เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 1193

บทที่ 1193 สี่พี่น้อง

“ในเมื่อทุกคนอยู่ที่ งั้นก็รับน้องสาวไปกินข้าวหลังเลิกงานกันดีกว่า” เจี่ยนหยุ่นเฉิงพูดกับน้องชายสองคน

หลังจากนั้นเจี่ยนหยุ่นเฉิงก็พูดกับเจี่ยนหยุ่นโม่ว่า “ไม่ช้าก็เร็วน้องสาวจะแต่งงานกับจ่ายหวินเชิ่ง แค่วันเดียวก็อาจจะสายเกินไป”

เจี่ยนหยุ่นเฉิงรู้ว่าเจี่ยนหยุ่นโม่มีศักยภาพที่สามารถหยุดน้องสาวได้มากที่สุดในบรรดาสามพี่น้อง

เจี่ยนหยุ่นไม่ยิ้มอบอุ่น มองผ่านโดยไม่พูดอะไร

เจี่ยนหยุ่นเฉิงรู้ดีว่าควรจะทําให้น้องชายของตนเองเป็นคนใจร้ายได้ยังไง

เจี่ยนหยุ่นน่าวกระซิบ “พี่ชาย น้องสาวชอบจ่ายหวินเชิ่งมากเลยอยากแต่งงานเร็วๆ ถ้าเธอมีความสุขก็ปล่อยให้เธอแต่งงานเร็วๆ เถอะนะ”

หลังจากที่เจี่ยนหยุ่นน่าวพูดจบก็ได้รับสายตาเย็นชาจากเจี่ยนหยุ่นเฉิงทันที

“พี่ชายใหญ่ เลิกต่อต้านโดยไม่จําเป็นเถอะ ตอนนี้คนทั้งโลกรู้แล้วว่าเสี่ยวหลิงของพวกเราเป็นสะใภ้ของตระกูลจ่าย งานแต่งงานเป็นเพียงพิธีของตระกูล ส่วนทั้งคนทั้งหัวใจถูกตระกูลจ่ายขโมยไปแล้ว”

เจี่ยนหยุ่นไม่รับรู้ความเป็นจริงแล้ว

ลูกหมาป่าวิ่งเข้าไปในรังกระต่าย และไม่ยอมปล่อยกระต่ายน้อยไป ไม่ว่าใครก็อย่าหวังว่าจะแย่งกระต่ายน้อยไปจากปากเจ้าลูกหมาป่านั้นได้

“ถ้าอย่างนั้นก็ทําสัญญาเยว่ฝ่าซานจาง* กับจ่ายหวินเชิ่ง ห้ามให้น้องสาวมีลูกได้ภายในสามปี เธอยังเด็กอยู่ และไม่ควรทนทุกข์ในเวลาสามปีนี้” *(*=* อ่านว่า เยว่ฝ่าซานจาง (กฎหมายตราสามดวง) เป็นรากฐานปกครองประเทศ อ้างอิงจากกฎหมายราชวงศ์ฉิน ยกเลิกเนื้อหาหนึ่งซึ่งไม่สอดคล้องกับเงื่อนไขของสังคมในยุคนั้น กําหนดกฎหมายแม่บทเก้าแม่บท นี่คือการเริ่มต้นของราชวงศ์ฮั่นในการออกกฎหมาย)

เจี่ยนหยุ่นเฉิงมีสีหน้าจริงจัง

“เรื่องนี้…” ดูเหมือนจะเป็นไปได้

สามพี่น้องมองหน้ากันอย่างเข้าใจ

ทั้งสามคนขับรถไปยังลั่วไห่เซินสาขาเมืองหลวง และรอให้เจี่ยนอีหลิงเลิกงาน

เจี่ยนอีหลิงเห็นพี่ชายสามคนมารับเธอหลังจากเลิกงานด้วยกันก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

เจี่ยนหยุ่นโม่ยิ้มและเดินเข้าไปหา “พวกพี่ชายหล่อจนอยากเป็นลมเหรอ?”

เจี่ยนหยุ่นโม่พูดติดตลกกับเจี่ยนอีหลิง

“อือ” เจี่ยนอีหลิงพยักหน้า และยอมรับความจริงว่าพี่ชายหล่อมาก

รอยยิ้มบนใบหน้าของเจี่ยนหยุ่นโม่กว้างขึ้น สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเอ็นดู “เธอรู้จักวิธีอ้อนพวกพี่ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”

“ฉันไม่ได้เรียนรู้”

พูดแก้ตัวไปเบาๆ

“เย็นนี้อยากกินอะไรสักหน่อย วันนี้พี่ชายรองเป็นเจ้าภาพ ฉันคงต้องกินให้เขาจนมากที่สุด” “ยากเกินไปที่จะกินให้พี่ชายรองจน” เจี่ยนอีหลิงตอบ

แม้ว่าเจี่ยนหยุ่นโม่จะไม่ใช่คนที่ร่ํารวยที่สุดในบรรดาพี่น้องตระกูลเจี่ยน แต่เขาก็มีเงินเก็บอยู่จํานวนไม่น้อย

สิทธิบัตรของเขาเพียงฉบับเดียวก็สามารถให้เช่าหาเงินได้เป็นจํานวนมาก

สิทธิบัตรของเจี่ยนหยุ่นโม่มักจะให้เช่าเท่านั้น แต่ไม่ได้ขาย และมีสัญญาตั้งแต่ห้าปีจนถึงยี่สิบปี ทําให้เขาสร้างรายได้จํานวนมากทุกปี

ตอนยังเด็กเขาก็อาจจะกินอยู่แบบจนๆ เพราะตอนนั้นเจี่ยนหยุ่นโม่มีเงินค่าขนมไม่มากนัก อีกทั้งเจี่ยนอีหลิงก็กินเก่งมาก แถมยังเลือกกินอาหารแพงๆ อีกด้วย

“ถ้าอย่างนั้นเธอก็กินให้จน พี่ชายสามของเธอไม่มีเงิน”

เจี่ยนหยุ่นน่าวเพิ่งลงจากรถ อยู่ดีๆ ก็งานเข้า

คนที่มีเงินน้อยที่สุดในสามพี่น้องคือเจี่ยนหยุ่นน่าว

เขาเพิ่งมีชื่อเสียงในช่วงสองปีที่ผ่านมา และยังไม่มีเวลาทําเงิน

เงินที่ได้จากอัลบั้มเพลงเพียงเล็กน้อยยังไม่เพียงพอตัวที่เขาจะซื้อเปียโนเองเลย

เจี่ยนหยุ่นน่าวรีบพูดทันที “น้องสาว ถึงพี่จะยากจน แต่ก็พยายามอย่างหนักเพื่อหากําไรจากการขายและร้องเพลงนะ”

เจี่ยนหยุ่นเฉิงพูดเสริมอย่างเฉยเมย “นายกับหยู่หมินคงทํางานด้วยกันได้ คนหนึ่งเล่น คนหนึ่งร้องเพลง ตั้งแผงลอยริมถนน น่าจะมีรายได้ไม่น้อยในช่วงบ่าย”

เจี่ยนหยุ่นโม่เห็นด้วย “ไม่เป็นไรนะ ฉันช่วยสนับสนุนนายได๋”

เจี่ยนหยุ่นเฉิงมีสีหน้าไร้อารมณ์ แต่น้ําเสียงจริงจัง “ฉันจะสนับสนุน หนุนอุปกรณ์เครื่องเสียงหนึ่งชุด”

เจี่ยนอีหลิงหยุดไปครู่หนึ่ง “ฉันจะสนับสนุนครีมกันแดด”