大姐大 บทที่ 216 มิตรภาพเล็กๆ 2
แต่สิ่งที่เจี่ยนอีหลิงสามารถมั่นใจได้ก็คือเธอไม่ได้ต่อต้านการสัมผัสแบบนั้น
“เธอไม่ต้องขอโทษ” หูเจียวเจียวพูดต่อ “ไม่ใช่เธอที่เป็นคนทำให้ฉันเจ็บ ทำไมเธอต้องขอโทษด้วย ไม่มีเหตุผลเลย ฉัน ฉันกลัวมาก โกรธมากมาก แต่… แต่นั่นไม่ใช่เธอที่ทำความผิด ดัวยเหตุนั้นฉันไม่มีเหตุผลที่จะโกรธเธอ”
ขณะที่เธอพูด หูเจียวเจียวยังคงมีอารมณ์รุนแรงอยู่เล็กน้อย เธอเพิ่งผ่านการร้องไห้ เธอยังคงสะอื้น
“ขอบคุณ ขอบคุณ” คำพูด “ขอบคุณ” ธรรมดาสองคำออกมาจากปากของเจี่ยนอีหลิงย่อมมีน้ำหนักเป็นพิเศษ
หูเจียวเจียวตาแดงและส่ายหน้า “ไม่ใช่ความผิดของเธอ อาา เธอไม่จำเป็นต้องพูดขอโทษหรือขอบคุณฉันจริงๆนะ”
หลัวซิ่วเอินทันได้เห็นฉากนี้เมื่อตอนที่เธอเดินเข้ามา
เจี่ยนอีหลิงยืนอยู่ข้างเตียง ตัวเล็กๆ ดูขาวและนุ่มนวล น่ารักน่าหยิก
คนที่นอนอยู่บนเตียงดูเหมือนจะอายุมากกว่าเล็กน้อย แต่ไม่ได้แย่ไปกว่าเจี่ยนอีหลิงเท่าไหร่นัก
เด็กหญิงตัวเล็กสองคนจับมือและพูดคุยกัน
หลัวซิ่วเอินเดินเข้ามาหาพร้อมรอยยิ้ม ถือของมากมายไว้ในมือ
หลัวซิ่วเอินเพิ่งออกไปหาซื้อของให้กับหูเจียวเจียว ของจำเป็นในชีวิตประจำวันและของว่างมื้อดึก
เพราะว่าเธอรู้ว่าเจี่ยนอีหลิงก็จะมาที่นี่เช่นเดียวกัน เธอจึงซื้อเผื่อเจี่ยนอีหลิงด้วย
“น้องสาวอีหลิง เธอก็ต้องกินด้วย นี่เป็นอาหารเสริมพลังงานที่เหมาะสมเอื้อต่อสุขภาพไม่ทำให้อ้วน”
หูเจียวเจียวและเจี่ยนอีหลิงทั้งคู่กินไปเล็กน้อย
เมื่อได้เพิ่มพละกำลังให้แก่ร่างกาย อารมณ์ของหูเจียวเจียวก็มั่นคงขึ้น
จากนั้นหูเจียวเจียวก็มองไปยังหลัวซิ่วเอินด้วยความซาบซึ้งใจและชื่นชม “พี่สาว พี่เก่งจริงๆ…”
ครั้งล่าสุดที่เธอเห็นหลัวซิ่วเอินทุบตีพวกอันธพาลที่ไปหาเรื่องเจี่ยนอีหลิงที่ประตูโรงเรียนนั้น หูเจียวเจียวก็คิดว่าเธอนั้นแข็งแรงมาก
เมื่อถึงวันนี้ความรู้สึกนี้ยิ่งลึกซึ้งขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส
เรื่องนี้ยังอัปเดตต่อไหมคะ😭...