เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 265

大姐大 บทที่ 265 นิทรรศการกล้วยไม้ 4

“ผมพอแก่ตัวขึ้น บางอย่างก็ต้องปล่อยวางบ้าง บางครั้งการตื่นรู้ก็เป็นสิ่งจำเป็น อย่ากดดันตัวเองมากจนเกินไป”

ไม่เพียงแต่ปู่เจี่ยนจะกลายเป็นพระพุทธเจ้าไปเสียเอง แต่เขาก็ยังพูดกับคุณเฉียนถึงเซนด้วย

ขณะที่คุณเฉียนรู้สึกว่าเขาควรจะเรียนรู้จากปู่เจี่ยนอยู่นัั้น

เจ้าหน้าที่เข้ามาและพูดกับปู่เจี่ยนว่า “ท่านผู้เฒ่าเจี่ยน คุณไม่คิดจะขายกล้วยไม้นี้จริงเหรอ มีคนมากกว่าหนึ่งคนที่เสนอต่อโชว์รูมของเราว่า พวกเขายินดีจ่ายในราคาที่สูงมากๆเพื่อซื้อมัน”

“ไม่ ไม่ขาย ไม่ขายไม่ว่าจะเป็นเงินเท่าไหร่ก็ตาม”

ปู่เจี่ยนมีความตั้งใจแน่วแน่ และพนักงานทำได้แค่เพียงกลับไปโดยไม่ประสบความสำเร็จ

คุณเฉียนทำตาโตอยู่ตลอดเวลา “ผู้เฒ่า นี่อะไรกัน คุณนำกล้วยไม้สายพันธุ์ใหม่นี้มาเองเหรอนี่”

ปู่เจี่ยนเชิดหน้าขึ้นด้วยความภาคภูมิใจที่เขียนชัดอยู่บนใบหน้า “ใช่ นี่ไม่เหมือนใครในโลก มีเพียงหนึ่งเดียวและเป็นของผมคนนี้”

“คุณได้รับมันมาจากไหน” คุณเฉียนรีบถาม ความอยากรู้อยากเห็นกำลังครอบงำเขา

“ผมไม่บอกคุณหรอก”

“ไม่เอาน่าผู้เฒ่าเจี่ยน คุณก็เกินไป จะบอกว่าเราเป็นเพื่อนกันด้านดอกไม้มาหลายปีได้ยังไง ในเมื่อคุณมีกล้วยไม้ที่ดีที่สุดหลากหลายสายพันธุ์ แต่คุณไม่แม้จะเปิดเผยให้ผมรู้แม้แต่น้อย”

“เปิดเผยให้คุณอิจฉามากขึ้นเหรอ”

“เอ่อ …” คุณเฉียนพบว่าคำพูดของผู้เฒ่าเจี่ยนนั้นถูกต้อง แค่ตอนนี้เขาก็รู้สึกอิจฉาแล้ว

ไม่ใช่แค่คุณเฉียนเท่านั้นที่อยากรู้อยากเห็น แต่เจี่ยนชูฉิงกับคนอื่นๆก็อยากรู้อยากเห็นเหมือนกัน

เจี่ยนชูฉิงอดไม่ได้ที่จะถามพ่อว่า “พ่อลงทุนกับงานวิจัยนี้เท่าไหร่เหรอ”

โดยทั่วไปแล้วการปรับปรุงสายพันธุ์ใหม่ต้องใช้บุคลากรเฉพาะทางในการทำการวิจัย

ปู่เจี่ยนเหลือบมองเจี่ยนชูฉิง เวินน่วน เจี่ยนหยุ่นเฉิง และเจี่ยนหยุ่นน่าวที่งงงวยและตอบช้าๆ

“นานมากแล้ว เริ่มลงทุนเมื่อ 15 ปีก่อนและใช้เงินค่อนข้างมากโขอยู่”

“ทำไมผมไม่เคยได้ยินพ่อเกริ่นถึงเลย” นานมากขนาดนี้แล้ว แต่พวกเขาก็ไม่เคยได้ข่าวคราวอะไรเลย พ่อซ่อนมันไว้เป็นอย่างดีเลยใช่ไหม

“ฉันเป็นพ่อของแก ฉันต้องรายงานอะไรให้แกรู้ทุกเรื่องหรือไง”

เจี่ยนชูฉิงถูกปู่เจี่ยนพูดสกัดเอาไว้

เจี่ยนชูฉิงไม่กล้าถามอะไรอีก หลังจากงานแสดงกล้วยไม้จบลงพวกเขาก็พาพ่อไปทานอาหารเย็นที่ร้านอาหารจีนใกล้ๆ

เจี่ยนอีหลิงยังคงเงียบในระหว่างงานเลี้ยง และพวกเจี่ยนชูฉิงเองก็ยังคงล้มเหลวในการสร้างความคืบหน้า

แต่อย่างน้อยวันนี้เจี่ยนหยุ่นน่าวกับเจี่ยนอีหลิงก็เข้ากันได้ทั้งวันโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้น ซึ่งก็ถือได้ว่าเป็นพัฒนาการขึ้นมาได้ระดับหนึ่งเช่นเดียวกัน

###

ถัดจากนั้นไป เจี่ยนอีหลิงก็เข้าสู่การสอบกลางภาคเรียนแรกของเธอ

วันรุ่งขึ้นหลังจากการสอบสิ้นสุดลง

ก่อนจะไปโรงเรียน เจี่ยนหยุ่นน่าวได้เตรียมของขวัญเป็นพิเศษ และนำไปโรงเรียนตั้งใจจะมอบให้เจี่ยนอีหลิง

เหตุผลก็เพื่อเป็นการฉลองจบการสอบกลางภาคของเจี่ยนอีหลิง

แม้ว่าผลจะยังไม่ออกมา แต่นี่ไม่ใช่ประเด็น ประเด็นคือเจี่ยนหยุ่นน่าวได้พบเหตุผลสำหรับการให้ของขวัญ

แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่า เขาจะส่งมันออกไปได้สำเร็จหรือไม่

ในตอนเที่ยง เขาใช้เวลาพักผ่อนของทุกคนให้เป็นประโยชน์ และมาที่ประตูของโรงเรียนมัธยมปลายเกรดแปด

เขออ้อยอิ่งอยู่ที่หน้าประตูเป็นเวลานาน มองไปยังเจี่ยนอีหลิงที่อยู่ในห้องเรียน เขาไม่ได้โทรหาหรือขอให้นักเรียนเกรดแปดช่วยเรียกเจี่ยนอีหลิง

ตอนนี้เจี่ยนอีหลิงและหูเจียวเจียวกำลังนั่งอยู่ในที่นั่งของตัวเอง

เจี่ยนอีหลิงกำลังยุ่งอยู่กับเรื่องของตัวเอง แม้ในช่วงพักกลางวันเธอก็ใช้ประโยชน์จากมันอย่างเต็มที่

“อีหลิง” หูเจียวเจียวฟุบตัวลงนอนบนโต๊ะ

เจี่ยนอีหลิงหันไปมองเธอ …