เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 209

大姐大 บทที่ 209 ให้ความร่วมมือ

“ให้ใครสักคนไปหาพลาสเตอร์กันน้ำมาให้นาย” ของแบบนี้ไม่มีในกล่องปฐมพยาบาลของตระกูลหยู

นับตั้งแต่ต้นจนจบ ท่าทางของเจี่ยนอีหลิงนั้นเยือกเย็นหนักแน่น

สำหรับเธอแล้ว นี่ไม่ได้มีความแตกต่างระหว่างจ๋ายหวินเชิ่งที่อยู่ตรงหน้าเธอกับคนไข้อีกหลายร้อยคนที่เธอเคยรักษามาก่อนหน้านี้

ร่างกายท่อนบนของเขาก็เป็นเพียงแค่ร่างกายธรรมดาทั่วไป

ในทางกลับกัน เป็นจ๋ายหวินเชิ่ง ผู้ชายตัวโตที่หูแดงไปถึงสองครั้ง

เมื่อบอดี้การ์ดของจ๋ายหวินเชิ่งได้ยนิคำพูดของเจี่ยนอีหลิง เขารีบให้คนไปซื้อพลาสเตอร์กันน้ำทันที

เจี่ยนอีหลิงบอกจ๋ายหวินเชิ่งด้วยน้ำเสียงคำแนะนำของหมอ “ครั้งหน้าระวังตัวบ้าง”

“อื้อ” จ๋ายหวินเชิ่งตกลง

“ดูแลอาการบาดเจ็บนี้ให้ดี”

“อื้อ” จ๋ายหวินเชิ่งก็ให้คำสัญญาอย่างดี

เมื่อหยูซีได้ยินอย่างนี้ เขาก็เกือบจะร้องไห้

อมิตพุทธ พระเจ้าอวยพร เขาซาบซึ้งมากที่นายท่านเชิ่งให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี

จากนั้นหยูซีก็ถามเจี่ยนอีหลิงด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่า “เทพหลิง ทำไมน้องไม่กลัวตอนที่น้องเช็ดหลังให้กับนายท่านเชิ่ง”

หยูซีจำได้ว่าเทพหลิงนั้นต่อต้านการเข้ามาสัมผัสใกล้ชิดจากคนอื่น

“คนป่วยไม่เป็นไร”

เจี่ยนอีหลิงนั้นไม่คุ้นเคยที่จะมีความสัมพันธ์ระหว่าง “คน” แต่คุ้นเคยกับความสัมพันธ์ระหว่างหมอกับคนไข้

เมื่อเผชิญหน้ากับผู้ป่วย เจี่ยนอีหลิงก็จะรับบทเป็นหมอ สิ่งที่เธอต้องการทำนั้นก็คือการทำสิ่งที่เป็นประโยชน์กับผู้ป่วย

ในตอนนี้เธอไม่จำเป็นต้องทำเหมือนกับว่าเขาเป็น “คน” ที่มีความรู้สึกนึกคิด เธอเพียงแค่ต้องการที่จะช่วยอีกฝ่ายตามความรู้ของเธอเอง