เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 1049

สรุปบท ตอนที่ 1049-1050: เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส

สรุปตอน ตอนที่ 1049-1050 – จากเรื่อง เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส โดย Internet

ตอน ตอนที่ 1049-1050 ของนิยายดราม่าเรื่องดัง เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ บทที่ 1049 ถ่ายทอดสดการออกเดท 3

“บางคนสั่งตุ๊กตาทันทีที่พวกเขาเกิดเหรอ? พวกเขาตกหลุมรักในตอนที่ใส่ผ้าอ้อมเลยงั้นเหรอ?” เจี่ยนหยู่หมินโต้กลับ

ถึงยังไงเขาก็ไม่ยอมรับว่าน้องสาวกําลังมีความรัก และไม่ยอมรับด้วยซ้ําว่าเธอหมั้นแล้ว! “โอเค นายจะบอกว่าถ้าไม่ตกหลุมรัก ก็จะไม่มีความรักสินะ”

ไม่มีทาง เสียงของพี่หยูนั้นวิเศษ และเธอไม่สามารถหักล้างสิ่งที่เขาพูดได้ ในคฤหาสน์ของตระกูลจ่าย ผู้อาสุโสจ่ายมองไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์และเกือบจะร้องไห้

เมื่อเห็นหลานชายของตัวเองและหลานสะใภ้ออกเดทกันอย่างโรแมนติก

“นายท่าน ดึกมากแล้ว ท่านควรพักผ่อนนะครับ” ผู้ช่วยเตือน

“พักผ่อนอะไร? เด็กสองคนของฉันยังคงดูดาวอยู่เลย ฉันจะดูไปกับพวกเขาด้วย!” ผู้อาวุโสจํายปฏิเสธอย่างเด็ดขาด

ดูแลสุขภาพแบบเข้านอนเร็วตื่นแต่เช้า ทิ้งมันไปให้หมด

หลังจากที่เจี่ยนอีหลิงและจ่ายหวินเชิ่งนั่งอยู่บนยอดเขาเป็นเวลาสิบห้านาที ฝนดาวตกก็เริ่มปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า

แสงสีทองเป็นสายตัดผ่านท้องฟ้ามากมาย

เจี่ยนอีหลิงได้เห็นสิ่งนี้ ผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดก็ได้เห็นเช่นเดียวกัน

ดวงดาวที่ร่วงหล่นทั่วท้องฟ้า ในช่วงเวลาสุดท้ายของพวกมัน ปรากฏเป็นภาพที่งดงามที่สุด

นี่เป็นครั้งแรกที่เจี่ยนอีหลิงได้เห็นฝนดาวตก

มันสวยงามและน่าทึ่งมาก

“อีหลิงมาขอพรกันเถอะ” จ่ายหวินเชิ่งกล่าว

“ขอพรอะไรเหรอ?”

“ขอพรเมื่อเห็นดาวตก” จ่ายหวินเชิ่งพูดกับเจี่ยนอีหลิง “เธอต้องทําแบบนี้ ประสานมือกันแล้วอธิษฐาน”

เจี่ยนอีหลิงประสานมือกัน และมองไปที่ดาวตกที่ผ่านไป

อธิษฐาน “ฉันหวังว่าอาเชิ่งจะมีชีวิตยืนยาว”

เจี่ยนอีหลิงไม่รู้ว่าการขอพรกับดาวตกเธอจะต้องอธิษฐานอยู่ในใจอย่างเงียบๆ

แต่เธอกลับพูดออกมาตรงๆ

เมื่อจ่ายหวินเชิ่งได้ยินดังนั้น ร่างกายของเขาก็สั่น

“อาเชิ่งก็ขอพรเร็วเข้า” เจี่ยนอีหลิงบอก

เขาบอกให้เธอขอพร แต่ตัวเขาเองยังไม่ได้ทํา

จ่ายหวินเชิ่งคิดในใจอย่างเงียบๆ ความปรารถนาของเขาคือขอให้ความปรารถนาของเจี่ยนอี

หลิงเป็นจริง เพื่อที่เธอจะได้มีความสุขในอนาคต

“อาเชิงไม่ขอพรเหรอ?”

“สําหรับฉันมันไม่จําเป็น” จ่ายหวินเชิ่งไม่ยอมให้เจี่ยนอีหลิงรู้ความปรารถนาของเขา “อาเชิงไม่มีความปรารถนาเหรอ?”

“มีสิ”

“แล้วหาไมไม่ขอล่ะ?”

“มันไม่สําคัญหรอก” จ่ายหวินเชิ่งเปลี่ยนหัวข้อ “เธออยากฟังเพลงอะไร?” “เพลงเหรอ?”

เจี่ยนอีหลิงมองจ่ายหวินเชิ่งด้วยความสงสัย และเห็นจ่ายหวินเชิ่งหยิบไวโอลินออกมาจากเต็นท์

ดูเหมือนว่าเหวินเจ๋อจะทําการบ้านมาก่อนแล้ว และรู้ว่าจ่ายหวินเชิ่งเล่นไวโอลินได้ ดังนั้นเขาจึงวางของสิ่งนี้ไว้ในเต๊นท์ก่อน เพื่อให้จ่ายหวินเชิ่งได้มีโอกาสแสดงฝีมือ

จ่ายหวินเชิ่งสามารถเล่นไวโอลินได้ แต่เขาไม่ค่อยได้เล่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เขาไม่ได้แตะมันเลยด้วยซ้ํา

แม่ของเขาเล่นไวโอลินได้ดี และเขาได้ยินพ่อของเขาพูดถึงเรื่องนี้มามากกว่าหนึ่งครั้งเมื่อตอนที่เขายังเด็ก

