เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 174

大姐大 บทที่ 174 แม่ลูกสกุลโม่เจอวิกฤติ 1

ปู่เจี่ยนและย่าเจี่ยนค่อนข้างจะเงียบสงบและแยกตัวออกเป็นอีกกลุ่มหนึ่ง

เจี่ยนหยุ่นเฉิงถูกทิ้งไว้ตามลำพัง โดยมีดวงตาคู่นั้นที่เต็มไปด้วยความเย็นชาและอันตรายคอยจ้องมองไปยังน้องสาวกับลูกพี่ลูกน้องของตนเองอย่างไม่รู้สึกตัว

ถ้าเหอเยี่ยนเห็นเขาเป็นแบบนี้ เธอต้องแอบดีอกดีใจไปหลายวัน

หลังจากทานอาหารเสร็จแล้วเจี่ยนอีหลิงก็ยังไม่ให้ความสนใจเจี่ยนหยุ่นเฉิง และเมื่อจิตใจของเธอมัวมุ่งมั่นอยู่กับการทำงาน เจี่ยนอีหลิงจึงตรงไปยังห้องทำงาน

เจี่ยนอีหลิงไม่ได้คิดอะไรทั้งสิ้น พวกเขาคุ้นเคยกับการกระทำแบบนี้ พวกเขาจะยุ่งอยู่กับธุระการงานของตนเองหลังจากทานอาหาร

เจี่ยนหยู่เจี๋ยก็ตามเธอไปเช่นเดียวกัน เขาเอาการบ้านของเขามาทำที่นี่ทั้งหมด

พี่น้องสองคนตรงไปที่ห้องทำงานเพื่อทำธุระของตนเองด้วยกัน

เจี่ยนหยุ่นเฉิงผู้ที่ควรจะเป็นคนที่โดดเด่นสะดุดตา ถูกพวกเขาสองคนทอดทิ้งไม่ใยดีอย่างสิ้นเชิง

ย่าเจี่ยนเองก็ดูเหมือนจะไม่ได้สังเกตสนใจหลานชายของตนเองเช่นกัน ดังนั้นเธอจึงหันไปคุยโทรศัพท์กับพี่สาวของเธอเองแทน

โชคยังดี สุดท้ายปู่เจี่ยนก็เรียกเจี่ยนหยุ่นเฉิงไปยังห้องทำงานของเขาเพื่อพูดคุยเรื่องธุรกิจ

###

โม่ชืออวิ้นกลับบ้านหลังจากเลิกเรียนแล้วและก็เห็นแม่ของเธอยืนสั่นสะท้านด้วยน้ำตานองหน้า

“แม่ เกิดอะไรขึ้นกับแม่เหรอ”

โม่ชืออวิ้นวางกระเป๋านักเรียนลงแล้ววิ่งไปกอดแม่ของเธอเอาไว้

ในความทรงจำของเธอ ครั้งสุดท้ายที่แม่ของเธอเป็นแบบนี้ก็ตอนที่เธอเป็นเด็ก ตอนที่เจ้าคนเลวนั่นยังไม่หายไปจากชีวิตของพวกเธอ

“ชืออวิ้น แม่ควรทำยังไงดี เขากลับมา เขากลับมาแล้ว…”

เสียงของป้าโม่สั่นเครือ เต็มไปด้วยความกลัว

ความกลัวที่เธอมีต่อเหอเจี่ยนจวินนั้นมาจากส่วนลึกในกระดูกของเธอ

ความเจ็บปวดหลายปีที่ผ่านมานั้นฝังลึกประทับอยู่ในใจของเธอ