เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 107

บทที่ 107: เสื้อกันหนาวที่เซี่ยวหลิงทำ 1

เจี่ยนหยู่เจี๋ยโกรธมาก เขากำลังจะไปโต้เถียงกับเจี่ยนหยุ่นน่าว

แต่ทันทีที่เขาก้าวขาออกไป มือเล็กๆก็จับชายแขนเสื้อของเขาเอาไว้ เธอยึดชายเสื้อนั้นไว้แน่น

เจี่ยนหยู่เจี๋ยมองกลับไปยังเจี่ยนอีหลิง

เจี่ยนอีหลิงมองไปยังเจี่ยนหยู่เจี๋ยพร้อมกับส่ายหน้า “ไม่เป็นไร”

ถ้าเจี่ยนหยู่เจี๋ยเข้าไปโต้เถียงกับเจี่ยนหยุ่นน่าว ทุกคนในตระกูลเจี่ยนจะต้องอับอาย หน้าตาของตระกูลเจี่ยนก็จะไม่เหลือ และหัวใจของทุกคนก็จะต้องเจ็บปวด

“แต่…”

เจี่ยนหยู่เจี๋ยทนไม่ได้ เจี่ยนหยุ่นน่าวทำแบบนี้ด้วยจุดมุ่งหมายที่เห็นได้ชัดแจ้ง

“อย่าส่งเสียง” เจี่ยนอีหลิงกระซิบกับเจี่ยนหยู่เจี๋ยด้วยสีหน้ามั่นคง

เจี่ยนหยู่เจี๋ยขมวดคิ้ว ในใจของเขาดิ้นรนขัดแย้ง

สุดท้ายเมื่อเจี่ยนอีหลิงยืนกรานหนักแน่น เขาก็ต้องยอมแพ้

ทันใดนั้นเจี่ยนหยุ่นเฉิงก็หันหน้าไปถามย่าเจี่ยน

“ย่า นี่คงต้องใช้เวลาเซี่ยวหลิงมากพอสมควรกับการถักเสื้อตัวนี้ให้ผม”

ย่าเจี่ยนชะงัก “หวังว่าเธอคงจะชอบ”

ย่าเจี่ยนไม่ได้ตอกย้ำว่าเจี่ยนอีหลิงใช้เวลาและความคิดไปมากน้อยเท่าไหร่

เธอไม่รู้ว่าทำไมเจี่ยนหยุ่นเฉิงจึงพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาอย่างกระทันหัน

ดังนั้นเธอจึงมองไปยังเจี่ยนหยุ่นเฉิงและรอให้อีกฝ่ายพูดต่อ

ในตอนนั้น เจี่ยนหยุ่นน่าวรู้สึกประหลาดใจและมองไปยังเจี่ยนหยุ่นเฉิง

“พี่พูดถึงอะไรกัน เสื้อตัวที่พี่สวมนั้นซืออวิ้นเป็นคนให้ เธอถักมันด้วยตัวเธอเอง”