เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 167

大姐大 บทที่ 167 ไอดอลบอยแบนมาเยี่ยมไข้ 2

เหตุการณ์นี้สร้างความเจ็บปวดให้กับเจี่ยนหยู่เจี๋ย แต่จะเป็นอย่างนั้นกับเจี่ยนหยู่หมินหรือเปล่า

แม้ว่าจะมีบุคลิกที่แตกต่างกันเป็นอันมาก แต่เหอเยี่ยนก็ยังเป็นแม่ของเจี่ยนหยู่หมินเช่นเดียวกัน

ดังนั้นเจี่ยนหยู่เจี๋ยจึงไม่มีแผนที่จะบอกพี่ชายของเขาตั้งแต่แรก เขาคิดที่จะแบกเรื่องราวทั้งหมดนี้ไว้ด้วยตัวของเขาเอง

“เธอทำอะไรผิดไปเหรอ พี่คิดว่าเธอก็ดีอยู่นะ ยกเว้นแต่ว่าขี้แยอยู่บ้าง นอกนั้นก็ดีหมด”

การร้องไห้ของเจี่ยนอีหลิงนั้นเป็นเงาฝังอยู่ในใจของเจี่ยนหยู่หมิน

เจี่ยนหยู่หมินพูดอีกครั้ง “เธอไม่จำเป็นต้องปกป้องเจ้านั่น ถ้าเจ้านั่นมาในคราวหน้า พี่ชายคนนี้จะช่วยเธอเตะก้นให้จนกว่าเจ้านั่นจะก้นบาน”

หลังจากที่พูดกับเจี่ยนอีหลิงด้วยรอยยิ้มแล้ว เจี่ยนหยู่หมินก็หันหน้าที่ดูไม่ค่อยจะเป็นมิตรสักเท่าไหร่นักไปดูจ๋ายหวินเชิ่ง แล้วกล่าวด้วยเสียงที่ค่อนข้างสุภาพว่า

“ขอบคุณนะคุณจ๋ายที่มาเยี่ยมน้องสาวผม นายทำงานมาหนักแล้ว ดังนั้นได้โปรดกลับไปกันก่อน ที่เหลือผมจะดูแลน้องสาวผมเอง”

แต่จ๋ายหวินเชิ่งไม่ได้มีแผนที่จะไป เขาสอดมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงด้วยสีหน้าเรียบเฉย ไม่มีร่องรอยของความอับอายที่ถูกขับไล่

เมื่อเห็นสีหน้าท่าทางของจ๋ายหวินเชิ่ง เจี่ยนหยู่หมินยิ่งเกิดความรู้สึกอันตรายมากยิ่งขึ้นไปเรื่อยๆในใจของเขา

เมื่อเห็นรังสีที่แผ่ออกมาระหว่างเจี่ยนหยู่หมินกับจ๋ายหวินเชิ่งนั้นผิดไปจากปกติ หยูซีรีบเข้ามาช่วยไกล่เกลี่ย “พี่ชายหยู่หมิน หมอจะเข้ามาตรวจน้องสาวอีหลิงเร็วๆนี้ คงจะดีถ้ามีคนเพิ่มอีกสักคน พอย่าเจี่ยนมาพวกเราก็จะไปกัน”

“ก็ได้ แต่ว่าพวกเธอทั้งสองคนไม่ทำอะไรอย่างอื่นกันหรือไง”

แม้ว่าเจี่ยนหยู่หมินจะไม่พอใจ แต่จ๋ายหวินเชิ่งก็ยังไม่ได้ทำอะไรผิด ดังนั้นเขาจึงทำอะไรอย่างโจ่งแจ้งไม่ได้ มันจะชัดเจนเกินไป

“ไม่มีปัญหา พวกเราค่อนข้างว่างกันตอนนี้” หยูซีลูบจมูกของตนเอง พวกเขาควรจะเรียนอยู่ที่วิทยาลัย แต่กลับพากันเที่ยวเล่น

ถ้าจะบอกว่าเที่ยวเล่น ก็คงไม่ถูกไปเสียทั้งหมด เพราะนายท่านเชิ่งมีเรื่องหนักหนาที่จะต้องทำเมื่อเขามาที่เมืองเหิงเหย่วนนี้