์เคยตีพิมพ์ แต่ยังทำข้อมูลสถิติและการเปรียบเทียบ ถึงไม่สำคัญนัก แต่ตราบใดที่ทฤษฎีมีคล้ายคลึงกัน และแหล่งที่มาเหมือนกัน จากนั้นทำแผนภูมิสี ชี้ว่าเธอลอกเลียนแบบ

ยิ่งวันวิวาห์มองก็ยิ่งตื่นเต้น

มีของพวกนี้แล้ว ถึงล้างความบริสุทธิ์ไม่ได้ แต่อย่างน้อยก็ทำให้เกิดพายุถาโถมได้ ให้คนรู้ว่าหอมจันทร์ไม่ใสขนาดนั้น

แสงใต้เตือนอย่างแฝงด้วยรอยยิ้ม：“ถ้าเธอสนใจของพวกนี้ รอกลับไปค่อยๆดู ตอนนี้ดูเวยป๋อก่อนสิ”

“เวยป๋อ？”วันวิวาห์รีบหยิบโทรศัพท์ออกมา：“พี่ พี่ทำอะไรไปเหรอ？”

ตอนที่พูด เธอก็เห็นแล้ว

บนช่องฮอตเสิร์ช คำที่เกี่ยวกับการคัดลอกก็ค่อยๆขึ้นมา

ตัวละครหลักในครั้งนี้คือหอมจันทร์

คนที่เปิดเผยข่าวแนบหลักฐานจำนวนมาก พูดได้มีเหตุผลและหลักฐาน ดูทรงพลังมาก

ทันทีที่เปิดเผยข่าวออกมา ก็ได้รับความสนใจเป็นอย่างมาก

ดวงตาวันวิวาห์เป็นประกายอย่างตื่นเต้น：“หึ ครั้งนี้หอมจันทร์เดือดร้อนแล้ว พี่ พี่นี่เจ๋งมาก！”

วางโทรศัพท์ลง เธอชมแสงใต้ด้วยดวงตาที่เป็นประกาย：“พี่ ทำไมพี่สุดยอดแบบนี้ ฉันคิดอะไรไปพี่ก็ทำให้ฉันไว้หมดแล้ว ฉันไม่รู้ว่าจะขอบคุณพี่อย่างไรเลย”

“เห็นพี่ชายตัวเองเป็นคนนอกเหรอ？”

วันวิวาห์แลบลิ้นอย่างซุกซน

แสงใต้พูดเสียงอ่อนโยน：“เรื่องนี้ยังไม่จัดการให้เรียบร้อย พี่กลับไปก็ยังเป็นห่วงอยู่ อันนี้เธอเก็บไว้นะ”

เขายื่นโทรศัพท์เครื่องหนึ่งให้

รุ่นเก่าๆ ที่โทรออกและส่งข้อความได้เท่านั้น

วันวิวาห์：“……”

แสงใต้มองความผิดปกติบนใบหน้าน้องสาวออก พูดอย่างซีเรียส：“เก็บไว้ดีๆ ต่อไปมีอะไรใช้เครื่องนี้ติดต่อพี่ สัญญาณที่โทรศัพท์นี้ส่งออก ถึงพี่จะจะอยู่ในกองทัพ แค่ไม่ใช่ภารกิจลับสุดยอด พี่ก็สามารถรับได้ทุกที่ทุกเวลา”

วันวิวาห์เข้าใจทันที：“พี่คิดได้รอบคอบมาก”

แล้วก็กระโดดขึ้นมาจะเข้าไปกอดเพื่อขอบคุณ

แขนยาวแข็งแรงของแสงใต้ยื่นออกไป ยันหัวของน้องสาวให้ถอยห่าง ขมวดคิ้วดุไปว่า：“ตอนนี้เธอแต่งงานแล้ว พวกเราไม่ได้เกี่ยวข้องทางสายเลือดจริงๆ ต้องคำนึงถึงผลกระทบด้วย อย่าให้สามีเธอหึง”

วันวิวาห์เบะปาก

นึกถึงจอมพลคนขี้หึงแล้ว ก็รีบนั่ง แล้วพยักหน้าจริงจัง：“อือ ผู้ชายเข้าใจผู้ชายที่สุดจริงๆด้วย จอมพลเป็นผู้ชายที่ขี้หึงสุดๆจริงๆ”