เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 329

大姐大 บทที่ 329 เหอเยี่ยนโกรธ 2

“เธอไม่รู้ว่าเงินในบัญชีไม่ได้เพิ่มขึ้นเหรอ” ย่าเจี่ยนถาม เธอขมวดคิ้วขณะที่ถาม

นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย

“น …หนูไม่รู้จริงๆ” เหอเยี่ยนกระซิบปกป้องตัวเอง

“ถ้าอย่างนั้น” ย่าเจี่ยนก็กล่าวขึ้น “ในเมื่อเธอไม่รู้วิธีจัดการกองทุนอย่างถูกต้อง ก็ให้พี่สะใภ้ของเธอเข้ารับช่วงต่อกองทุนต่อไปก็แล้วกัน”

ไม่ว่าเหอเยี่ยนจะรู้เรื่องนี้หรือไม่ เธอก็ต้องรับผิดชอบบัญชีของกองทุน หากเกิดอะไรขึ้น เธอก็จะต้องรับผิดชอบ

เนื่องจากเธอไม่ได้ทำงานดี ย่าเจี่ยนจึงมีเหตุผลที่จะเปลี่ยนตัวเธอ

“แม่…หนู…”

เหอเยี่ยนยังอยากสู้เพื่อตัวเอง

“ตอนนี้เราหยุดพูดถึงเรื่องนั้นกันเถอะ” ย่าเจี่ยนพูด เธอไม่อยากได้ยินคำพูดของเหอเยี่ยนอีกแล้ว

หัวใจของเหอเยี่ยนดิ่งเหวลงทันที

แม่ยายเธอลำเอียงเกินไป

เธอไม่ให้โอกาสอธิบายด้วยซ้ำ

สุดท้าย แม่ก็แค่อยากจะมอบกองทุนการกุศลให้เวินน่วนเท่านั้น

บัญชีไม่ตรงกันเป็นเพียงข้ออ้าง ต่อให้ไม่ตรงกัน เธอก็ยังคงจะมอบกองทุนให้กับเวินน่วนอยู่ดี

ไม่ว่าอย่างไร เวินน่วนก็ยังคงเป็นลูกสะใภ้คนโปรดของย่าเจี่ยน

และเธอก็เป็นคนที่ย่าเจี่ยนไม่ชอบมากที่สุด

อาหารที่บ้านเก่าตระกูลเจี่ยนจืดชืดขึ้นมาในทันที ราวกับว่าเธอกำลังเคี้ยวขี้ผึ้ง

ขณะที่พวกเธอจากไป เหอเยี่ยนก็เดินไปยังที่จอดรถพร้อมกับเวินน่วน

เหอเยี่ยนถือโอกาสนี้ถามเวินน่วนว่า “พี่สาว พักนี้เป็นยังไงบ้าง ฉันทำให้พี่ขุ่นเคืองอะไรบ้างไหม”

เวินน่วนหันกลับมาแล้วยิ้มให้กับเหอเยี่ยน “ทำไมเธอถึงคิดแบบนั้นล่ะ ถ้าเธอไม่ได้ทำอะไรผิดเธอก็ไม่ควรถึงคิดเรื่องแบบนี้ เธอน่าจะคิดว่าฉันทำอะไรผิดในวันนี้แทน”

ท่าทางของเหอเยี่ยนแข็งขึ้นทันที “ถ้าพี่ไม่พอใจกับฉันมันจะดีกว่าที่จะพูดตรงๆ”

รอยยิ้มบนใบหน้าของเวินน่วนไม่ได้ลดน้อยลง “โปรดอย่าลืมไปว่า เดิมทีกองทุนนี้ก็ตั้งใจจะมอบให้ฉัน เป็นเพราะว่าฉันไม่ต้องการมัน น้องสะใภ้สามก็ไม่ต้องการ นั่นคือเหตุผลที่มันไปตกอยู่ในมือเธอ”

