เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 230

大姐大 บทที่ 230 ความแปลกแยก 2

แต่เขาก็มัวยุ่งกับการทำงานในวันธรรมดา และมีวันหยุดพักผ่อนที่จำกัด

เขาไม่คาดคิดว่าตอนนี้จะกลับหัวกลับหาง กลับเป็นตาของลูกสาวของเขาที่เป็นฝ่ายบอกว่าไม่ว่าง

ไม่สำคัญว่าลูกสาวจะยุ่งมากแค่ไหน จริงแล้วเธอต้องการหลีกเลี่ยงพวกเขา

ความสัมพันธ์ของพวกเขาแตกต่างไปจากแต่ก่อนแล้ว

เกิดเป็นช่องว่างที่ไม่สามารถข้ามไปได้

ใจของเจี่ยนชูฉิงเริ่มขื่นขม

เหอเยี่ยนดูค่อนข้างสดชื่น

ไม่ใช่เรื่องดีสำหรับเหอเยี่ยนที่เจี่ยนอีหลิงเปลี่ยนไป เจี่ยนอีหลิงไม่เพียงแต่ควบคุมไม่ได้ง่ายๆเหมือนเมื่อก่อน เธอยังกลายเป็นเม่นตัวเล็กๆที่สามารถแทงคนได้อีกด้วย

แต่ความสัมพันธ์ระหว่างเจี่ยนอีหลิงและครอบครัวเจี่ยนก็จางหายไปเช่นเดียวกัน ซึ่งหมายความว่าทุกสิ่งที่เธอทำมาก่อนหน้านี้ได้ผล และเป็นผลลัพธ์ที่เธอต้องการเห็น

เวินน่วนเดินเข้ามา รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอนุ่มนวลเจือไปด้วยความขื่นขม

เธอมองไปที่เจี่ยนอีหลิง “อีหลิง แม่ยังคงเป็นหนี้ขอโทษลูกอยู่” หลังจากนั้น เวินน่วนก็ได้พูดประโยคที่ค้างคาใจนี้ออกมา

พวกเขากลับมาอยู่ในหอผู้ป่วยอีกครั้ง และเป็นเหตุการณ์ที่เจี่ยนหยุ่นน่าวต้องนอนอยู่บนเตียงพยาบาลอีกครั้งเช่นเดียวกับครั้งก่อน

ในที่สุดเวินน่วนก็ได้กล่าวคำขอโทษที่เป็นหนี้เจี่ยนอีหลิง

แม้ว่าเจี่ยนหยุ่นน่าวที่อยู่ในเตียงพยาบาลจะยังไม่ทราบความหมายของคำขอโทษนี้

แม้ว่าคำขอโทษนี้จะช้าไปอยู่บ้าง

มีเพียงคนสองคนเท่านั้นที่ไม่เข้าใจคำพูดของเวินน่วน

หนึ่งในนั้นก็คือเจี่ยนหยู่หมิน เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อเจี่ยนหยู่เจี๋ยและเจี่ยนอีหลิงเก็บซ่อนมันไว้จากเขา

อีกคนก็คือเจี่ยนหยุ่นน่าว

เขาเดาว่าแม่ของเขาทำอะไรสักอย่างที่ทำให้เจี่ยนอีหลิงเสียใจ

เมื่อเผชิญกับคำขอโทษจากเวินน่วน เจียนอีหลิงไม่ได้ตอบอะไร

บางทีคำขอโทษนี้ไม่ควรที่จะใช้กับเธอ

เจี่ยนอีหลิงรู้อย่างชัดเจน