大姐大 บทที่ 138: อีหลิงป่วย 2
“ทำไมไข้ไม่ลดลงเลยล่ะ”
เจี่ยนหยู่หมินแตะหน้าผากของเจี่ยนอีหลิงเป็นระยะๆ จนน้ำเกลือในถุงน้ำเกลือเกือบหมด แต่อุณหภูมิก็ยังสูงอยู่
ย่าเจี่ยนก็กระวนกระวายเช่นเดียวกัน แต่เธอรู้ว่ากระวนกระวายไปก็ไม่มีประโยชน์ ด้วยยาที่มีอยู่เหล่านี้เป็นไปไม่ได้ที่จะหายในทันที มันต้องใช้เวลาเพื่อที่จะทำให้ไข้ลด
เจี่ยนอีหลิงรู้สึกเนื้อตัวหนักและตกอยู่ในห้วงฝันร้ายอันสับสน
ภายในห้วงความฝัน เธอนั้นกลายเป็นเจี่ยนอีหลิงคนก่อนหน้านั้น ตอนที่เธอป่วยหนัก เธอนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล เธอได้เปิดหมายเลขโทรศัพท์ติดต่อ แต่ก็ไม่มีใครให้เธอติดต่อได้
ในห้วงความฝันนั้น เธอรู้ว่าตัวเธอนั้นกำลังจะตาย แต่เธอก็ไม่รู้ว่าเธอจะบอกถ้อยคำสั่งเสีย คำพูดสุดท้ายก่อนตายของเธอให้กับใคร
ในห้วงแห่งความเคลิบเคลิ้มมึนงงนั้น เจี่ยนอีหลิงก็ได้ตื่นขึ้นมาและก็ได้เห็นหอผู้ป่วยเดียวกับที่เห็นภายในความฝันนั้น
“เธอตื่นแล้วเหรอ”
เสียงของเจี่ยนอยู่หมินที่ดังอยู่ข้างกายเธอนั้นได้ขัดจังหวะความคิดของเจี่ยนอีหลิง
เจี่ยนอีหลิงหันหน้าไปมองดูเขา
เจี่ยนหยู่หมินยังคงสวมชุดนอนและมองดูเธออย่างเป็นกังวล
ย่าเจี่ยนที่นั่งอยู่บนโซฟาในหอผู้ป่วยก็ยืนขึ้นด้วยเช่นเดียวกัน
“เป็นยังไงบ้าง หลานรัก”
ย่าเจี่ยนรีบเข้ามาหา
เจี่ยนอีหลิงจึงค่อยรู้ตัวว่าเธอนั้นป่วย
เธอลืมไปว่าภูมิต้านทานของร่างกายเธอนั้นต่ำมาก และเธอไม่สามารถที่จะทนฝืนรับได้
“ไม่เป็นไร”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส
เรื่องนี้ยังอัปเดตต่อไหมคะ😭...