เสียงของเวินน่วนยังคงนุ่มนวลและผ่อนคลาย อย่างไรก็ตามคำพูดที่ออกมานั้นรุนแรงต่อหูของเหอเยี่ยนเป็นพิเศษ

เหอเยี่ยนโกรธสุดขีด เธอกัดฟันแน่น

นั่นคือเหตุผลที่มันมาอยู่ในมือของเธองั้นเหรอ

เวินน่วนทำให้ดูเหมือนกับว่า เธอนั้นรับเศษเดนหรืออะไรสักอย่างทำนองนั้น

ทันทีที่พูดจบเวินน่วนก็เข้าไปในรถ ขอให้โชเฟอร์ขับรถกลับบ้าน ไม่ให้โอกาสเหอเยี่ยนตอบกลับ

อ่านตอนล่าสุดที่ mynovel.co หรือ www.thai-novel.com

###

เมื่อเวลาที่เจี่ยนอีหลิงกลับมาบ้าน เวินน่วนและเหอเยี่ยนก็ออกไปแล้ว

คนเดียวที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นก็คือเจี่ยนหยุ่นโม่ มีกระติกน้ำร้อนอยู่ตรงหน้า เขากำลังดื่มซุปที่ดูเหมือนจะมาจากกระติกน้ำร้อนนั้น

เจี่ยนอีหลิงมอดดูซุป ซุปดูเหมือนจะแปลกอยู่บ้าง

เมื่อเจี่ยนหยุ่นโม่เห็นเจี่ยนอีหลิงมองไปที่ซุป เขาก็รีบอธิบาย “แม่ของเราทำซุปนี้ เธอต้องการให้เราดื่ม แต่ว่า…เธอก็รู้ว่าแม่ของเราทำอาหารไม่เป็น และซุปนี้ … อาาา พี่ไม่รู้จะอธิบายยังไงดี”

เขาหยุดไปชั่วขณะก่อนที่จะพูดต่ออีกครั้ง “แต่ว่าพ่อตัดสินใจบอกแม่ว่าซุปรสชาติดี พ่อไม่อยากทำร้ายความรู้สึกแม่ ดังนั้นแม่ก็เลยนำซุปมาให้เรา … แต่ไม่ต้องกังวล พี่จะทนทุกข์ดื่มสิ่งนี้ น้องไม่จำเป็นต้องลอง ย่าขอให้คนทำซุปบำรุงกำลังให้น้องแล้ว น้องดื่มถ้วยนั้นได้ ส่วนนี่จะทำลายต่อมรับรสชาติของน้อง”

เจี่ยนอีหลิงไม่เชื่อในคำพูดของเจี่ยนหยุ่นโม่ ดังนั้นเธอจึงหยิบช้อนขึ้นมาเพื่อลองชิม

จากนั้นเธอก็รีบดื่มน้ำ

ซุปนั้นแปลกจริงๆ

เมื่อเจี่ยนหยุ่นโม่เห็นว่าเจี่ยนอีหลิงแลบลิ้นออกมา และดื่มน้ำอย่างหมดท่า เขาก็หัวเราะและพูดว่า “พี่บอกน้องแล้วไงว่ามันรสชาติแย่มาก น้องคิดว่าพี่ไม่เต็มใจที่จะแบ่งอาหารให้น้องหรือไง เจ้าน้องงี่เง่า”

“แล้วทำไมพี่ถึงดื่มมัน”

“เอ้อ ตามที่พ่อพูด แม่ของเราทำสงครามกับเครื่องปรุงพวกนี้ทุกเช้า เธอทำลายเครื่องปรุงหมดตะกร้า ดัังนั้น อย่างน้อยพี่ก็ควรลองดูสักเล็กน้อย”

เจี่ยนหยุ่นโม่พูดความจริง เขาจะไม่บอกเรื่องโกหกกับน้องสาว