เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 337

大姐大 บทที่ 337 ผู้ปกครองคนนี้หล่อมาก

ในอีกด้านหนึ่ง เจี่ยนชูฉิงและเจี่ยนหยุ่นเฉิงก็ได้มาถึงห้องเรียนของเจี่ยนอีหลิง

เนื่องจากมีที่นั่งเพียงที่นั่งเดียวสำหรับผู้ปกครองแต่ละคน ที่นั่งของเจี่ยนอีหลิงจึงถูกยึดโดยเจี่ยนชูฉิง ดังนั้นเจี่ยนหยุ่นเฉิงจึงถูกทิ้งให้ยืนอยู่ข้างประตู

เมื่อครูเข้าไป เธอก็ต้องตะลึงเมื่อเห็นชายหนุ่มรูปหล่อยืนอยู่ตรงประตู

อาจารย์ยังเป็นหญิงสาวที่ยังไม่ได้แต่งงาน ดังนั้นเมื่อเธอเห็นผู้ชายที่หล่อเหลาเช่นนี้ แก้มก็แดงขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ

เมื่อการประชุมผู้ปกครองและครูเริ่มขึ้น ผู้ปกครองหลายคนในห้องเรียนก็เหลือบมองไปที่เจี่ยนหยุ่นเฉิงอยู่บ่อยๆ

นักเรียนบางคนที่มาโรงเรียนในวันนี้ เพื่ออาสาช่วยจัดการประชุมครู-ผู้ปกครองถึงกับต้องแอบถ่ายรูปเจี่ยนหยุ่นเฉิง พวกเขาโพสต์ภาพขึ้นไปบนฟอรัมของโรงเรียน

[สุดยอดชายรูปหล่อปรากฏตัวที่ประตูทางเข้าห้องเกรดแปด เขาเป็นผู้ปกครองของใครกัน]

ในไม่ช้าก็มีความคิดเห็นมากมายด้านล่าง

[โอ้พระเจ้า เขาหล่อเกินไปแล้ว เขาดูเหมือนนักพรต]

[เขาดูเหมือนซีอีโอที่หล่อเหลาและเอาแต่ใจคนหนึ่งในละครเลยล่ะ]

[เกรดแปด โปรดออกมาอ้างสิทธิ์ถ้ารู้จักเขา ถ้าไม่มีใครทำ ฉันจะพาเขาไป ฉันจะพาเขากลับบ้าน]

หลังจากมีการคาดเดามากมาย ในที่สุดก็มีคนมาบอกความจริงกับพวกเขา

[หยุดเดาได้แล้ว เขาคือเจี่ยนหยุ่นเฉิง พี่ชายของเจี่ยนอีหลิง]

[อาาาา สายไปไหมที่ฉันจะขอเป็นเพื่อนกับเจี่ยนอีหลิง]

[แน่ใจเหรอว่าต้องการเป็นเพื่อนกับเจี่ยนอีหลิง ดูเหมือนว่าเธออยากจะเป็นพี่สะใภ้ของเจี่ยนอีหลิงงั้นสิ]

[เฮ้ อย่าบอกนะว่าเธอนั้นไม่ต้องการ ฉันน้ำลายไหลไปทั่วคีย์บอร์ดแล้ว]

ทุกคนคุยกันอย่างมีความสุข อย่างไรก็ตามทันใดนั้นก็มีคนแสดงความคิดเห็นบางอย่างที่ทำให้บรรยากาศเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

[อย่าแม้แต่จะคิดเชียวนะ ชายคนนี้อารมณ์ร้ายกาจมาก นอกจากนี้เขายังหมกมุ่นอยู่กับตัวเอง หยิ่ง และอหังการมาก เขาเป็นแบบนั้นมาตั้งแต่เด็ก ทำไมคุณถึงไม่คิดว่าเขาไม่มีแฟนทั้งที่มีใบหน้าเป็นแบบนั้นล่ะ]

คำอธิบายของความคิดเห็นนี้ ค่อนข้างแตกต่างจากคนอื่นๆ จากความคิดเห็นนี้ทำให้รู้สึกราวกับว่า คนที่เขียนรู้จักเจี่ยนหยุ่นเฉิงค่อนข้างดี

ในตอนท้ายของการประชุมครู-ผู้ปกครอง เจี่ยนชูฉิงและเจี่ยนหยุ่นเฉิงก็พากันแยกไปคุยกับครูของเจี่ยนอีหลิง

ครูอายอยู่บ้างที่ต้องเผชิญหน้ากับผู้ชายหล่อถึงสองคน

เจี่ยนชูฉิงบอกครูด้วยท่าทางสุภาพ จากนั้นเขาก็ขอให้เธอดูแลลูกสาวให้

อาจารย์ตกลงในทันที

หลังจากนั้นเจี่ยนหยุ่นเฉิงและเจี่ยนชูฉิงก็รอเวินน่วนที่ห้องเรียนของเจี่ยนหยุ่นน่าว พวกเขารอเธอมาเป็นระยะเวลาหนึ่งแล้ว

“เวินน่วน เธอทำอะไรอยู่ ทำไมลงมาช้าจัง” เจี่ยนชูฉิงถามภรรยาด้วยความเป็นห่วง

“ฉันเพิ่งพบกับประธานคณะกรรมการผู้ปกครอง ฉันคุยกับเธอไม่น้อย ฉันจะเข้าร่วมคณะกรรมการผู้ปกครองในฐานะตัวแทนผู้ปกครอง นอกจากนี้ ฉันจะเข้าร่วมในการประชุมสำหรับคณะกรรมการผู้ปกครองในอนาคต ฉันต้องการมีส่วนร่วมในการเลือกตั้งประธานครั้งต่อไปด้วย”

เจี่ยนหยุ่นน่าวอยู่ปีสุดท้ายของโรงเรียนมัธยมปลาย อย่างไรก็ตามเจี่ยนอีหลิงยังมีเวลาอีกสองปีจนกว่าจะจบการศึกษา ดังนั้นเธอจึงจำเป็นต้องเข้าร่วมคณะกรรมการผู้ปกครอง

เจี่ยนชูฉิงเข้าใจความหมายของการกระทำของภรรยา เขาตบหลังเธอเบาๆแล้วพูดว่า “อย่าทำงานหนักเกินไป ถ้าเธอไม่ชอบจริงๆก็อย่าฝืนตัวเอง”

“ฉันไม่ได้ฝืนตัวเอง เมื่อก่อนฉันไม่ชอบทำสิ่งเหล่านี้ เพราะฉันไม่คิดว่ามันจำเป็น และด้วยเหตุนี้ฉันจึงไม่สนใจมันมากนัก อย่างไรก็ตาม ถ้าฉันรู้ว่านั่นจะทำให้ลูกของฉันตกอยู่ในอันตราย ฉันคงทำสิ่งพวกนี้นานแล้ว”

ดวงตาของเวินน่วนแดงเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม น้ำเสียงเธอยังคงหนักแน่น

ไม่เชิงที่จะถือว่าเป็นคำถามว่ามันยากหรือไม่

ถ้าเธอไม่ทำแบบนั้นก็จะมีคนมาฉวยโอกาสอีก

เจี่ยนชูฉิงกำลังจะปลอบภรรยา