เมื่อตอนที่เขายังเป็นเด็กพ่อของเขาก็หาครูสอนไวโอลินมาให้เขาด้วย

หลังจากที่พ่อเขาจากไปอย่างกะทันหัน เขาเล่นไวโอลินเมื่อคิดถึงพ่อของเขา

“ฉันไม่รู้ว่ามีเพลงอะไร” เจี่ยนอีหลิงไม่เข้าใจสิ่งนี้

เธอคือหลุมด่าแห่งเสียงเพลง

“ถ้าอย่างนั้นฉันจะเล่นไปเรื่อยๆนะ”

จ่ายหวินเชิ่งเริ่มเล่น “The Bell” ด้วยปลายนิ้วมือของเขา

ปลายนิ้วของเขามีความยืดหยุ่น ท่วงทํานองเพลงที่เขาบรรเลงนั้นซับซ้อนและงดงาม

ภายใต้ท้องฟ้ายามค่ําคืนอันเงียบสงัด ใต้ยอดเขาที่ไม่มีใครรบกวน มีเพียงเขาและเธอเท่านั้น

ดาวตกบนท้องฟ้าและเพลงที่ยอดเยี่ยมที่เขาเล่น

ผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดกําลังเดือดพล่าน

[พระเจ้า “The Bell” นี่ยากสุดๆแล้ว แต่เขาก็เล่นได้ดีจริงๆ!]

[ผู้รับรองอย่างเป็นทางการ] Jupiter เซี่ยหมินหยู่ [มีเพียงน้องสาวของฉันเท่านั้นที่จะทิ้งเขาไป ไม่มีทางที่เขาจะทิ้งน้องสาวของฉันแน่นอน]
[พี่หยู ขึ้นชื่อเรื่องสองมาตรฐาน]

[มีพี่หยูอยู่ด้วย อนาคตของเทพ Z นั้นยากลําบากแน่!]

เจี่ยนอี้เฉินกัดเนื้อแห้งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ กัดอย่างแรงจนเนื้อสะบัด ราวกับว่าตอนนี้เขาไม่ได้กัดเนื้อแห้ง แต่เขากําลังคิดว่าเนื้อแห้งที่เขากําลังกัดอยู่นั่นคือจ่ายหวินเชิ่ง

“อ๊าก! ไอ้สารเลวนี่ ใช้วิธีแบบนี้หลอกล่อสาวๆ! หน้าไม่อายจริงๆ! ฉันจะเอาชนะเขาให้ได้!!” เจี่ยนอี้เหิงที่เล่นคอมพิวเตอร์อยู่ข้างๆ และพูดอย่างเย็นชา “นายสู้เขาไม่ได้หรอก”

“พี่ชาย คนยากที่จะรื้อ พี่ช่วยให้ผมเอาชนะเขาสิ”

“ฉันไม่มีเหตุผลที่จะเอาชนะเขา”

“เขาเอาตัวน้องสาวของเราไปนะ!”

มีเหตุผลที่ชัดเจน! และเพียงพอ!

“นั่นเป็นทางเลือกที่น้องสาวของเราเลือกเอง”

“พี่ พี่โหดเหี้ยมเกินไปแล้ว!” เจี่ยนอี้เฉินนั่งศร้าอยู่นเดียว พี่ชายที่กําลังขมขื่นของเขาก็ไม่

เข้าใจ และความโศกเศร้าก็เพิ่มเป็นสองเท่า!

ลูซี่ที่กําลังดูการถ่ายทอดสดอยู่ด้วย จ้องไปที่จ่ายหวินเชิ่งที่ยิ้มแย้มบนหน้าจอ เธอชอบเขา ไม่ว่าจะเป็นเขาที่ดูถูกเธอ เขาคนที่จริงจัง หรือเขาที่เป็นคนอ่อนโยนก็ตาม

แต่ท่าทางที่อ่อนโยนของเขานั้นหาได้ยากมาก ราวกับว่าเขาจะเปิดเผยด้านนี้ออกมาก็ต่อเมื่ออยู่หน้าเจี่ยนอีหลิงเท่านั้น

สิ่งนี้ทําให้หัวใจของเธออิจฉาเจี่ยนอีหลิงอย่างบ้าคลั่ง

เธออยากจะเป็นคนที่จ่ายหวินเชิงมองอย่างอ่อนโยน

แต่ความเป็นจริงนั้นโหดร้าย เขาไม่เพียงแต่ไม่อ่อนโยนกับเธอ แต่การกระทําของเขายังเต็มไปด้วยความเกลียดชังที่มีต่อเธออีกด้วย

งก็หลับไปในอ้อมแขนของจ่ายหวินเชิ่ง

จ่ายหวินเชิ่งและเจี่ยนอีหลิงอยู่บนยอดเขาจนถึงเที่ยงคืน ฝนดาวตกสิ้นสุดลง และเจี่ยนอีหลิง

เจี่ยนอีหลิงเป็นคนที่ระวังตัวเรื่องความปลอดภัยของตัวเองมาก เธอรู้สึกกลัวและจะดิ้นเมื่อถูกอุ้มตอนหลับ

และตอนนี้เธอก็หลับไปในอ้อมแขนของจ่ายหวินเชิ่งอย่างนิ่งสงบ

จ่ายหวินเชิ่งอุ้มเจี่ยนอีหลิงเดินออกไปหลายร้อยเมตรก่อนที่จะเห็นคนและรถของรายการ

เพื่อให้พื้นที่กับจ่ายหวินเชิ่งและเจี่ยนอีหลิงอยู่กันตามลําพัง พวกเขาจึงอยู่ห่างออกไป

จ่ายหวินเชิ่งอุ้มเจี่ยนอีหลิงขึ้นรถและออกเดินทางกลับบ้าน